Ձեր վստահելի աղբյուրը

Չնայած շտկումներին ու փոփոխություններին՝  Հարկային օրենսգիրքը  մնացել է նույն մոտեցման մեջ, ինչպես նախկինում էր: Այս մասին այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց Հայաստանում Ամերիկյան առևտրի պալատի նախագահ Տիգրան Ջրբաշյանը:

Հիշեցնենք, որ Ազգային ժողովը հոկտեմբերի 4-ին 78 կողմ, 19 դեմ ձայներով երրորդ ընթերցմամբ և ամբողջությամբ ընդունել է   կառավարության կողմից ներկայացված «Հայաստանի Հանրապետության Հարկային օրենսգրքի» նախագիծը:

Տիգրան Ջրբաշյանի խոսքերով՝ իրականում այն դեռ չի համապատասխանում առնվազն կառավարության հայտարարած նպատակներին: «Կարծում եմ՝ դա որոշակի ժառանգություն էր, որ նոր կառավարությունը ստացավ նախորդ տնտեսական իշխանություններից:  Չնայած չեմ կիսում այն կարծիքը, որ նոր կառավարությունը պատասխանատվություն չի կրում դրա համար: Միանշանակ է, որ նոր կառավարությունը պետք է հետաձգեր այս փաստաթղթի ընդունումը,  փորձեր ավելի հստակեցնել և նոր մոտեցումներ ձևակերպել»,-ընդգծեց Տիգրան  Ջրբաշյանը:

Այսպիսով, ըստ նրա մոտեցման, ընդունված Հարկային օրենսգրքի համար ներկայիս  կառավարությունը որոշակի պատասխանատվություն կրում  է, քանի որ այն ընդունվել է այս կառավարության օրոք:

«Միանշանակ  շանս կար դա չընդունելու»,- նշեց  փորձագետը:

Տիգրան Ջրբաշյանի խոսքերով՝ Հայաստանը մտնում է նոր փուլ, և օրենսգրքի վրա աշխատանքները պետք է շարունակվեն, եթե կառավարությունը նպատակ ունի օգտագործել հարկային քաղաքականությունն ու վարչարարությունը՝ որպես նոր մոտեցումների  իրականացում:

«Այլ տարբերակ չկա, քանի որ գործիքակազմը սահմանափակ է: Կառավարության գործիքակազմի ամենակարևոր գործիքը հարկային օրենսգիրքն է, որով ցանկացած տնտեսական իշխանություն իրականացնում է իր քաղաքականությունը: Կարծում եմ՝ առաջիկայում կտեսնենք որոշակի փոփոխություններ այս փաստաթղթում»,- նշեց նա:

Տիգրան Ջրբաշյանը նշեց, որ այս Հարկային օրենսգրքի գաղափարախոսությունը թերի է, սկզբունքային խնդիրներ կան, քանի որ շարունակելով իրականացնել նույն մոտեցումները, ինչ իրականացվել են վերջին տասնամյակի ընթացքում,  դժվար կլինի հասնել որևէ փոփոխությունների: 

Մատնանշելով օրենսգրքում առկա խնդիրները՝  Տիգրան Ջրբաշյանն ասաց, որ  հիմնական մոտեցումն այն  է, որ պետք է հարկահավաքություն անել այնտեղ, որտեղ հնարավոր է. «Եթե հիմնական շեշտը դրվում է լրացուցիչ հարկերի հավաքում՝ բյուջետային ծախսերը փակելու համար, առանց ընդլայնելու հարկային բազան, դա անվերջ չի կարող լինել, քանի որ ինչ-որ պահից հետո, երբ հասնում ես կրիտիկական կետի, հարկային բազան սկսում է նվազել: Իրականում մեզ մոտ այդ է, որովհետև հարկային բազայի ընդլայնմանն ուղղված որևէ քայլ այս Հարկային օրենսգրքում չկա»: