Ձեր վստահելի աղբյուրը

«AdMe.ru» կայքը կազմել է հանրահայտ գրքերի մի շարք, որոնք իրենց գեղարվեստական արժեքից զատ, հայտնի են նաև առեղծվածներով կամ գաղտնի պատմություններով: Կայքը ներկայացնում է 20 հանրահայտ ստեղծագործություններին առնչվող քիչ հայտնի ուշագրավ փաստեր:




1) «Համլետի» ռուսերեն առաջին թարգմանությունը կատարել է գրող Ալեքսանդր Սումարոկովը, ով ստեղծագործությունն անվանել է «Օմլեթ, դանիացի արքայազն»:

2) Եթե կարծում եք, որ դետեկտիվ ժանրի ստեղծագործություններ կարդալը պարապ գործ է, ապա Ագաթա Քրիստիի «Վիլլա, սպիտակ նժույգ» պատմվածքը կապացուցի ձեզ հակառակը: Պատմվածքում վտանգավոր թալիումի թույնի կիրառման նկարագրությունն իրականում մի քանի մարդու փրկության առիթ է հանդիսացել: 1977 թ-ին Լոնդոնի հիվանդանոց է տեղափոխվոմ աղջիկ, ով տառապել է  անհայտ հիվանդությամբ: Ագաթա Քրիստի ստեղծագործությանը ծանոթ բուժքույրերից մեկը գլխի է ընկել, որ հիվանդության ախտանիշներն ամբողջապես համընկնում Քրիստիի պատմվածքում նկարագրված թալիումի թունավորման դեպքի հետ: Աղջկան ի վերջո հաջողվել է փրկել:

3) «451 աստիճան՝ ըստ Ֆարենհեյթի» վեպի անվան ընտրությունը կատարվել է այն հիմնավորմամբ, թե իբր այդ ջերմաստիճանի պայմաններում թուղթը կարող է բռնկվել: Իրականում, սակայն, թուղթը կարող է այրվել Ցելսիուսի սանդղակով 450 աստիճանից բարձր ջերմության առկայության դեպքում: Վեպի հեղինակ Բրեդբերին հետագայում խոստովանել է, թե սխալմունքը կայացել է նրանում, որ վեպի անվանումն ընտրելիս ինքը խորհրդակցել է հրշեջ ծառայության մասնագետի հետ, ով և շփոթել էր ջերմաստիճանային սանդղակները:



4) Հայտնի ֆորմուլան, թե «երկու անգամ երկուսը կարող է հավասար լինել հինգի» , որը հաճախ հանդիպում է Ջորջ Օրուելի «1984» վեպում, առաջացել է այն ժամանակ, երբ հեղինակն առաջին անգամ լսել է սովետական հայտնի «հնգամյա պլանը՝ չորս տարում» լոզունգը:

5) 1965 թ-ին Ռուել Տոլկինի «Հոբիթ» ստեղծագործությունն ԱՄՆ-ում առաջին անգամ հրատարակվել փափուկ կազմով: Գրքի նկարազարդող Բարբարա Ռեմինգտոնը բացարձակ անտեղյակ է եղել ստեղծագործության բովանդակությանը, ինչի հետևանքով գրքի կազմին հայտնվել էին առյուծ, երկու ջայլամ և անհասկանալի մրգերով ծառեր:

6) Լև Տոլստոյը թերահավատորեն է վերաբերվել իր «Պատերազմ և Խաղաղություն» վեպին: 1871 թ-ին նա Աֆանասի Ֆետին նամակ է ուղարկել, որում, մասնավորապես, գրել է. «Ինչ ուրախ եմ, որ այլևս երբեք չեմ գրի «Պատերազմ և Խաղաղություն» բազմաբառ անիմաստության նման ստեղծագործություն»:

7) 19-րդ դարում դերասանուիներն հաճախ հրաժարվել են խաղաղ «Խելքից պատուհաս» պիեսի Սոֆիայի դերը հետևյալ հիմբավորմամբ՝ «Ես օրինապաշտ կին եմ և պոռնոգրաֆիկ տեսարաններում չեմ խաղում»: Նման տեսարան էին նրանք համարում գիշերային զրույցը Մոլչալինի հետ, ով դեռևս հերոսուհու ամուսինը չէր:

8) «Duma Key» կղզու անվան ճիշտ արտասանությունը, ըստ հեղինակի, «Դումա Կի» է: Վեպի ռուսերեն թարգմանության ժամանակ հրատարակչությունն անվանափոխել է այն, դարձնելով «Դյումա Կի», մտավախություն ունենալով Ռուսաստանի Պետական Դումայի հետ վեպի անվանման համընկումից:

9) Ջոն Ռոուլինգն իր առաջին ստեղծագործությունը՝ «Հարի Փոթերը և փիլիսոփայական քարը», ավարտել է 1995թ-ին: Հեղինակին ներկայացնող գրական գործակալը ստեղծագործությունը նախապես ուղարկել է 12 հրատարակչություններ, սակայն բոլորը տեղերից մերժում է եկել այն հրատարակելու: Միայն մեկ տարի անց, լոնդոնյան փոքր «Bloomsbury» հրատարակչությունը համաձայնել էր հրատարակել:

10) 1862 թ-ին Վիկտոր Հյուգոն, գտնվելով արձակուրդի մեջ, ցանկություն է ունեցել տեղեկանալ իր նոր հրատարակված «Թշվառները» վեպի ընթերցողների արձագանքներից և հեռագիր է ուղարկել հրատարակչություն, որը բաղկացած է եղել մեկ սիմվոլից՝ «?»:
Հրատարակչությունը պատասխան հեռագիր է ուղարկել՝ նույնպես մեկ սիմվոլից բաղկացած «!»: Հնարավոր է՝ սա եղել է պատմության ընթացքում ամենակարճ հեռագրային հաղորդակցությունը:

11) Սթիվեսնսոնի «Գանձերի կղզի» վեպի հայտնի երգում «Իո-հո-հո» բացականչությունը, որը վերագրվել էր ծովահենների ծիծաղին, իրականում այլ նշանակություն ունի: Նշվում է, թե այս բացականչությունն անգլիացի ծովայինների կողմից օգտագործվել է այն ժամանակ, երբ համատեղ ջանքերով ինչ-որ գործողության կամ աշխատանքի մեկնարկ պետք է տրվեր, որի ռուսերեն համարժեքն է «մեկ-երկու-սկսեցինք»:

12) Յան Ֆլեմինգն իր «Ռոյալ Խաղատուն» ստեղծագործության հերոսի անունը պատահաբար է ընտրել՝ Յամայկայում թռչուններին հետևելիս, որտեղ ծանոթացել  էր Ջեյմս Բոնդ անունով թռչնաբանի հետ: Այս փաստն արձանագրված է «Մեռիր, բայց ոչ հիմա» ֆիլմում, երբ Ջեյմս Բոնդը թռչնաբանի անվան տակ մեկնում է Կուբա` իր հետ  վերցնելով իրական Ջեյմս Բոնդի գիրքը:

13)Մարկ Տվենը պնդում էր, թե իր «Թոմ Սոյերի արկածները» գիրքը  առաջին գրական ստեղծագործությունն է, որը գրվել է տպագրական մեքենայի վրա: Սակայն հետազոտողները հավաստում են, թե առաջին նման գրական գործը մեկ այլ է «Կյանքը Միսիսիպիում» ստեղծագործությունն է եղել:

14) «Եվգենի Օնեգին» ստեղծագործությունում կան հետևյալ տողերը.
«Он в том покое поселился,
 Где деревенский старожил
 Лет сорок с ключницей бранился,
 В окно смотрел и мух давил».

«муха» բառն այստեղ օգտագործվում է ոչ ուղիղ իմաստով (ճանճ), այլ փոխաբերական՝ ալկոհոլ իմաստով: Հայտնի է հարբած մարդուն բնութագրող այլ փոխաբերություն՝ «под мухой», որտեղ «муха» բառը ևս գործածվում է ալկոհոլ/խմիչք իմաստով:

15) «Հազար ու մեկ գիշեր» հեքիաթների ժողովածուի նախնական տարբերակներում Ալլադինը չինացի է եղել:

16) Կրիլովի «Ճպուռն ու մրջյունը» առակում կան հետևյալ տողերը. «Попрыгунья стрекоза лето красное пропела»: Ինչպես հայտնի է, ճպուռը ձայներ չի արձակում, սակայն բանն այն է, որ այստեղ ճպուռ բառն օգտագործվում է ընդհանրական իմաստով, նկատի առնելով մի տարբեր միջատներ, իսկ առակի հերոսն իրականում հանդիսանում է ծղրիդը:

17) Էդգար Պոյի 1838 թ-ին լույս տեսած «Արթուր Գորդոն Պիմի արկածների մասին» պատմվածքում կա դրվագ, երբ նավը փոթորիկի մեջ է հայտնվում և ողջ անձնակազմից փրկվում է չորս նավաստի, որոնք տևական ժամանակ չունենալով սնունդ, վիճակախաղով որոշում են ուտել իրենցից մեկին, և այդ զոհն է դառնում Ռիչարդ Պարկերը: 19884 թ-ին իրական դեպք է տեղի ունենում, երբ նավաբեկությունից փրկված ևս չորս նավաստի որոշում են ուտել երիտասարդի, որի անունը նույնպես Ռիչարդ Պարկեր է եղել:

18) Գրող Վալենտին Կատաևի թոռնուհին պատմել է, թե ինչպես իր ընկերուհուն դպրոցում հանձնարարել են շարադրություն գրել այն մասին, թե հեղինակը «Գնդի որդին» վեպում Վանյա անունով հերոսի կերպարում ինչ է ցանկացել ամփոփել: Աշակերտուհին որոշել է այցելել ընկերուհուն և հայտնի գրողից անձամբ տեղեկանալ, որից հետո էլ գրել է շարադրությունը: Սակայն, ուսուցչուհին ցածր է գնահատել աշխատանքը, հիմնավորելով, թե Կարատևը բոլորովին էլ այլ իմաստ է ներդրել հերոսի կերպարում:

19) Ջեյն Օսթենը սկսել է գրել իր «Հպարտություն և նախապաշարմունք» վեպը դեռևս 21 տարին չբոլորած: Հրատարակչություններն հրաժարվել են այն լույս ընծայել, և աշխատանքը ընթերցողի դատին է հանձնվել 15 տարի հետո միայն, երբ Օսթենն արդեն հեղինակել էր «Գիտակցություն և զգացմունք» վեպը:

20) Մեծ Բրիտանիայում բոլոր ժամանակներում ամենավաճառված գիրքը՝ «Մոխրագույնի 50 երանգներն» է: