Կարեն Բեքարյան. Չգիտեմ՝ զանգն էլ ինչպես խփել, որ մի փոքր սթափվելու կարիք կա
Այսօր Հայաստանում խնդիրներ են բարձրաձայնվում, սակայն իշխանությունը որևէ անդրադարձ չի կատարում դրանց, այլ ընդամենը՝ ուղղակի օդում նետված ուղերձ, խոսք, բառը: «Ոսկանապատ» վերլուծական կենտրոնի կազմակերպած «Հայաստանը 2020-ի նախաշեմին» քննարկմանն ասաց քաղաքական վերլուծաբան Կարեն Բեքարյանը:
Նրա խոսքով, նպատակն այն է, որ հանրության լայն շրջանի մոտ, որն այդ թեմայով չի մտածում, չի խորանում, թողնել ֆոնային տպավորություն, որ որևէ դաշտում որևէ մեկի հետ հարց չունեն:
Խոսելով արցախյան հիմնախնդրի բանակցային գործընթացի մասին, Կ. Բեքարյանն ասաց, որ տարիներ, տասնամյակներ տևած դիվանագիտական ողջ աշխատանքը բերել էր նրան, այն կետի, որտեղ միջազգային հանրության համար ինքնորոշման իրավունքը եկել է ընկալելի, դրա արտացոլումը Մադրիդյան սկզբունքներում ուղղակիորեն եղել է ամրագրված:
«Սա մեր երազանքի կարգավորման փաթե՞թն է: Ոչ, բնականաբար: Սա այն է, ինչ մենք կամ Ացախը ցանկանո՞ւմ ենք: Ոչ, բնականաբար: Բայց երբ հիշում ես, թե որ կետից ես սկսել, ուր ես եկել, հասկանում ես, որ դինամիկայում քո աշխատանքն արդյունք է տվել: Կարող է ոչ երազանքի արդյունքն իր չափի մեջ, բայց արդյունք տվել է: Հիմա գտնվում ենք դրա լրիվ հակառակ փուլում, ձեռք բերած արդյունքները ուղղակիորեն հերթով տապալելով ընթանում ենք:
Իշխանությունները բանակցային գործընթացում ստեղծել են իրավիճակ, որ տարիները կարող են չհերիքել հետ գալու այն կետին, որի վրա կանգնած ենք եղել մինչև այս իշխանության գալը:
Իշխանության է եկել մարդ, նրա հետ թիմ, որոնց Արցախյան հիմնախնդիրը, բանակցային գործընթացը, կարգավորման գործընթացը երբևէ չի հետաքրքրել: Բնականաբար, հետաքրքրված չլինելը, անտեղյակությունը ստեղծել են որոշակի ժամանակահատված Ադրբեջանին իր շահերը փորձելով այդ գործընթացում ավելի հետևողականորեն առաջ տանելու: Չիմացության արդյունքը, ամբիցիաների խնդիրը, ինստիտուտների անգործությունը որոշակիորեն բերել են նրան, որ Ադրբեջանի ու միջազգային հանրության կողմից որոշակիորեն ակնկալիք է ստեղծվել, որի չիրականացումն արդեն դիտվելու է ֆորսմաժորի տրամաբանության մեջ: Ակնկալիքի այդչափ բարձրացումը Ադրբեջանի ու միջագային հանրության մոտ իր հետ բերել է վտանգների բազմապատկում՝ պատերազմի հավանականություն, իհարկե, աճ»,-ասաց վերլուծաբանը:
Նա նշեց, որ Ադրբեջանը տարիուկեսվա ընթացքում ստեղծել է իմիջ, որ ինքը համբերատար սպասում է Հայաստանում տեղի ունեցած փոփոխությունների ավարտին, սակայն փոխարենն այդ ողջ ընթացքում իրականացրել է աշխատանք՝ շփման գծի երկայնքով, բանակցային օրակարգից իր համար անընդունելի, մերժելի կետերը վերացնելու, արտաքին աշխարհում իր իմիջը բարձրացնելու ուղղությամբ, այդ թվում՝ բանակցային գործընթացի և հակամարտության կարգավորման հարցով:
«Իսկ փոխարենը Հայաստանը սեփական հանրության մեջ մտցրել է այն կեղտոտ ցեցը, որ մեզ համար կենցաղից, լավ ապրելուց բացի ուրիշ բան կարևոր չէ, իսկ ինչը դուրս է դրանից, գլխացավանք է: Արցախին որպես սուբյեկտ հետևողական քայլերով վերացնում են: Բերված է իրավիճակ, որ մեր արտաքին և անվտանգային ողջ դաշտը խարխլված է, վտանգների ու մարտահրավերների առջև ահավոր դարձած թափանցիկ, բավականին անպաշտպան»,- ասաց Կարեն Բեքարյանը:
Նա ընդգծեց, որ չգիտի՝ զանգն էլ ինչպես խփել, որ մի փոքր սթափվելու կարիք կա:
Հարակից հրապարակումներ`
- Կիրո Մանոյան. Ռազմավարություն չունենալը վտանգավոր է
- Հրանտ Մելիք-Շահնազարյան. Մենք կանգնած ենք պատերազմի նախաշեմին
- Դավիթ Շահնազարյան. Չնայած այս իշխանություների ջանքերին՝ Արցախը երբեք չի հայտնվելու Ադրբեջանի կազմում
Լրահոս
Տեսանյութեր
Անահիտ աստվածուհու արձանը կցուցադրվի Հայաստանի պատմության թանգարանում պահվող բացառիկ նմուշների հետ