Ձեր վստահելի աղբյուրը

«ՀՀ ԱԳ նախարար Էդվարդ Նալբանդյանի այցը Սիրիա կարևոր նշանակություն ունի՝ երկկողմանի, նաև միջազգային օրակարգային հարցերի շրջանակին զուգահեռ, հատկապես այդ երկրի բարձրագույն իշխանությունների կողմից սիրիահայ համայնքի անվտանգության հարցում երաշխիքներ ստանալու և համահայկական որոշումների ընդունման, կենսագորման համար ժամանակային միջանցք շահելու տեսանկյունից»,- խոսելով ՀՀ ԱԳ նախարարի Սիրիա կատարած այցի  հնարավոր արդյունքների մասին` Panorama.am-ի հետ զրույցում նշեց արաբագետ Արմեն Պետրոսյանը:

Ըստ արաբագետի, Սիրիայում հատկապես վերջին մի քանի ամիսների ընթացքում ավելի ահագնացող հակամարտության պայմաններում, երբ իրավիճակի թեժացումն առկա է սիրիական ռազմադաշտի բոլոր ճակատներում, այդ թվում նաև՝ սիրիահայերով բնակեցված շրջաններում և երբ այդ շրջաններում նախկին նյութական, կենցաղային խնդիրների կողքին առավել մեծ չափաբաժին է ստացել արդեն մեր ազգակիցների անվտանգության խնդիրը, բավականաչափ կարևոր է, որ ՀՀ բոլոր հնարավոր ուղիներով, իսկ տվյալ դեպքում՝ դիվանագիտական ճանապարհով փորձի անվտանգային երաշխիքներ ձեռք բերել նրանց անվտանգության հարցում:

Ինչ վերաբերում է ներքին զինված հակամարտության պայմաններում գտնվող պետության իշխանությունների հետ հանդիպման հետևանքով մյուս հակամարտ կողմերի դժգոհությունն առաջացնելու հնարավորությանն, Պետրոսյանը նշեց. «Այս հարցը պետք է դիտարկել մի քանի տեսանկյունից: Նախ, հակամարտության սկզբում դրական չեզոքություն պահպանելու վերաբերյալ սիրիահայ համայնքի դիրքորոշումն, ըստ էության, խախտվեց դեռևս 2014թ. հունիսի սկզբին տեղի ունեցած Սիրիայի նախագահի ընտրությունների ընթացքում, երբ մեր հայրենակիցները մեծամասսամբ աջակցեցին գործող նախագահին: Մյուս կողմից, մենք պետք է հաշվի առնենք, թե ովքեր են հակամարտության մյուս մասնակիցները՝ մի կողմից «Իսլամական պետություն» ահաբեկչական կազմակերպությունը, մյուս կողմից՝ սիրիական հակակառավարական իսլամական ծայրահեղ արմատական հարյուրավոր խմբավորումներ, որոնց շարքում առանցքային դերակատարություն ունեն «Ալ Կաիդայի» սիրիական ճյուղավորում հանդիսացող «Ալ Նուսրայի ճակատը», Թուրքիայի աջակցությամբ վերջերս ձևավորված «Ջայշ ալ Ֆաթահ» խմբավորումը, որոնց հետ պետության բարձրաստիճան պաշտոնյաների կողմից բանակցելու ձևաչափը միջազգային պրակտիկայում ընդունված չէ. այլ հարց է այդ խմբավորումների արտաքին՝ հատկապես արևմտյան հովանավորների հետ հնարավոր բանակցությունները, ինչի տարբերակը ևս օրակարգային է և հավանական: Եվ վերջապես, չի կարելի հաշվի չառնել այն իրողությունը, որ Սիրիայում բնակվող մեր հայրենակիցները ներկայում բնակվում են կառավարական ուժերի վերահսկողության ներքո գտնվող և նրանց համար ռազմավարական կարևորություն ունեցող տարածքներում, իսկ այն հանգամանքը, որ դեռ որոշ ժամանակ վարչակարգն ի զորու է պաշտպանել այդ շրջանները, կասկածից վեր է»:

Նրա խոսքով, բացի այդ, սիրիական իշխանություններից ստացված երաշխիքների իրականացման նախադեպ էլ կա. հունիսի կեսերին կլրանա մեկ տարին, ինչ կառավարական ուժերն ազատագրեցին հայաբնակ Քեսաբ բնակավայրը, որը 2014թ. մարտի 21-ին գրավվել էր Թուրքիայի աջակցությունը վայելող վերոհիշյալ ծայրահեղական խմբավորումներից մի քանիսի կողմից:

«Է. Նալբնդյանի այցը Սիրիա և հանդիպումները հայ համայնքի ներկայացուցիչների հետ, քննարկվելիք հարցերի շրջանակը, գուցե նաև ձեռքբերվելիք պայմանավորվածությունները նաև կարևոր հոգեբանական, գուցե նաև առարկայական նշանակություն կունենան՝ հերթական անգամ ապացուցելով դժվարին իրավիճակում հայտնված մեր հայրենակիցներին, որ հայրենիքը պատրաստ է աջակցել նրանց բոլոր հնարավոր միջոցներով»,- եզրափակեց Ա.Պետրոսյանը: