Ձեր վստահելի աղբյուրը

Լեռնային Ղարաբաղի Ազգային ժողովի պատգամավոր, գեներալ, արցախյան պատերազմի մասնակից Վիտալի Բալասանյանի համար անակնկալ չի եղել թշնամու հարձակումը:

«Միշտ զգում էի, ու պատրաստ էի ճիշտն ասած: Վերջին երեք ամիսներին մանավանդ, ավելի հաճախ էի հանդիպում մեր զինվորների հետ, ովքեր կանգնած էին սահմանագծում, և զգացվում էր դա: Բացի այդ, ադրբեջանական լրատվանմիջոցները ու Թուրքիայում և Մերձավոր Արևելքում կատարված իրադարձությունները. Մեզ համար ակնհայտ պետք է լիներ, որ Թուրքիայում ռազմաքաղաքական դաշտը տեղափոխվում է այլ տեղ», -Արցախի հեռուստաընկերությանը տված հարցազրույցում ասել է գեներալը:

Ապրիլի լույս 2-ի գիշերը տեղի ունեցած հրետակոծությունից, Բալասանյանն իր խոսքով, հասկացել է, որ սկսել է պատերազմը: «Ես այդ ժամանակ տանն էի, լսեցի կրակոցների ձայնը, չսպասեցի, անմիջապես իջա այն տեղը, որտեղ իսկապես, պետք է լինեի: Բոլորը գիտեն, որ ես Ասկերանի գնդի հրամանատարն էի ու չէի կարող անմասն մնալ իմ զինվորից: Շատ շուտ հայտնվեցի մեր զորքի կողքին», -ներկայացրել է Բալասանյանը:

Նա ասել է, որ շատ կարճ ժամանակում գունդը կարողացել է հավաքվել, միավորվել և զբաղեցնել պաշտպանական դիրքերը: «Փառք Աստծո, կարող եմ ասել, որ այս օրերին Ասկերանի գնդում կորուստներ չենք ունեցել, ունեցել ենք երկու թեթև վիրավոր՝ մատից և ուսից, ովքեր հիմա արդեն գտնվում են ծառայության մեջ», -տեղեկացրեց Բալասանյանը:

Նրա խոսքով, զարմանալի չէ, որ հայ ազգը միավորվել է, ոտքի կանգնել, զարմանալի է, որ ռազմական ճանապարհով փորձ է արվում հարցեր լուծել:

«Դա չի հաջողվի, քանի որ Հայաստանում և ղարաբաղում էթնիկ ժողովուրդներ են ապրում և մեր թշնամին մեկն է: Մենք կարողացանք ժամանակին տալ պատասխան, մեր կրակը վարում էինք շատ ճիշտ, ընդհուպ մեկ սնարյադ հենց այնպես չենք կրակել, բոլորը նշանակետին են ուղղված եղել: Որովհետև ժամանակին մեր հրետանավորները և մնացած մնասնագետները, չեք պատկերացնի, թե ինչքան աշխատանք են կատարել, ամեն մի մետրի տեղը գիտեն:

Այնպես չի, որ մենակ Ադրբեջանն ունի անօդաչու սարքեր, Ղարաբաղի  պաշտպանության բանակն էլ ունի անօդաչու սարքեր, մենք դրանք էլ ենք ժամանակին թռցնում և մարդիկ կոորդինատները, ամեն ինչը տեսնում ենք», -ասել է Բալասանյանը:

Գեներալը պնդել է, թե հակառակորդը «շատ մեծ» կորուստներ է կրել ու զգուշացրել, որ «համախմբված ազգին դժվար է հաղթել»:

Խոսելով հակառակորդի ռազմավարության և մարտավարության մասին, Բալասանյանն ասել է, որ թշնամին անգրագետ չի եղել ու հավելել է. « Իրենք շատ գրագետ մարտ են վարել, և ռազմավարական, և մարտավարական իմաստով: Եթե նրանց օպերացիաները ձախողվել են միանշանակ, ապա դա չի նշանակում, թե նրանք անգրագետ մարտ էին վարում... համոզված եմ, որ շատ լուրջ պարապած էին: Թույլ չեն, չի կարելի թերագնահատել Ադրբեջանին:

Մեր խնդիրը շատ կարճ ժամանակահատվածում մեր մոբիլիզացիան է, վերադասավորումը, մեր մոբիլ, արագ տեղաշարժը՝ զբաղեցնելով մեր դիրքերը: Հակառակորդը պատկերացրել է, թե հրթիռահրետակոծությունից հետո մենք չէինք կարողանալու մեր դիրքերը զբաղեցնել, որովհետև ռազմաճակատի ամբողջ երկայնքով բոլոր ճանապարհները գտնվում էին հրետակոծության տակ՝ ընդհուպ երրորդ, չորրոդ ճանապարհները:

Այսինքն, այնպես չէ, որ անգրագետ մարտ են վարել սրանք, ընդհուպ այն ճանապարհները, որ մենք պետք է մոտենայինք, գրավեինք մեր դիրքերը, բոլորը եղել են հրետակոծության տակ: Նամանավանդ իրենց համար դա շատ հեշտ է եղել, որովհետեւ իրենք ունեն անօդաչու սարքեր, դրանց համար տարբերություն չկա, ցերեկը թռնել, թե գիշերը, այսինքն շատ հեշտ է օդից նայել ու մարտը վարել, շատ գրագետ մարտ են վարել:

Հիմա հարց՝ ինչո՞ւ չեն կարողացել:

Դա պետք է հարցնենք փոքրիկ Ալիևին, Գլխավոր շտաբին, ՊՆ-ին և այն հրամանատարներին, որոնք այսօր ծառայում են Ադրբեջանի բանակում: Ես համոզված եմ, որ թվով շատ քիչ մարդիկ են գրագետ: Զորքի ստորին օղակը միշտ գտնվում է ճնշված վիճակում: Տեսնում ենք, թե դիրքերում ինչ է կատարվում` սոված, ծարավ, անտեր: Մենք և օդից ենք տեսնում և դիրքերից դիրքեր: Այնպես չէ, որ Ադրբեջանի ցանկացած զինվոր պատրաստ է կանգնել ու պաշտպանել հայրենիքը: Համոզված եմ, որ նրանց զինվորների 80 տոկոսը իրենց հայրենիքը դա չի համարում»: