ՀՀ արտգործնախարարությանն ո՞վ է խանգարում բողոքի նոտա հղել ՀԱՊԿ-ին. քաղաքագետ
Գեղարքունիքի մարզի Ճամբարակ քաղաքի ուղղությամբ ադրբեջանական զինուժի կրակոցներից մի քանի օր է անցել, իսկ ՀԱՊԿ-ի կողմից արձագանք այդպես էլ չկա։ Մի կողմից սա սովորական դարձած իրավիճակ է, մյուս կողմից՝ խիստ վտանգավոր՝ հաշվի առնելով, որ վերոնշյալ կառույցը ամենասեղմ ժամկետներում պետք է բարեհաճեր արձագանքել անդամ հանդիսացող երկրի՝ Հայաստանի սահմանների նկատմամբ կատարված ցանկացած ոտնձգության։
Հետաքրքրական է՝ ՀԱՊԿ-ի կողմից լիակատար լռություն պահելու դեպքում որտեղի՞ց հայկական որոշ շրջանակներին այն կույր վստահությունը, որ եթե ադրբեջանցիները Նախիջևանի կողմից կրակեն, ՀԱՊԿ-ն արագորեն կարձագանքի, ավելին, կդատապարտի ագրեսոր հարևանին։ Եվ հետո, մի շատ տարամաբանական հարց է ծագում՝ ի՞նչ է՝ ՀՀ տարբեր մարզերը ՀԱՊԿ-ի համար տարբեր անվտանգության աստիճաննե՞ր ունեն:
Այս և թեմային առնչվող այլ հարցերի պատասխաններ ստանալու ակնկալիքով Panorama.am-ի թղթակիցը զրուցեց քաղաքագետ Լևոն Շիրինյանի հետ։
«Ճամբարակի վրա կրակելն ի՞նչ հարց է։ Ուզում ենք հայկական բանակն ամուլի տե՞ղ դնել, ընկեցիկների ցե՞ղ ենք, որ ինչ-որ մեկն անպայման արձագանքի։ Արձագանքի կարիք ընդհանրապես չկա։ ՀԱՊԿ-ը չի արձագանքում, գլուխը՝ քարը։ Մենք ունենք Զինված ուժեր, և նրանք պատասխանում են հակառակորդին։ Մեր բանակը պետք է ինքնուրույն գործողություններ ցույց տա։ ՀԱՊԿ-ի գործառույթը միայն արձագանքելը չէ, այդ կառույցը մեզ ռազմական տեխնիկա է մատակարարում, զինվորական փորձի փոխանակում կազմակերպում։ Իհարկե, ՀԱՊԿ-ը Ճամբարակի վրա կրակոցներին պետք է արձագանքեր, բայց ամեն առիթով չի կարելի արձագանքել»,- ասաց քաղաքագետը։
Լևոն Շիրինյանի խոսքով, «մանր-մունր» հարցերը, այն է՝ սահմանային միջադեպերին չարձագանքելը, պետք է ստորադասել ավելի մեծ՝ ՀԱՊԿ-ի կողմից տրամադրվող ռազմական օգնության հանգամանքին։
«Այո, արձագանք պետք է լինի, բայց չկա։ Իրենք այդ տեսակ բարեկամ են։ Ես իրենց չեմ պաշտպանում, չեն արձագանքում՝ իրենք գիտեն։ Պետք է ունենանք այնպիսի երկիր, որ մենք ինքներս մեր զենքն արտադրենք, որ ՀԱՊԿ-ի և Ռուսաստանի կարիքը չունենանք, նույնիսկ ուզենք այդ կառույցից դուրս գալ։ Մենք մեր հայրենիքը պետք է պաշտպանենք՝ ՀԱՊԿ-ը կօգնի, թե չի օգնի։ Հիմա ՀԱՊԿ-ը չի արձագանքում, ի՞նչ կարող ենք անել։ Դա նման է նրան, որ մեկին սիրում եք, բայց ինքը ձեզ տեսնել չի ուզում։ Այսքանով հանդերձ՝ դուք կախման մեջ եք նրանից։
Չի օգնելու։ Հիմա, եթե միայն չարձագանքելու համար ուզում ենք ռազմատեխնիկական աջակցությունը կանգնեցնել, ուրեմն պետք է զենքի աղբյուր ունենանք։ Գերմանիան և Միացյալ նահանգները չեն տալիս, մնում է չարյաց փոքրագույնը։ Ռուսաստանը մեր «ոխերիմ բարեկամն է», չարյաց փոքրագույնը։ Եվ հետո, ՀՀ արտգործնախարարությանն ո՞վ է խանգարում, որ հայտարարություն անի, բողոքի նոտա հղի՝ ինչու ՀԱՊԿ-ը սահմանային միջադեպերին չի արձագանքում»,- հարց հնչեցրեց Լևոն Շիրինյանը։
Հարակից հրապարակումներ`
- Թուրք-ռուսական հարաբերությունները մերժվածների ամուսնություն են. Լևոն Շիրինյան
- Շիրինյանը՝ Արցախի ԱԳՆ-ին. Տեր եղեք ձեր ճակատագրին
- Շիրինյան. Ժողովուրդը միանշանակ մերժել է «Արժանապատիվ խաղաղություն» տեսակետը
- Շիրինյան. ՀՀԿ-ն ավելի շատ շահերի խումբ է
- Շիրինյան. Մենք պետք է մինչև մեր ատամները զինվենք
- Պարտադիր չէ կոնֆլիկտը լուծել փոխզիջումների գնալով. Շիրինյան
- Լևոն Շիրինյան.Չենք կարո՞ղ մի անգամ թափով կպնել գործին
- Ռուսը ոչխարի կաշին մագաղաթից չտարբերեց. Լ. Շիրինյան
- Եվրոպան սպասում է Ադրբեջանի նավթահոտ խավիարին. Շիրինյան
- Ռուսաստանը դաշնակիցների կարիք ունի. Շիրինյան