Ձեր վստահելի աղբյուրը

Արագածոտնի մարզի Դդմասարի հիմնական դպրոցի շենքը տուն է հիշեցնում, աշակերտներն էլ այնքան քիչ են, որ հին ժամանակներում շատերը հնարավոր է մտածեին, որ ոչ թե դպրոց է, այլ մեծ ընտանիք` 16 երեխայով:

Մի քանի տարի առաջ ավելի քիչ են եղել աշակերտները, հիմա, ինչպես նշում է դպրոցի տնօրեն Արմենուհի Տերտերյանը, գնալով ավելանում են: Եկող տարում էլ աշակերտների թվի աճ են ակնկալում:

«Դասերը կոմպլեկտավորած ենք պարապում: 9-րդ դասարան չունենք, առաջին ու երկրորդ դասարանները միասին ենք պարապում, երրորդ-չորրոդ` միասին, հինգերորդ-վեցերորդ և յոթերորդ-ութերորդ` միասին: Շատ վատ է կոմպլեկտավորված դասարանում աշխատելը, աշխատում ենք, որ այդ 45 րոպեի ընթացքում երկու դասարանի ծրագիրն էլ հասցնենք»,- ասում է տնօրենը:

Արմենուհի Տերտերյանը նկատում է, որ իրենք մեթոդներ են մշակում, որպեսզի երեխայի համար մատչելի լինի. «Գտնում ենք ձև, որ ավելի արդյունավետ լինի դասը: Եթե հնարավորություն լիներ, պետությունը կարողանար դպրոցները ֆինանսապես լավ պահել, ցանկալի կլիներ, որ նույնիսկ մեկ աշակերտի դեպքում չկոմպլեկտավորեն»:

Աշակերտներն ազգությամբ եզդի են: Եզդերենի առարկա, սակայն, դպրոցում չունեն. լեզվի մասնագետ ուսուցիչ չկա:

Մյուս առարկաների ուսուցիչ ունեն, ամեն ուսուցիչ իր հարակից առարկան էլ է պարապում` ինֆորմատիկան և ֆիզիկան նույն ուսուցիչն է տալիս, Հայոց լեզուն և գրականությունը` նույնը:

Ինչ վերաբերում է կրթությունը շարունակելուն, տնօրենի խոսքով, տղաները հիմնականում ավարտում են ու գնում արտասահման, իսկ թե այնտեղ շարունակո՞ւմ են, թե` ոչ, տնօրենը չգիտի: Աղջիկներն էլ ամուսնանում են:

«Բայց պետք է ասեմ, որ շատ լավ աշակերտներ ունենք, չնայած որ թիվը փոքր է»,-վերջին տարիներին Դդմասարի հիմնական դպրոցն ընդամենը մեկ-երկու շրջանավարտ է ունենանում:

Բացի աշակերտների թվի պակասից, դպրոցն այլ խնդիր էլ ունի: Շենքը կառուցվել է 50-ականներին, 2010թ.-ին ռուսաստանաբնակ բարերարի առակցությամբ դպրոցում կոսմետիկ նորոգման աշխատանքներ են կատարվել, փոխվել են պատուհանները, դռները, հատակը:

Այժմ դպրոցն ունի տանիքի վերանորոգման անհրաժեշտություն: Տնօրենի խոսքով, մաշված տանիքից տեղ-տեղ կաթում է:
«Գյուղում մշակութային, կրթական միակ օջախը դպրոցն է, մարդիկ կապված են դպրոցի հետ, ուշադիր են դպրոցի նկատմամբ: Դպրոցը պիտի պահել, առանց դպրոցի գյուղը չի լինի»,- ասում է Արմենուհի Տերտերյանը:

Դդմասարում պայմանները նախկինի համեմատ լավացել են. «Խմելու ջուր կա: Մարդիկ իրենց ապրուստը, օրվա հացը հիմնականում անասնապահությամբ են վաստակում»:

«Գյուղի դպրոցը» շարքի նախորդ պատմությունները՝

Պատուհանները փշրված են, հատակը՝ ավերված. Ազատամուտի դպրոցը

Կարկատան արած տանիքով ու բետոնե հատակով. Սվերդլովի դպրոցը

Հիվանդանոցի համար նախատեսված շենքում, 15 աշակերտով և օդում կախված` Տալվորիկի դպրոցը

Արծվաբերդի դպրոցը` գյուղապետարանի նախկին, վթարային շենքում

5.5 դասարանով և աշակերտներին նվիրված ուսուցիչներով սահմանամերձ դպրոցը

7 աշակերտ` 3 ընտանիքից, 4 դասարանով և խարխուլ շենքով դպրոցը