Ձեր վստահելի աղբյուրը

Այժմ հանրային քննարկման ներկայացրած  ուսուցիչների համար հատուկ էթիկայի նորմերը կամ ուսուցչի վարքականոնը նոր երևույթ չէ, նոր նախագիծ չէ։ «ԿԳՆ-ն կանոնակարգում է ուսուցչի վարքը․ ի՞նչ կարող է անել և ի՞նչ չի կարող անել մանկավարժը» թեմայով քննարկմանն ասաց ՀՀ ԿԳՆ հանրակրթության վարչության նախադպրոցական և միջնակարգ կրթության քաղաքականության մշակման և վերլուծության բաժնի պետ Սյուզաննա Մակյանը։

Նրա ներկայացմամբ, դեռևս 2014 թվականին Դպրոց-կենտրոնների միությունը նախաձեռնել էր սա, այն վաղուց ներդրված է դպրոցնում, եթե ոչ բոլոր դպրոցները, ապա կան դպրոցներ, որոնք առաջնորդում են այս նորմերով,  ուսուցիչ-աշակերտ  հարաբերությունները կարգավորում են այս նորմերով։ Ս. Մակյանի խոսքով, այս տարվա իրենց նախաձեռնության հիմնական իմաստը, նպատակը հակակառուպցիոն ծրագրի սահմաններում իրենց համար պարտադիր դարձած կետի կատարումն է։

«Կառավարության՝ 2018 թվականի հակակոռուպցիոն ռազմավարության մեջ սահմանված էր, որ պետք է ուսուցչի էթիկայի նորմեր լինեն, որտեղ հատկապես ամրագրված լինի, որ ուսուցիչը չի կարող իր դասվանդած դասարանում, իր աշակերտի հետ լրացուցիչ պարապունքներ իրականացնել, եթե դա դառնում է կոնկրետ պարտադիր ուսումնական ծրագրի կրկնուսուցում»,- նշեց ԿԳՆ ներկայացուցիչը։ 

Նա ասաց, որ տարիներ շարունակ կրթության ոլորտում բազմաթիվ հետազոտություններ են անցկացվել, անդրադարձել են այս խնդրին, ուսուցչի կողմից իր աշակերտի գնահատմանը, որպես գնահատման թերի կողմ նշվել է, որ ուսուցիչը ոչ միշտ է դասարանում տալիս  այն ամենը, ինչ որ պետք է տա, ճիշտ գնահատում երեխային, անպայման այնպես է անում, որ երեխայի ծնողը դիմի իրեն, լրացուցիչ պարապի, որպեսզի ինքն իր սոցիալական հարցերը  լուծի։

«Կարծում եմ՝ այս նախաձեռնությունը բավականին լավ հնարավորություն է  մեր ուսուցիչների համար ազատվել այս մեղադրանքից»,- ասաց Ս. Մակրայնը։

Նրա կարծիքով, սա հնարավորություն կտա բարելավել գնահատման որակը, ուսուցիչները կրթության որակն ապավելու համա,  բնականաբար, դասարանում կանեմ ամեն ինչ։ Նա նշեց, որ այս նախագիծը վերաբերում է ուսուցիչ-աշակերտ-ծնող եռանկյունուն։ Ս. Մակյանն ասաց, որ բազմաթիվ լրամշակումներից հետո այն ներդրվելու է որպես նախարարության կողմից երաշխավորված նյութ, ոչ պարտադրված իրավական ակտ, հասանելի կլինի բոլորին, բնականաբար ծնողներն իրենց հերթին կարող են ահազանգել, տեսչական մարմիններն իրենց հերթին լինեն զգոն։

Քննարկմանը ներկա Կրթական քաղաքացիական նախաձեռնության անդամ Զեմֆիրա Քալաշյանն ասաց.  «Որքանո՞վ է այս նախագիծը իրական և որքանո՞վ է այն բարձրացնելու կրթության որակը։ Ես գրեթե վստահ եմ, որ այն որևէ արդյունավետություն չի ունենալու, որովհետև բոլոր այն կոլեկտիվներում, որտեղ ուսուցիչներն ունեն լավ հարաբերություններ, որքան էլ ուսուցիչը որևէ բացասական բան անի, կոլեկտիվը չի խոսելու այդ ուսուցչի խնդրի մասին։ Իսկ այն կոլեկտիվներում, որտեղ կան կոնֆլիկտներ, դառնալու է միջոց այդ նույն կոլեկտիվում  կոնֆլիկտն  ավելի թեժացնելու համար»։

Նա նշեց, որ կա «Հանրակրթության մասին» օրենք, արդյոք ավելի լավ չի այդ օրենքի սահմաններում փորձել որևէ փոփոխություն իրականացնել։ Զ. Քալաշյանի խոսքով, բողոքներ են լսում, որ մանկավարժական որակավորում տված շատ կրթօջախներից գալիս են ուսուցիչներ, այնքան էլ լավ չեն տիրապետում իրենց  մասնագիտությանը, արդյոք ավելի լավ չէ ռեսուրսներն ուղղել այդ ոլորտին, կամ գյուղական բնակավայրերի դպրոցները համալրել մասնագետ ուսուցիչներով։

Կրթական քաղաքացիական նախաձեռնության անդամ Լուսինե Խառատյանը հարցադրում արեց, թե ի՞նչ իմաստ ունի ընդունել հերթական փաստաթուղթ, որը մեր իրական կյանքում ոչ մի փոփոխության չի հանգեցնելու։

«Միգուցե, ավելի կարևոր է հասկանալ համակարգային լուծումները որոնք են, մոտեցումը լինի համակարգային ու հետո՝  որտեղ են պետք էթիկական կարգավորումներ, որտեղ՝ օրենսդրական կարգավորումներ,  ֆինանսական միջամտություն»,- ասաց նա։