Ձեր վստահելի աղբյուրը

ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի գույքի վրա դրված կալանքի վերաբերյալ դատավոր Դանիբեկյանի կայացրած որոշման դեմ դատախազության կողմից բերված բողոքի քննությունը կընթանա դռնբաց ռեժիմով, կիրականացվի տեսանկարահանումը։ Ասացին՝ կողմ են հրապարակայնությանը։

Դատախազ Պետրոսյանն ասաց՝  բողոք ներկայացրել են այն հիմնավորմամբ, որ գործի հարուցման սկզբնական փուլում քննիչը 2018 թվականի հունիսին, երբ մեղսագրում չի եղել, ակտիվ քննչական ու դատավարական գործողություններ են իրականացվել, քննիչը ողջամտորեն գործի նյութերից գույքի վրա կալանք դնելու նպատակներից հիմնավորել է հնարավոր քաղաքացիական հայցն ու դատական ծախսերը։ Դատախազն իր խոսքում մի քանի անգամ քննիչի որոշումը ողջամիտ որակեց։

«Մենք տեսնում ենք,  որ դա պայմանավորված է գործի քննության բնականոն շարունակությամբ։ Իսկ հիմքերի առումով, հարգելի դատարան,  որոշման մեջ նշված է, կան ողջամիտ կասկածներ, որ այդ գույքը կարող է օտարվել, հետևաբար չի կարելի թույլ տալ կայացնել նման որոշում»,-ասաց նա։

Դատախազի խոսքով, երբ ավարտական փուլում պարզվել է, որ քաղաքացիական հայցեր չեն ներկայացվել, իսկ դատական ծախսերը կազմել են 900 հազար դրամ, գործի ավարտական ու մեղադրական եզրակացության հաստատման փուլում իրենք անդրադարձել են այդ փաստին ու նշել, որ գույքի վրա կալանքը դնելու քննիչի որոշումն իրավաչափ է։

«Դա հավաստվում ու փաստվում է այն հանգամանքով, որ հնարավոր է ապահովել գույքի բռնագանձում կամ բռնագրավում։ Հետևաբար, դրված կալանքներն իրավաչափ են ու օրինական  նպատակ են հետապնդում հետագայում գույքի բռնագրավումը կամ բռնագանձումն ապահովելու համար»,-ասաց դատարան բողոք բերած դատախազության ներկայացուցիչը։

Դատախազն ասաց՝ կարծում են, իրենց բողոքը հիմնավոր է, իսկ ընդհանուր իրավասության դատարանի որոշումը չպատճառաբանված է, չի բխում  գործով ձեռք բերված տվյալներից, ապա խնդրեց բավարարել իրենց բողոքը։

Դատավոր Նիկողոսյանը դատախազների համար ընթերցեց  Քրեական դատավարության օրենսգրքի 232 հոդվածի առաջին կետը. «Գույքի վրա կալանք դնելը կիրառվում է քաղաքացիական հայցը, գույքի հնարավոր բռնագրավումը և դատական ծախսերն ապահովելու համար», ապա հետաքրքրվեց՝ դատախազների կարծիքով, «հնարավոր» բառը քաղաքացիական հայցին վերաբերո՞ւմ է։ Դատախազներ Պետրոսյանն ու Դոլմազյանն ասացին՝ մեկնաբանման խնդիր է. «Մենք գտնում ենք, որ «հնարավոր»-ը կարող է վերաբերել նաև քաղաքացիական հայցին»։

Դատավորը ճշտեց՝ կալանքի որոշում կայացնելիս չի՞ եղել քաղաքացիական հայց, դատական ծախսի որևէ չափ։ Դատախազ Պետրոսյանն ասաց՝ չէ։ Դատավոր Նիկողոսյանը նկատեց, ճի՞շտ է հասկանում ցանկացած քրեական գործով, անկախ բնույթից, անձից, դատական ծախսերը հոգալու համար պետք է կալանք դրվի գույքի վրա։

«Եթե նույնիսկ դատական ծախսը կազմի 1000 դրամ, մենք պետք է ամբողջ գույքի վրա կալանք դնե՞նք»,-ասաց դատավորը։

Դատախազ Պետրոսյանն արձագանքեց, ընդհանուր առմամբ չի ցանկանում պատասխանել, սակայն կոնկրետ գործով փաստական տվյալներն ու ողջամտությունը  հաշվի առնելով կալանքը կիրառվել է։

Դատավորը հետաքրքրվեց, առաջադրված մեղադրանքի ու կալանքի տակ դրված գույքի համաչափությունն ինչպե՞ս է գնահատվել ու ինչպե՞ս պետք է գնահատվել տվյալ պարագայում։
Դատախազ Պետրոսյանը գրեթե նույն պատասխանը տվեց, դրանք գնահատվում են փաստական տվյալների համադրության արդյունքում։

Դոլմազյանն էլ նշեց, սույն գործով կան տուժողներ, որոնց պատճառվել են տարբեր  վնասներ՝ բարոյական, նյութական։

«Այդ տուժողների շրջանակը բավականին լայն է, նրանց վնասները չափելի են և փոխհատուցելի։ Հետևաբար պայմանավորված այն հանգամանքով, որ այդ գործով կան բավականին տուժողներ, նաև զոհված անձինք, հետևաբար պետք է ավելի շատ լիներ։ Դատական ծախսերը ներառում են փորձաքննության համար ծախսված գումարները, դրանք մոտ 890 հազար դրամ են»,-ասաց դատախազը։

Դատավոր Նիկողոսյանը նկատեց, քննիչը կալանքի որոշում կայացրել է, երբ ընդամենը չորս օր առաջ էր մեղադրանք առաջադրվել, երբ հայտնի չէր, մեղադրական եզրակացություն կլինի՞, թե՞ ոչ, գործը  կուղարկվի՞ դատարան, թե՞ ոչ։

«Ճի՞շտ եմ հասկանում տրամաբանությունը, այս մենք ապահովում ենք դատական ծախսն ամբողջությամբ՝ մեղադրական դատավճռի կայացումով»,-ասաց դատավորը։

Դոլմազյանն ասաց՝ քննիչի որոշումները բխել են քրեական դատավարության օրենսգրքից, քննիչի գործողությունները բխել են ընդհանուր գործի հանգամանքները հաշվի առնելով, չբացառեց մի իրավիճակ, երբ 3 մլն դրամի վնասի համար կալանք դրվի 1 մլրդ դրամ արժողությամբ գույքի վրա։

«Այսնիքն, եթե մենք չենք ունեցել թիվ, պետք է կալանք դնել ամե՞ն  ինչի վրա»,-հարցրեց դատավորը։ «Քննիչը տվյալ պահին պատկերացում չունի ունեցել ամեն ինչի մասին»,-արձագանեց Դոլմազյանը։  «Այսինքն, եթե քննիչը չունի պատկերացում, թե ինչի վրա է դնում, ուրեմն կալանք պետք է դնի ամե՞ն ինչի վրա»,-փորձեց հստակեցնել դատավոր Նիկողոսյանը։

Դատախազ Դոլմազյանն ասաց, կալանքի որոշում է կայացվել, այն ուղարկվել է համապատասխան մարմին, որտեղից ստացված տեղեկությունների համաձայն, պետք էր պատկերացում կազմել, թե ինչ գույք կա, ինչի վրա է կալանք դրվել։

Դատավորը նաև պարզեց, կալանքի վրա դրված արձանագրության կազմելուց հետո էլ դրա շրջանակը չի նեղացվել։ Դատախազը հիմնավորեց, չի փոխվել, քանի որ մեղադրանք է փոխվել։
Դատավորը մանրամասնեց՝ մեղադրանքը փոխվել է 2019-ի փետրվարի 12-ին, արձանագրությունը կազմվել է ավելի վաղ։