Սոնա Այվազյան. Իշխանությունների դանդաղկոտությունը բերեց ներքին լարվածության
«Կարո՞ղ է պատահի այս հանրաքվեն հենց նրա համար են արել, որ քաղաքական ուժերը դիրքավորվեն։ Ո՞րն էր այդքան շտապողականությունը՝ Սահմանադրական դատարանի վերաբերյալ բավականին ոչ կոռեկտ ձևով քննարկված ու ընդունված որոշումը դնել հանրաքվեի»,- «Հանրաքվեից առաջ. ի՞նչ մոտեցումներ ունեն քաղհասարակության կառույցները» թեմայով քննարկմանն ասաց «Ընդդեմ իրավական կամայականության» ՀԿ գործադիր տնօրեն Լարիսա Ալավերդյանը:
Նա նշեց, որ Ազգային ժողովում այդ հարցի քննարկման ողջ ընթացքը խոսում է
շատ ցածր իրավական մակարդակի մասին, շատ անզուսպ ելույթներ էին, նաև վարչապետի կողմից:
«Ինձ թույլ եմ տվել դա բնութագրել, որ չեմ համարում երկրի վարչապետի, ղեկավարի ելույթ, այլ անձի՝ Նիկոլ Փաշինյանի, որն իրեն թույլ է տվել այդ ձևակերպումներն ու ոճը»,- ասաց նա:
Լ. Ալավերդյանն առաջարկում է անցկացնել ոչ թե հանրաքվե, այլ հարցում, ստորագրահավաք՝ ով է կողմ, որ հայհոյախառը հայերենով խոսենք. «Հետաքրքիր է, թե Հայաստանի բնակչության քանի տոկոսն է համաձայն հայհոյախառն այս բառապաշարին, փաստորեն, գործընթացին: Սահմանադրական փոփոխություններ… պատկերացնում եք այս մակարդակի իջեցնել»:
Քննարկմանը ներկա Թրանսփարենսի Ինթերնեյշնլ հակակոռուպցիոն կենտրոնի տնօրեն Սոնա Այվազյանի խոսքով, հեղափոխությունից ակնկալում էին, որ շատ արագ նոր իշխանություններն իրավական, քաղաքական գնահատական կտան անցյալին, արագ քայլեր կձեռնարկեն սահմանադրական փոփոխությունների համար, կաշխատեն հին ռեժիմի վարքաբեկված կառույցների կազմը վերանայելու ուղղութամբ:
«Ցավոք, չարվեց: Այսօր մենք, ըստ էության, ականատես ենք նրան, որ իշխանությունների դանդաղկոտությունը բերեց ներքին լարվածության, բերեց նրան, որ հեղափոխությանը սատարող քաղաքացիները սկսեցին հիասթափություն ապրել, կասկածել քաղաքական իշխանության կամքին, որ ուզում են ինչ- որ բան փոխել, բացի օրենսդիրում ու գործադիրում տաք տեղավորվելուց, պատրաստ են ռադիկալ, լուրջ փոփոխությունների»,- ասաց նա:
Ս. Այվազյանը նշեց, որ այս ամենը հույսեր արթանացրեց հակահեղափոխական ուժերի մոտ, որ այս վիճակը ժամանակավոր է, դեռևս կարող են վերադառնալ իշխանության. «Այսօրվա լարվածությունը, ըստ էության, մեծ չափով դրանով է պայմանավորված, այստեղ մեծ դերակատարում ունի իշխանության դանդաղկոտությունը»:
Ս. Այվազյանը նշեց, որ այս առումով դրական քայլ է հանրաքվեն, ինչն, իհարկե, ավելի դրական կլիներ, եթե արվեր այլ եղանակով, այլ մասնակցայնության պայմաններում, միգուցե ընդհանուր սահմանադրական փոփոխությունների համատեքստում:
«Իրազեկ քաղաքացիների միավորում» ՀԿ ծրագրերի համակարգող Դանիել Իոաննիսյանը նախ ասաց, որ այս պահի դրությամբ իրենց ՀԿ-ն պլանավորում է իրականացնել դիտորդական առաքելություն ապրիլի 5-ին կայանալիք հանրաքվեի ժամանակ: Նա նշեց, որ ի տարբերություն ընտրությունների, հանրաքվեի ժամանակ քարոզություն է դիտարկվում ոչ միայն հարցի վերաբերյալ բուն քվեաթերթիկի վրա այս կամ այն կամարտահայտման կոչը, նաև մասնակցության և չմասնակցության կոչը: Դ. Իոաննիսյանի խոսքով, հանրաքվեի ժամանակ պետք է ընտրողների ընդհանուր ցուցակի մեկ քառորդը կողմ քվեարկի, որպեսզի հարցն անցնի, միաժամանակ մասնակիցների կեսից ավելին պետք է կողմ քվեարկի: Այս առումով հաճախ, ըստ նրա, ընդդիմությունը որդեգրում է բոյկոտի կոչի քաղաքականությունը:
«Իրականում, երկարաժամկետ առումով շատ լավ մեխանիզմ է հանրաքվեն շատ հարցերի հետ կապված վերջնական լուծում տալու համար: Շատ կարևոր է, որպեսզի հանրաքվեի հանվեն այդ թվում այնպիսի հարցերը, որոնց վերաբերյալ իշխանությունն ու հանրության մեծամասնությունը տարակարծիք են: Միգուցե նաև Ամուլսարի խնդիրը»,- ասաց նա:
Քննարկմանը ներկա փաստաբան Կարապետ Բադալյանն ասաց, որ ունեն միայն գլոբալ հարցերի համար հանրաքվեներ անցկացնելու պրակտիկա, այն դեպքում, երբ հանրաքվեն շատ գործնական և կարևոր գործիք է նաև հանրային հնչեղություն, կարևոր հարցերի լուծում տալու առումով:
«Կարևոր քայլ է, որպեսզի այդ մշակույթը ձևավորվի ու կարևորագույն հարցերն, իրոք, դրվեն ժողովրդի քննարկմանը, լուծմանը: Ժողովրդավարության զարգացման առումով սա, միանաշանակ, իրավական, քաղաքական որևէ հարց չի կարող առաջացնել, որևէ քննադատություն այստեղ չի կարող իրավաչափ լինել»,- նշեց փաստաբանը:
Լրահոս
Տեսանյութեր
Փաշինյան, «5-րդ շարասյուն», ներսի ցեցեր. Ըստ քաղաքացիների՝ ՀՀ-ի անվտանգության հիմնական սպառնալիքները