Ծիծաղը առողջությունը և ծերությունը
Ճապոնիայի Նագոյա համալսարանի գիտնականները եկել են այն եզրակացության, որ տարեց մարդկանց համար, ովքեր չեն ծիծաղում իրենց առօրյայում, ռիսկը, որ հետագայում նրանք չեն կարողանա իրենց մասին հոգ տանել և արտաքին օգնության կարիք կունենան, ավելանում է 1,4 անգամ: Խմբի ղեկավար, Նագոյայի համալսարանի բժշկական հետազոտությունների ամբիոնի կանխարգելիչ բժշկության ամբիոնի դոցենտ Քենջի Տիկեուտին «ՌԻԱ Նովոստի»-ին պատմել է ուսումնասիրության և այդ երևույթի պատճառների մասին:
«ՌԻԱ Նովոստի»-ի փոխանցմամբ ՝ Քենջի Տիկեուտին երեք տարի շարունակ հետևում է 65 տարեկանից բարձր մարդկանց: Փորձին մասնակցել է 14.233 մարդ: Խնդիր էր դրված պարզել ծիծաղի հաճախության և ուժը պահպանելու ունակության կապը, որպեսզի ինքնուրույն սպասարկեն իրենց, առանց այլ օգնության, ծիծաղի և մահվան: Բոլոր ուսումնասիրվողները բաժանվել էին չորս խմբի՝ կախված այն բանից, թե որքան հաճախ են նրանք բարձրաձայն ծիծաղում: Արդյունքում պարզվել է, որ ինքնուրույն շարժվելու ունակությունը կորցնելու և ինքն իրեն խնամելու հնարավորությունը կորցնելու ռիսկը նրանց մոտ է մեծ, ովքեր խոստովանել են, որ հազիվ են ծիծաղում: Վերջիններիս մոտ ռիսկը ավելանում է 1,4 անգամ ՝ համեմատած նրանց հետ, ովքեր ծիծաղում են գրեթե ամեն օր: Նման արդյունքներ առաջին անգամ են բացահայտվում աշխարհում:
Քենջի Տիկուչին կարծում է, որ այս երևույթի բացատությունը, թերևս, պետք է փնտրել իմունիտետի բարձրացման մեջ:
«Կարծիք կա, որ հաճախակի ծիծաղը բերում է իմունային համակարգի բարելավմանը և արյան շրջանառության խթանմանը: Կարծում եմ, որ նույն մեխանիզմն աշխատում է ընդհանուր վիճակի դեպքում, երբ արտաքին օգնության կարիքը ծագում է, կամ մարդը կարողանում է իր սեփական ուժերն օգտագործել առօրյա կյանքում: Այս պարագայում մենք ուսումնասիրության չափանիշն ենք ընդունել կախվածության այն աստիճանը, երբ մարդը չի կարողանում վեր կենալ և ինքնուրույն քայլել, նա օգնելու կարիք է զգում», - «ՌԻԱ Նովոստի»-ին ասել է գիտնականը:
Միևնույն ժամանակ, հնարավոր չէր պարզել կապը մեկ այլ հարթության՝ մասնավորապես կապը մարդու ծիծաղի հաճախականության և մահվան տարիքի միջև: Գիտնականները ակնկալում են, որ հետագայում նրանք կկարողանան օգտվել ուսումնասիրության արդյունքներից՝ տարեց մարդու վիճակի հետագա փոփոխությունների վաղ կանխատեսման համար:
Քանի որ հաստատվել է, որ տարեցները, ովքեր քիչ են ծիծաղում, ինքնուրույնությունը կորցնելու մեծ վտանգի են ենթարկվում, ապա այն ցույց է տալիս այդ վիճակի վաղ կանխատեսման հավանականությունը՝ կախված ծիծաղի հաճախության նվազումից», - հայտնել է գիտնականը: