Սամանթա Փաուերի` ՄԱԿ-ում ԱՄՆ-ի դեսպան նշանակումը նոր փոփոխություններ է ենթադրում Հայոց ցեղասպանության ճանաչման հարցում
Օսմանյան կայսրության կողմից 1.5 միլիոն հայերի կոտորածը ԵՄ անդամ 27 պետություններից 11-ը պաշտոնապես ճանաչել է որպես ցեղասպանություն: Այս մասին գրել է հոդվածագիր Ժոզեֆ Բրաուդը (Joseph Braude)-ը իր անձնական էջում:
«Ամերիկայի Հայ ազգային կոմիտեի կողմից իրականացված լուրջ քայլերը՝ համոզել ԱՄՆ-ին ճանաչել Հայոց ցեղասպանությունը, վերջին տարիներին հակառակ ուղղությամբ է շարժվում:
Ավելին, Հայաստանի ներկա իշխանությունը մեծացնում է իր հակաթուրքական օրակարգը: Բացի այն, որ Թուրքիայի իշխանություններից պահանջում է ճանաչել Հայոց ցեղասպանությունը, երկրի մի շարք քաղաքական գործիչներ պահանջում են, որ Անկարան հանձնի արևելյան Թուրքիայի մի մասը, որը պատմականորեն հայերին է պատկանում:
ԱՄՆ-ում Հայոց ցեղասպանության ճանաչման գործընթացը մի ժամանակ Անկարայի և Վաշինգտոնի հարաբերությունների մեջ սեպ խրեց: 2010թ. մարտին, ԱՄՆ Կոնգրեսի Ներկայացուցիչների պալատի արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովի 252 բանաձևը, որը Օսմանյան գործողությունները հայերի դեմ որակում էր որպես ցեղասպանություն, երկու երկրների հարաբերությունները գրեթե վատթարացրեց: Օրինագիծը մասամբ պարտություն կրեց Կոնգրեսում, քանի որ ամերիկացիները մտավախություն ունեին կորցնել թուրքական ռազմակայանների մուտքի թույլտվություն: Սակայն քարոզարշավը շարունակվում է:
Սակայն վերջին տարիներին, թուրքական լոբբինգը Միացյալ Նահանգներում տառապում է արգելքներով: Իսրայելի և Թուրքիայի վատթարացած հարաբերությունները՝ Գազայի նավատորմի միջադեպից արդեն զգալիորեն խոցելի երկիր է դարձրել Թուրքիային Միացյալ Նահանգներում: Օբամայի վարչակազմը ընտրություն չունի ապացուցելու Անկարայի առավելությունը: Օրինակ, Օբաման վերջերս ՄԱԿ-ում Միացյալ Նահանգների դեսպան է նշանակվել Սամանթա Փաուերին: Փաուերը 2002թ. Պուլիտցերյան մրցանակ է ստացել ցեղասպանությունների մասին պատմող «Խնդիր դժոխքից» գրքի համար, որտեղ դիտարկվում է ԱՄՆ արտաքին քաղաքականության արձագանքը ցեղասպանությունների նկատմամբ: Գրքում համոզմունք է հայտնվում, որ հայերի, հրեաների, Կամբոջայի և Ռուանդայի ցեղասպանությունները տեղի են ունեցել այն պատճառով, որ պետական իշխանությունները աչք են փակել, իսկ առանձին անձինք որոշել են չմիջամտել» ,- գրում է հոդվածագիրը:
Հիշեցնենք, որ 2007թ. Թայմ ամսագրի կողմից հրատարակված իր հոդվածում` «Միացյալ Նահանգները և Թուրքիան. Ազնվությունը լավագույն քաղաքականությունն է» անվամբ, Փաուերը անդրադարձել է երիտթուրքերի ռեժիմի ներքո իրագործված Հայոց Ցեղասպանությանը և գրել Ռաֆայել Լեմկինի կողմից ցեղասպանություն սահմանման ու Թուրքիայի կառավարության կողմից առաջ քաշվող մի շարք արդարացումների ու Հայոց Ցեղասպանությունը ժխտելու տասնամյակներ տևող քաղաքականության մասին: Փաուերը աներկբայորեն ներկայացրեց իր տեսակետը, ըստ որի 21րդ դարում Թուրքիայի հետ «կայուն, արդյունավետ հարաբերությունները չեն կարող կառուցվել ստի վրա»:
[email protected]
davitvilla
Փաուերը նախկինում ծառայել է որպես նախագահի հատուկ օգնական և Սպիտակ Տան Բազմակողմանի հարաբերությունների և Մարդու իրավունքների ավագ ղեկավարող:
2007թ. Թայմ ամսագրի կողմից հրատարակված իր հոդվածում` «Միացյալ Նահանգները և Թուրքիան. Ազնվությունը լավագույն քաղաքականությունն է» անվամբ, Փաուերը գրել է երիտթուրքերի ռեժիմի ներքո իրագործված Հայոց Ցեղասպանության, Ռաֆայել Լեմկինի կողմից ցեղասպանություն սահմանման և Թուրքիայի կառավարության կողմից առաջ քաշվող մի շարք արդարացումների ու Հայոց Ցեղասպանությունը ժխտելու տասնամյակներ տևող քաղաքականության մասին: Փաուերը աներկբայորեն ներկայացրեց իր տեսակետը, ըստ որի 21րդ դարում Թուրքիայի հետ «կայուն, արդյունավետ հարաբերությունները չեն կարող կառուցվել ստի վրա»: