Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Ոստիկանությունում, այո, դրական փոփոխություններ շատ են եղել, բայց գիտենք, որ բազմաթիվ խնդիրներ դեռ կան և դրանցից մեկը նա է, որ դեռ տեղ ունի բռնությունը ոստիկանության առանձին բաժիններում»,- Ազգային Ժողովում 2013թ-ի ընթացքում մարդու իրավունքների պաշտպանության վերաբերյալ զեկույցը ներկայացնելիս հայտարարեց ՄԻՊ Կարեն Անդրեասյանը:

Նրա խոսքով` այստեղ քաղաքական սիմպատիաների հարց չի. «Մեր առաջարկությունը շատ կոնկրետ և պարզ էր` տեղադրել տեսաձայնագրող սարքավորումներ համապատասխան ոստիկանության բաժիններում… բայց ի պատասխան մեր այս առաջարկի ընդամենը դրվել են տեսախցիկներ, որոնք օնլայն ռեժիմով ցույց են տալիս անցուդարձը: Բայց այն խցերում, որտեղ կարող են ապտակել, ծեծել չկա տեսախցիկը, ձայնագրող սարքը, որը հետագայում կօգնի, որպեսզի մարդիկ իրենց ավելի պաշտպանված զգան»,- նշեց նա:

Միևնույն ժամանակ Կ.Անդրեասյանը նշեց, որ 2014թ-ին 2013թ-ի համեմատ բռնության դեպքերը ոստիկանության համակարգում էապես նվազել են, դա գուցե պայմանավորված է ՄԻՊ արագ արձագանքման խմբի գործունեությամբ, ոստիկանապետի հետ համագործակցությունից, բայց նույն խնդրին անդրադառնալով դատախազությունը քայլեր չի ձեռնարկել, որպեսզի անի իր գործը:

«365 դեպքով եղել է բողոք, որ ոստիկանությունում ծեծում են մարդկանց, ճնշում են գործադրում և զարմանալի է բայց ընդամենը 12 դեպքով է գործ հարուցվել: Մաթեմատիկական հաշվարկը կարող է ցույց տալ, թե ինչ զավեշտալի թիվ է»,- թվարկեց նա ու ավելացրեց, որ իր նպատակը կամ ցանկությունը չէ ոստիկաններին քննադատել, այլ ընդամենը ցանկություն է, որ եթե այդ թիվը մոտենա իրականությանը` ինչքան ծեծել են, այնքանն էլ պատժվել են, ապա այդ հանգամանքն անշուշտ կանխարգելիչ դեր կունենա:

Մեկ այլ խնդիր համակարգում` ցույցերի ժամանակ քաղաքացիական հագուստով շրջող ոստիկաններ: Կ.Անդրեասյանի կարծիքով` այս խնդիրը շատ արագ կարող է կարգավորվել առանց որևէ ծախսի, եթե ընդամենը պահանջ լինի:

Շարունակելով դատախազության վերաբերյալ իր տեսակետների ներկայացումը, ՄԻ պաշտպանը նշեց, թե ունի մեկ խնդիր ևս այս կառույցի հետ կապված, այն է` խափանման միջոց ընտրելիս դատախազությունը պարբերաբար կամ հիմնականում պահանջում է կալանավորումը, որպեսզ խափանման միջոց. «Քաղաքական ճիշտ գնահատականի դեպքում վիճակագրությունը կարող է էապես նվազել, որովհետև եթե նորից Ազգային Ժողովը պահանջի գլխավոր դատախազից, որպեսզի վերանայվեն իրենց սխալ գործողությունները, ապա ես վստահ եմ, որ ոչ միայն կվերականգնվի մի շարք անձանց իրավունքը չլինել անիմաստ կալանավորված, այլև գերբնակեցման հարցը, որ միշտ բոլորին հուզել է, ևս կարող էր լուծվել»:

Անդրադարձավ նաև, իր իսկ որակմամբ, համատարած երևույթի` կասկածյալին ներգրավում են նախ որպես վկա, ինչ պետք է ստանում են և հետո նոր փոխում են նրա քրեադատավարական կարգավիճակը: Եվ խնդրեց ԱԺ-ից, որպեսզի պահանջի գլխավոր դատախազից, որ նրանք փոխեն իրենց այդ արատավոր պրակտիկան:

Ինչ վերաբերում է ընդհանուր զեկույցին, ապա ՄԻ պաշտպանը նշեց, որ այն շատ ավելի ծավալուն է ստացվել, քան նախորդ տարվանը: Բանախոսի խոսքով` զեկույցը արժեքավոր է ոչ միայն էջերի քանակով, այլ նրանով, որ դրանում առկա է շուրջ 200 համակարգային խնդիր, որոնք վերաբերում են մեր կյանքի գրեթե բոլոր բնագավառներին:

Նշեց, որ իրեն հաճախ են հարցնում` զեկույցների, հաշվետվությունների իմաստը ո՞րն է, եթե առանձին կառույցներ իրենց կոպտորեն հակադարձում են, եթե պետական մարմինները չեն կատարում ՄԻՊ խորհուրդները. «Ես մինչ արձագանքում եմ, որ անկախ այդ ամենից` մեր զեկույցն ու հայտարարությունն արժեք ունի միայն այն պարագայում, եթե խորհրդարանը համապատասխան քայլեր է ձեռնարկում այդ զեկույցը լսելուց, ընթերցելուց, կարդալուց: Եվ այստեղ պետք չի, որ անպայման լինի քաղաքական մեծամասնության կամ փոքրամասնության աջակցությունը. մեկ պատգամավորի սրտացավ աջակցությունը այդ 200 կետերից մեկին արդեն բավական կլիներ փոփոխությունների համար»:

Կ. Անդրեասյանը նկատեց նաև, որ իր համար շատ դժվար էր այդ 500 էջից ընտրել ամենակարևորները, որոնք կներկայացվեն իր կողմից հատկացված քսան րոպեների ընթացքում, բայց նա փորձել է դա անել ու խնդրեց պատգամավորներին ընտրվածները ունկնդրելիս դրա ետևում չփնտրել քաղաքական դրդապատճառ կամ հետին միտք. «Դրանք ընտրվել են հետևյալ տրամաբանությամբ` կան խնդիրներ, որ քսան տարվա են և գուցե այդքան էլ դեռ կտևեն, ես չեմ կարող բաց թողնել: Կան խնդիրներ, որ քաղաքական շատ լուրջ, ծանրակշիռ կարևորություն ունեն և այս կամ այն ուժը դրանց մեջ կգտնի ավելի մեծ հետաքրքրություն: Բայց կան խնդիրներ, որ շատ կոնկրետ ու շատ ռեալ են և պետք չի լինել ընդդիմություն կամ իշխանություն, որ սիրտդ ցավա դրա համար»:

Կ.Անդրեասյանը շեշտեց` 204 առաջարկներով, որոնք արվել են իրենց կողմից անցած տարի, գործադիրի և այլ կառույցների կողմից այս պահի դրությամբ ընդունվել է միայն 10-ը: Իսկ դա նշանակում է, որ ինքը հիմա, երբ առանց այդ էլ իր զեկույցը ուշացել է, կարող էր գոնե 50 խնդրի լուծման մասին խոսել, բայց չի կարող. «Համակարգային լուծում խնդիրների առումով չկա»: