Կառավարությունը գնալու է համայնքների շարունակական միավորման ճանապարհով. Վարազդատ Կարապետյան
«Մենք գնում ենք ապակենտրոնացման ճանապարհով։ Այսինքն՝ բոլոր գործառույթները, որ համայնքները ի վիճակի են իրենք իրականացնել, պետք է պատվիրակվեն համայնքներին։ Եվ եթե հիմա մեր բյուջեում 8% է համայնքներին բաժին ընկնող հատվածը, ապա թիրախային ցուցանիշը կարող է մինչև 25% լինել»,-այս մասին այսօր խորհրդարանում «Տեղական հանրաքվեի մասին» ՀՀ օրենքում լրացումներ կատարելու մասին և «Տեղական ինքնակառավարման մասին» ՀՀ օրենքում լրացումներ անելու մասին օրենքների փաթեթի քննարման ժամանակ նշեց ԱԺ «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավոր Վարազդատ Կարապետյանը։
Կարապետյանի խոսքով, որքան ծառայությունները մոտ են ազգաբնակչությանը, այնքան դրանք ավելի հասցեական են և ավելի արդյունավետ են մատուցվում։
«Սա առաջին հիմքն է այն նախագծի, որը մենք ներկայացնում ենք։ Ակնհայտ է, որ համայնքները իրենց ներկա չափերով և կարողություններով տարբեր հնարավորություններ ունեն բնակչությանը ծառայություններ մատուցելու։ Փոքր համայնքը հնարավորությունների ինչ-որ խումբ ունի, մեծ համայնքը՝ ակնհայտորեն շատ ավելի լայն հնարավորություններ։ Եթե համեմատում ենք, հիմա փոքր՝ մինչև 500 բնակիչ ունեցող համայնքները ազգաբնակչությանը մատուցում են 5-6 տեսակի ծառայություն, մեծերի մոտ դա կարող է հասնել 30-ի։ Եվ սա պայմանավորված է ոչ միայն բյուջեի սահմանափակմամբ, այլ նաև կարողությունների։ Եվ այս հիմնավորմամբ կառավարությունը գնալու է համայնքների շարունակական միավորման ճանապարհով։ Մենք հիմա, կարծես թե, այդ գործընթացի կեսում ենք»,- նշեց Վարազդատ Կարապետյանը։
խորհրդարանում «Տեղական հանրաքվեի մասին» ՀՀ օրենքում լրացումները, Կարապետյանի խոսքով, նպատակ ունեն համայնքների բնակիչների կարծիքն իմանալու՝ համայնքային խոշորացումների մասին։
«Խորհրդատվական հանրաքվեի իրավունքով համայնքների բնակիչներին հնարավորություն կտրվի արտահայտելու իրենց կարծիքը համայնքների միավորման կամ բաժանման հետ կապված։ Ընդհանուր գործընթացը հետևյալ շարքը կներառի. երբ կառավարությունը ծանուցում է համայնքներին միավորման կամ բաժանման գործընթացի մասին, համայնքի ղեկավարը պատշաճ ծանուցում է համայնքի բնակիչներին, իսկ համայնքի 5 բնակիչներից կազմված խումբը կարող է նախաձեռնել տեղական հանրաքվե և գրանցվել տարածքային ընտրական հանձնաժողովում։ Գրանցումից հետո հանձնաժողովից ստանում են ձևաթղթերը, որով պետք է ստորագրություն հավաքեն, միաժամանակ դիմում են համայնքի ղեկավարին՝ ֆինանսավորման պահանջով։ Համայնքի ղեկավարն էլ դիմում է տարածքային ընտրական հանձնաժողով և ոստիկանություն՝ հասկանալու՝ ինչ բյուջեի մասին է խոսքը, այնուհետև ավագանու հետ քննարկվում է հարցը։ Եվ եթե ավագանին որոշում է ֆինանսավորել տեղական հանրաքվեն, ապա նախաձեռնող խումբը շարունակում է ստորագրությունների հավաքը։ 30 օրվա ընթացքում ստորագրությունները հավաքվում են, այնուհետև նշանակվում է տեղական հանրաքվե՝ 50-56 օր միջակայքով, հանրաքվեի արդյունքները տրամադրվում են կառավարությանը և ՏԻՄ-երին։ Միանշանակ չէ, որ մենք այո կասենք համայնքի բնակիչների որոշմանը»,- նշեց Վարազդատ Կարապետյանը։
ԱԺ ԲՀԿ խմբակցության պատգամավոր Միքայել Մելքումյանը հետաքրքրվեց, թե որոնք են ակնկալիքները, որոնք պետությունը պետք է ստանա համայնքային խոշորացումներից։
Պատասխանելով Մելքումյանի հարցին՝ Վարազդատ Կարապետյանը նշեց. «Համայնքների միավորման գործընթացը ծառայությունների մատուցման արդյունավետության տեսանկյունից այլընտրանք չունի։ Եթե մենք ուզում ենք, որ ՏԻՄ-երը արդյունավետ ծառայություններ մատուցեն, մենք պետք է գանք համայնքների միավորման ճանապարհով։ Մենք պետք է արձանագրենք, որ ոչ մի խոշորացված համայնքում բնակիչը չի բողոքում, որ իր կյանքը վատացել է համայնքների միավորման արդյունքում։ Մենք շատ տեղերում դրականն ենք արձանագրել, բայց բացասականը որևէ տեղում չենք արձանագրել»։