Փաստաբանները պահանջում են կարգապահական տույժի ենթարկել դատավորին
«Նորիկյան և գործընկերներ» փաստաբանական գրասենյակի փաստաբաններ Նորայր Նորիկյան և Գ. Մելիքյանն օրեր առաջ դիմել են արդարադատության նախարարին ու ՀՀ դատավորների ընդհանուր ժողովի էթիկայի և կարգապահական հարցերի հանձնաժողովին՝ խնդրելով Աջափնյակ և Դավթաշեն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Անի Մխիթարյանի նկատմամբ կարգապահական վարույթ հարուցել և վերջինիս կարգապահական տույժի ենթարկել:
Փաստաբանը հիշեցնում է, որ Անի Մխիթարյանը ՀՀ դատավորների ընդհանուր ժողովի կողմից 2016 թվականին ճանաչվել է «Տարվա լավագույն դատավոր»:
Նրանք համարում են, որ դատավորն անհարկի ձգձգում է դատական գործընթացը, կասկածում են, որ ունի անձնական շահգրգռություն, դատավորին ուղղված իրենց գրություններն էլ անպատասխան են մնում:
«Հավաստիացնում ենք, որ սպառել ենք հնարավոր ու թույլատրելի բոլոր միջոցները և այլևս այլ ելք չենք տեսել նշված դատավորի անկանխատեսելի վարքագծին համարժեք արձագանք տալու առումով»,-հիմնավորում են փաստաբանները:
Նրանք համոզված են, որ դատավորը կոպտորեն խախտել է ՀՀ դատական օրենսգրքի 153-րդ հոդվածի 2-րդ կետի 2-րդ և 3-րդ ենթակետերի, նույն օրենսգրքի 153․2 հոդվածի 1-ին, 2-րդ, 3-րդ և 4-րդ ենթակետերի, ՀՀ դատավորի վարքագծի կանոնների 2-րդ, 5-րդ կանոնի 2-րդ պարբերության պահանջները։
Քաղաքացիական գործն իր վարույթ ընդունելու պահից՝ 2015թ․ ապրիլի 14-ից, մինչ նշված դիմումը ներկայացնելու օրն անցել է շուրջ 2 տարի 4 ամիս: Այդ ընթացքում դատավոր Անի Մխիթարյանը նշանակել է թվով 6 դատական նիստ, նշանակված վեց նիստերից առաջին հինգն, ըստ էության, չի կայացել:
«Թե ինչ նպատակ է հետապնդում 2016թ․ տարվա լավագույն դատավոր ճանաչված Անի Մխիթարյանը՝ իրենից որևէ բարդություն չներկայացնող գործը 2 տարի 4 ամիս ձգձգելու համար, մենք ՉԳԻՏԵՆՔ, բայց որպեսզի պարզ լինի, թե ինչի մասին է խոսքը, անհրաժեշտ ենք համարում հայտնել հետևյալը․
2014թ․ հուլիսի 1-ին նույն ԴԱՏԱՎՈՐ Անի Մխիթարյանը, քննության առնելով մեր վստահորդի հայցն՝ ընդդեմ վերը նշված գործով պատասխանողի՝ «Գումարի բռնագանձման պահանջի մասին», բավարարել է ամբողջությամբ և վճռել պատասխանող նշված անձից հօգուտ մեր վստահորդի բռնագանձել 11․640 ԱՄՆ դոլարին համարժեք ՀՀ դրամ, ինչպես նաև այդ գումարի վրա հաշվեգրվող՝ ՀՀ քաղաքացիական օրենսգրքի 411-րդ հոդվածով նախատեսված տոկոսները՝ սկսած 01.01.2014թ. մինչև պարտավորության դադարման օրը:
Վերը նշված վճիռը նշված անձի կողմից բողոքարկվել է ներպետական բոլոր դատական ատյաններում, սակայն մերժվել է, և ԴԱՏԱՐԱՆԻ վճիռը մտել է օրինական ուժի մեջ։
ՀՀ ԱՆ ԴԱՀԿ ծառայության կողմից կատարողական գործողությունների արդյունքում, մինչ սույն դիմումի ներկայացման օրը մեր վստահորդին վճարվել է ընդամենը 64.500 ՀՀ դրամ գումար, ինչը նշանակում է, որ վերը նշված դատական ակտը մինչ օրս ամբողջությամբ չի կատարվել։
Իսկ ինչու՞ չի կատարվել դատական ակտը։ Չի կատարվել, քանի որ վերը նշված դատական ակտի կատարումից, ըստ էության, խուսափելու նպատակով և մեր խորին համոզմամբ՝ փոխադարձ համաձայնությամբ, մեր վստահորդի պարտապանի կինը 2015թ․ փետրվարի 17-ին հայցադիմում է ներկայացրել Երևան քաղաքի Էրեբունի և Նուբարաշեն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարան՝ ընդդեմ ամուսնու` (այսինքն մեր վստահորդի պարտապանին) «Ամուսնության ընթացքում ամուսինների կողմից ձեռքբերված գույքի նկատմամբ համատեղ սեփականություն իրավունքը ճանաչելու պահանջի մասին», որը նույն դատարանի 2015թ․ մարտի 30-ի որոշմամբ հանձնվել է Երևան քաղաքի Աջափնյակ և Դավթաշեն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի քննությանը:
2015թ․ ապրիլի 14-ին գործը մակագրվել է դատավոր Անի Մխիթարյանին, իսկ 2 օր անց հայցն ընդունվել է վարույթ և 2015թ․ սեպտեմբերի 24-ին նշանակվել է նախնական դատական նիստ:
Նշված գործով ԴԱՏԱՐԱՆԻ կողմից արգելանք է կիրառվել մեր նշված անձի գույքի վրա, ով պարտք է մեր վստահորդին, որի արդյունքում էլ Հ ԱՆ ԴԱՀԿ կողմից որոշում է ընդունվել մեր վստահորդի գործով հարուցված կատարողական վարույթը կասեցնելու մասին, ինչի պատճառով չի կատարվել դեռևս 2014թ. դեկտեմբերի 17-ին օրինական ուժ ստացած քաղաքացիական գործով վճիռը»,-իրենց կասկածները հիմնավորում են փաստաբանները:
Նրանք տարածած հայտարության մեջ նաև նշում են, ու դատավոր Անի Մխիթարյանի կողմից գործի անհարկի ձգձգմամբ խախտվում է «Մարդու իրավունքների և հիմնարար ազատությունների պաշտպանության մասին» եվրոպական կոնվենցիայի 6-րդ հոդվածը (համաձայն որի՝ յուրաքանչյուր ոք ունի ողջամիտ ժամկետում իր գործի քննության իրավունք), ինչպես նաև ՀՀ սահմանադրության 63-րդ հոդվածի 1-ին մասը (համաձայն որի՝ Յուրաքանչյուր ոք ունի անկախ և անաչառ դատարանի կողմից իր գործի արդարացի, հրապարակային և ողջամիտ ժամկետում քննության իրավունք):
Նրանք անհասկանալի և խիստ կասկածելի են համարում դատավոր Անի Մխիթարյանի կողմից՝ քննարկվող քաղաքացիական գործով դատական նիստերի նշանակման միջակայքը՝ 4.5 ամիսը, երբ նույն դատավորի մոտ քննվող այլ գործերով դատական նիստերը նշանակվում են միջինը 2 ամիս պարբերականությամբ:
«Գտնում ենք, որ ԴԱՏԱՎՈՐ Անի Մխիթարյանի կողմից իր վարույթում քննվող քաղաքացիական գործի անհարկի ձգձգումը և դատավարական կանոնների բազմակի խախտումներն ուղղակիորեն վնասում են ՀՀ արդարադատության շահերին և դատավորի համբավին, արատավորում են դատական իշխանության հեղինակությունը, նվազեցնում են հանրության վստահությունը դատարանի, դատավորի և ընդհանրապես արդարադատության արդյունավետության նկատմամբ, կասկածի տակ են դնում քննվող գործով իր օբյեկտիվությունն ու անկախությունը, ինչի հետևանքով մեր, ինչպես նաև մեր վստահորդի մոտ ողջամիտ կասկածներ են առաջացել հիշատակվող գործով ԴԱՏԱՎՈՐ Անի Մխիթարյանի՝ ենթադրյալ շահագրգռվածության վերաբերյալ, ուստի գտնում ենք, որ առկա են բոլոր իրավական հիմքերը Երևան քաղաքի Աջափնյակ և Դավթաշեն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի ԴԱՏԱՎՈՐ Անի Մխիթարյանի նկատմամբ կարգապահական վարույթ հարուցելու համար:
Անի Մխիթարյանի իրականացրած «արդարադատության» և «բարեխիղճ դատավորի» վարքագծի պատճառով մեր վստահորդի օգտին կայացված դեռևս 2014թ. դեկտեմբերի 17-ին օրինական ուժ ստացած քաղաքացիական գործով վճիռը մնում է ՉԿԱՏԱՐՎԱԾ։
Հուսանք, որ ՀՀ արդարադատության խորհուրդը կգտնվի իր բարձրության վրա և համապատասխան վերաբերմունք կդրսևորի դատավոր Անի Մխիթարյանին արդարադատության և բարեխղճության իրական սահմանները վերադարձնելու նպատակով»,-ասված է հայտարարության մեջ: