Ձեր վստահելի աղբյուրը

Այսօր մեծանուն բանաստեղծ Վահագն Դավթյանի ծննդյան տարեդարձն է: Ընտանիքի անդամները, ընկերները, Գրողների միության անդամները գրողի ծննդյան 90-ամյակի առթիվ Պանթեոնում էին:

Բանաստեղծի դուստրը` Հասմիկ Դավթյանը, մտահագություն հայտնեց, որ հայրն այսօր այնքան էլ գնահատված չէ: Մանկավարժ դուստրը հատկապես դժգոհում է, որ հոր բանաստեղծությունները դուրս են մնացել դասագրքերից:

«Ինձ համար ամենացավալին այն է, որ ինչ-որ մեկի թեթև ձեռքով Վահանգ Դավթյանի բանաստեղծություները հանվել են դպրոցական բարձր դասարանների ծրագրից, միայն տարրական դասարաններում մեկ-երկու բանաստեղծություն են անցնում նրա պեոզիայից»,- ասել է գրողի աղջիկը:

Այսօր նաև  գրողի` Նաիրի Զարյան փողոցում գտնվող տանը տեղի է ունեցել բանաստեղծի հիշատակին նվիրված հուշաքարի բացումը: Քանդակագործը Լևոն Թոքմաջյանն է:

Վ. Դավթյանը ծնվել է 1922 թ.-ին Արաբկիրում (Արևմտյան Հայաստան)։ Հայրենադարձվելով՝ 1932 թվականից ապրել է Երևանում՝ Արաբկիր թաղամասում։ Եղել է Հայաստանի մշակույթի վաստակավոր գործիչ (1970), թերթի խմբագիր։
Տպագրվել սկսել է 1935 թվականից: «Առաջին սեր» (1947), «Աշխարհի առավոտը» (1950) բանաստեղծությունների հավաքածուներում արտահայտված են Մեծ Հայրենական Պատերազմի մասնակցի հայրենասիրական զգացմունքները, սերը հարազատ հողի, բնության նկատմամբ:

«Ճանապարհ սրտի միջով» (1952) պոեմը նվիրված է Սովետական Միության Հերոս Ու. Ավետիսյանի հիշատակին: «Լուսաբացը լեռներում» (1957), «Ամառային ամպրոպ» (1964), «Գինու երգը» (1966) և այլ բանաստեղծություններում հեղինակը խորը ներթափանցում է ժամանակակցի բարոյական աշխարհը: Քաղաքացիությամբ և քնարերգությամբ է ողողված «Թոնդրիկցիներ» պատմական վեպը, որը գրվել է 1961 թվականին, նվիրված է միջնադարյան Հայաստանի պատմական իրադարձություններին:1969 թվականին տպագրեց «Ծուխ ծխանի» պատմական վեպերի գիրքը:

Թարգմանել է Ա.Ս. Պուշկինի, Ս.Ա. Եսենինի, Շ. Պետեֆիի, Ա.Բլոկի, Ա.Կիրակոսյանի բանաստեղծություններից և վեպերից:
Վ. Դավթյանի ստեղծագործության հիմնական թեմաներն են հայրենիքը, մարդը, նրա աշխատանքն ու հույզերը։
Վախճանվել է 1996 թվականին։ Գրել է քնարական բանաստեղծություն, բալլադ, ասք, պոեմ: Դավթյանի երկերում ընդգծվում են սերը, հողի և աշխատանքի պոեզիան, բնությունը, պատմության առավել դրամատիկ դրվագները, ասքերը: Գրել է ակնարկներ հրապարախոսական, գրականագիտական հոդվածներ, հուշագրային նոթեր: