Ձեր վստահելի աղբյուրը

ՀՀ ազգային վիճակագրական ծառայությունը հրապարակել է «Հայաստանի սոցիալական պատկերը և աղքատությունը» զեկույցը, որն անդրադառնում է 2008-2013թթ. ժամանակահատվածում Հայաստանի սոցիալական վիճակի և կենսամակարդակի փոփոխություններին: Զեկույցը կազմվել է Համաշխարհային բանկի վերլուծական և տեխնիկական աջակցությամբ:

Զեկույցում անդրադառնալով աղքատության խորությանը, նշվում է, որ աղքատության խորությունը միայն աղքատ բնակչության հաշվով հաշվարկվելու դեպքում ցույց է տալիս աղքատության պակասուրդը, այսինքն ` թե որքանով է աղքատների միջին եկամուտը (կամ սպառումը) ցածր աղքատության գծից:

Աղքատության խորության (2013 թվականի համար 5.9 տոկոս) գնահատականը  նաև ցույց է տալիս, որ եթե երկիրը հնարավորություն ունենար յուրաքանչյուր անհատի հաշվով (և աղքատ, և ոչ աղքատ ) հավաքագրելու աղքատության գծի 5.9 տոկոսին համարժեք ռեսուրսներ, և եթե այդ ռեսուրսները հատկացվեին աղքատներին, ապա աղքատությունը տեսականորեն կվերանար՝ ենթադրելով, որ աղքատներին ուղղված աջակցությունն ամբողջությամբ հատկացվում է աղքատներին:

Աղքատության սրությունն արտացոլում է աղքատների միջև եղած անհավասարությունը: Մասնավորապես, աղքատության սրությունն արտացոլում է այն փաստը, որ որոշ աղքատների սպառումը շատ է հեռու աղքատության  գծից, իսկ որոշ աղքատներինը` շատ մոտ:

2013 թվականին աղքատության սրությունը կազմել է 1.7 տոկոս: 2013 թվականին ծայրահեղ աղքատության մակարդակը դեռևս գերազանցում է 2008 թվականի մակարդակին 1.1 տոկոսային կետով, շատ աղքատների մակարդակը ` 0.7 տոկոսային կետով, իսկ ընդհանուր աղքատության մակարդակը ` 4.4 տոկոսային կետով ( կամ 15.9 տոկոսով): 2013 թվականին աղքատության խորությունը գնահատվել է 5.9 տոկոս ` 2008 թվականի 5.1 տոկոսի համեմատ (աճը ` 0.8 տոկոսային կետ ), իսկ աղքատության սրությունը գնահատվել է 1.7 տոկոս ` 2008 թվականի 1.4 տոկոսի համեմատ (աճը` 0.3 տոկոսային կետ):

Աղքատության գծի նկատմամբ աղքատների համար անհրաժեշտ լրացուցիչ սպառման միջին պակասուրդը՝ արտահայտված տոկոսներով, կազմել է 18.4 տոկոս:

Զեկուցյում նշվում է նաև, որ սղքատությունը 2013 թվականին շատ չի տարբերվում ըստ քաղաքային (32.2 տոկոս ) և գյուղական (31.7 տոկոս ) բնակավայրերի : 2008-2013 թթ. ժամանակահատվածում աղքատության մակարդակի աճը քաղաքային բնակավայրերում մի փոքր ավելի արագ է ընթացել, քան գյուղական բնակավայրերում (4.6 տոկոսային կետ ` 4.2 տոկոսային կետի դիմաց):

Մայրաքաղաք Երևանում ըստ տարածաշրջանների` աղքատության մակարդակն ամենացածրն է (25.5 տոկոս ), ինչը 1.5 անգամ ցածր է, քան Երևանից դուրս այլ քաղաքային բնակավայրերում: 2008 թվականի համեմատ աղքատության աճը 2013 թվականին Երևանում կազմել է 5.4 տոկոսային կետ, Երևանից դուրս այլ քաղաքային բնակավայրերում` 3.5 տոկոսային կետ :

Երբ բնակչության կենսամակարդակը դիտարկվում է ըստ քաղաք-գյուղ բաշխվածության, աղքատների մեծ մասը (63.8 տոկոս ) քաղաքաբնակներ են:

Ջինիի գործակցի միջոցով գնահատված անհավասարության ցուցանիշները վկայում են, որ Հայաստանում ըստ եկամուտների ցուցանիշի 3 բնակչության բևեռացումն ավելի խորն է՝ սպառման ագրեգատի ցուցանիշի համեմատ: Սպառման անհավասարությունը, որ չափվում է Ջինիի գործակցով , 2013 թվականին ավելանալով կազմել է 0.271` 2008 թվականի 0.242- ի համեմատ : Ըստ ամբողջական
եկամուտների` անհավասարությունը 2013 թվականին աճելով կազմել է 0.372` 2008 թվականի 0.339- ի համեմատ:

2013 թվականի ՏՏԿԱՀ-ի ընթացքում տնային տնտեսությունների 16 և բարձր տարիքի անդամներին տրվել են հարցեր բարեկեցության և կենսամակարդակի վերաբերյալ նրանց անձնական դատողությունների կամ սուբյեկտիվ գնահատականների վերաբերյալ:

Հայաստանում մեկ չափահասին համարժեք սպառման ագրեգատի հիման վրա հաշվարկված կենսամակարդակի օբյեկտիվ գնահատականի համեմատ սուբյեկտիվ գնահատականներն ավելի ցածր են : 2013 թվականին հարցվածների 18.0 տոկոսն իրենց համարել են աղքատ ( ըստ սպառման ագրեգատի հաշվարկված 32.0 տոկոսի համեմատ):

Իրենց ծայրահեղ աղքատ են համարել հարցվածների 3.3 տոկոսը ` ըստ սպառման ագրեգատի գնահատված ծայրահեղ աղքատության 2.7 տոկոս մակարդակի համեմատ:

2008 թվականի համեմատ 2013 թվականին աղքատության մակարդակի վերաբերյալ սուբյեկտիվ գնահատականներն ավելի բարձր են (2013 թվականին 18.0 տոկոս ` 2008 թվականի 17.0 տոկոսի համեմատ ):

Նախորդող հրապարակում`
2013-ին ՀՀ բնակչության գրեթե ամեն երրորդը եղել է աղքատ