Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Բաղրամյան պողոտայում տասն օրից ավելի շարունակվող նստացույցի ժամանակ իրար հասկանալու, լսելու, իրար մի փոքր խնայելու մշակույթ էր ձևավորվել ոստիկանների ու ցուցարարների միջև: Ճիշտ է՝ կոպտություններ եղան, բայց ոչ այնպես, ինչպես նախորդ տարիներին էր լինում: Ավելի մարդկային հարաբերություններ էին»,- Panorama.am-ի հետ զրույցում ասաց Հայաստանի վաստակավոր նկարիչ Հաղթանակ Շահումյանը:

Պատճառը, ըստ նրա, գուցե այն է, որ մարդիկ են փոխվել, ցուցարարների պահվածքն ավելի խաղաղ էր, ինչն էլ ստիպեց իշխանություններին ավելի ժողովրդավարական մոտեցումներ ցուցաբերել:

«Ինչքան կարելի էր մնալ Բաղրամյան պողոտայում: Ինչ- որ բան տղաներն արեցին: Ես մեծ տարբերություն չեմ տեսնում, թե որտեղ է տեղի ունենում ակցիան՝ Բաղրամյան պողոտայում, թե Ազատության հրապարակում: Եթե ակցիա կա, եթե երկիրն ուշադիր է ժողովրդի ձայնին, քաղաքի որ անկյունում էլ անես, ձայնը պետք է տեղ հասնի, իսկ եթե անտարբեր է, անտարբեր է որտեղ ուզում ես արա: Տեղի խնդիրն էական չէ: Կարևորն արդյունքն է, թե վաղը ինչ կլինի, արդյո՞ք մինչև վերջ պահանջները կբավարարեն թե ոչ: Մեր տնտեսությունն այնպիսի վիճակում է, որ ցանկացած թանկացում ժողովրդի վրա ծանր է նստում»:

Հ. Շահումյանի կարծիքով, ակցիաները կշարունակվեն, թե ոչ, երկրորդական խնդիր է, կարևորն այն է, որ ակցիա եղավ, ուշադրության նյութ դարձավ Հայաստանում, դրսում. «Նաև քաղաքակիրթ բնույթ ուներ այդ ամենը: Մեր հասարակության մեջ զարգացում եղավ: Ինձ համար կարևոր է նաև այն, որ մեր երկրում կատարվածի նկատմամբ մեր երիտասարդությունն անտարբեր չէ»:

Թեմային առնչվող հրապարակումներ՝
Գագիկ Գինոսյան. Պայքարի ամեն մի ձև իր ազդեցությունն է ունենում
«Առավել կարևոր է ներքին հաղթանակը. երիտասարդությունն իրեն զգաց այս երկրի տերը»