Սիրունություն՝ ձևի համար
Կամ՝ անբովանդակ ակցիա: Մտքերը, որ ֆեսբուքում տեսած ու առաջին հայացքից անմեղ գրառումից եկան, չեն ցրվում: Գունավոր մտքերը մտքեր են ծնում:
Մի խումբ երիտասարդներ նախաձեռնել են, «շալեր» են գործում… ծառերի համար: Իրենց կարծիքով՝ գեղեցկացնում են քաղաքը, ու ակցիան համարում են գունավոր միտք:
Եթե գոնե էլէկտրասյուները «զարդարեին», հասկանալի կլիներ ինչ-որ տեղ:
Եթե շալեր հագցնեին այն ծառերին, որոնք պատրաստվում են կտրել՝ կլիներ բողոքի ու պաշտպանության ակցիա:
Եթե գործածը փռեին գետնանցումների աստիճաններին՝ հասկացնելով, որ դրանք պետք է մաքուր լինեն՝ էլի հասկանալի կլիներ:
Ժակետներ ծերանոցների համար՝ ուրախ կլիներ:
Կարպետներ գլխավոր փողոցներում՝ ազգայինը հրամցնել կլիներ:
Բայց կոլոլել ծառերը, տաքացնել դրանք, երբ նրանց տարիներով սովոր են ջերմային սեփական կյանքին, երբ ձմեռը քնում են, իսկ գարնանը քաղաքապետարանը խորը կէտի, ու հիմա էլ ամռանը հագուստներից կշոգեն, չեն շնչի… Մտածել են արդյոք հարգելի երիտասարդները, որ խախտում են ծառի կենսակերպը, թե՞ «զարդարելը» գերադաս է:
Ի՞նչ կարիք է զարդարել զարդը: Ծառը սիրու՞ն չէ: Ինչու՞ փաթաթել դրանք ժամանակով, էներգիայով, որոնք մի քանի անձրև-ձյունից և փոշոտ քամուց հետո կդառնան մոխրագույն փալասներ: Ո՞րն է իմաստը:
Կասեք՝ մարդիկ մի լավ բան են անում, էլի դժգոհ եք:
Բայց սթրիտ-արտեր, որոնք բողոք չեն, ծառերի հագուստներ, որ ավելորդ են ծառերի համար…:
Քաղաքի պրագմատիկ կառավարումը, երբ քաղաքապետարանը օդից էլ գովազդով փող են քամում՝ ամբողջ վերգետինը փակելով գովազդային վահանակներով, իհարկե լրիվ հակադրվում է ծառերի փաթաթմանը, քաղաքի «զարդարմանը»: Ու, որքան էլ դրանք հակասական են, այնուամենայնիվ՝ լրիվ ներդաշնակ են դառնում՝ պրագմատիզմը և ծառերի անիմաստ փաթաթումը:
Ինչպես պարզվեց նյութի մեկնաբանությում՝ լուսանկարը՝ Edward Mkrtchyan -ի, գրված նյութի հականյութը՝ :https://www.facebook.com/mkrtchyan.edward/posts/1972575749673475?notif_id=1516034967523708¬if_t=feedback_reaction_generic:
Հարակից հրապարակումներ`
- Անոմալ տաք եղանակով պայմանավորված ավելացել է ինսուլտների և սրտամկանի ինֆարկտով հիվանդների թիվը. սրտաբան
- Խորը էտից հետո՝ ջրել դույլերով
- Սթրիթ ա՞րտ, թե՞ նկարազարդում
- Քաղաքապետարանի ռեժիսուրայով՝ «մԵզանսցենա»