Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Ամուսնացել եմ առանց ամուսնուս լավ ճանչելու, մեր ընդհանուր ծանոթներից մեկի միջամտությամբ: Համատեղ կյանքի սկզբնական շրջանում մի քանի ամիս ապրել ենք խաղաղ, այնուհետև ամուսինս սկսեց տարօրինակ վարք ցուցաբերել: Չէր աշխատում, ամբողջ օրն անցկացնում էր ընկերների հետ, գիշերը ուշ էր տուն գալիս, աշխատում չշփվել իմ հետ և քնում էր հյուրասենյակի բազմոցին:

Երկրորդ երեխայիս ծնվելուց հետո ամուսինս սկսեց շատ շփվել իր հորաքրոջ թոռան հետ, որը նրանից մի քանի տարով փոքր է: Հետագայում տեղի ունեցած իրադարձություններն ինձ ստիպեցին կասկածել, որ ամուսինս հոմոսեքսուալ կապի մեջ է նրա հետ: Ես բազմիցս փորձել եմ խոսել ամուսնուս հետ իրենց ընտանիքի ու հարաբերությունների մասին, սակայն ան վրդովվել է, դարձել ագրեսիվ, բղավել է, հաճախ նաև ծեծլ` հասցնելով անգամ ուշաթափության:

Դիմել եմ սկեսուրիս ու սկեսրայրիս օգնությանը, որպեսզի գոնե նրանք ինչ-որ կերպ կարողանան աջակցել մեր ընտանիքի պահպանմանը, սակայն նրանք հրաժարվել են միջամտել` ասելով, պարտավոր եմ դիմանալ ու կատարել բռնարարի բոլոր քմահաճույքները:

Վերջին շրջանում ամուսինս պարտադրում էր ինձ համար անցանկալի ոչ ավանդական սեռական հարաբերություններ ունենալ իր հետ: Ստիպում էր դա անել այն վայրում և այն ժամանակ, որտեղ և երբ ինքն էր ցանկանում: Հաճախ սեռական հարաբերությունները տեղի էին ունենում այն նույն սենյակում, որտեղ քնած կամ խաղում էին երեխաները: Ամուսինս նվաստացնող սեռական գործողություններից հետո ծաղրում էր, վարկաբեկում, հայհոյում:

Ես հասկանում էի, որ կամ պետք է խաչ դնելով սեփական արժանապատվության վրա, կատարեմ բռնարարի քմահաճույքները, կամ դաժան ծեծի ենթարկվեմ, ուշաթափվեմ:

Հերթական ստորացուցիչ սեռական գործողություններից և դրան հաջորդած ծեծից հետո, երբ ոչ ոք տանը չէր, հավաքեցի իմ և երեխաներիս իրերը և գնացի հայրական տուն: Ծնողներիս պատմեցի իմ ընտանիքում կատարվածի մասին: Մի կողմ դրեի ամոթը և նրանց պատմեցի ինտիմ մանրամասները: Դրանից հետո ծնողներս որոշեցին աջակցել ինձ և թույլ տվեցին ապրել իրենց տանը: Չնայած հիմա ավելի ապահով եմ զգում ինձ, սակայն վախենում եմ որ ամուսինս մանկապարտեզից կվերցնի երեխաներին, ինձ թույլ չի տա հանդիպել նրանց հետ և օգտագործելով երեխաների հանդեպ կարոտս` կստիպի հետ վերադառնալ»:

Պատմությունը, որը Panorama.am-ին տրամադրել է Կանանց իրավունքների կենտրոնը, ներկայացրել է երևանցի միջնակարգ կրթությամբ մի կին:

ՄԱԿ-ի Բնակչության հիմնադրամի «Ընդդեմ գենդերային բռնության Հարավային Կովկասում» ծրագրի շրջանակներում Հայաստանում կանանց նկատմամբ ընտանեկան բռնության վերաբերյալ կատարած հարցման մասնակիցները կանանց դեմ բռնությունը սովորական երևույթ են համարել: Ինտիմ զուգընկերոջ կողմից բռնությունն ամենատարածվածն է ֆիզիկական և հոգեբանական բռնությունների, վերահսկողական վարքի և հավանաբար նաև սեռական բռնությունների մեջ։

Ըստ հարցման արդյունքների, կանանց 61.0%-ը ենթարկվել է վերահսկողական վարքի, 25.0%-ը ենթարկվել է հոգեբանական բռնության/չարաշահման, 8.9%-ը ենթարկվել է ֆիզիկական բռնության, 3.3%-ը` սեռական բռնության, իսկ 9.5%-ը` ֆիզիկական բռնության: