Ձեր վստահելի աղբյուրը

Ֆրանսիայի Հանրապետության Սենատը քննարկում է «Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության ճանաչման անհրաժեշտության մասին» բանաձևի նախագիծը:

«Լեռնային Ղարաբաղում տեղական հակամարտություն չէ, մենք պարտավոր ենք դիրքորոշում գրավել՝ ինչպես մեր շահերի, այնպես էլ մեր արժեքներից ելնելով։ Պետք չէ թաքնվել դիվանագիտության ետևում։ Պարոն Էրդողանի Թուրքիան է ներգրավվել սրանում իր ծավալապաշտական, իսլամական քաղաքականության անունից։ Անկեղծորեն իրերն իրենց անունով կոչենք և սա սպառնալիք է այստեղ ու այլուր խաղաղության դեմ։ Այդ ռեժիմն է, որ զինել է ադրբեջանական բանակն ու նա է, որ տարբեր տարածաշրջաններում հրահրում է հակամարտություններ՝ Լիբիայից մինչև Կովկաս, ինչպես նաև Եվրոպայի կենտրոնում՝ Կիպրոսում, Հունաստանում»,-այս մասին հայտարարեց սենատոր  Բրունո Ռետայոն, որը բանաձևի հեղինակներից է։

Ռոտայոն նշեց, որ Էրդողանը ճանաչում է միայն մեկ սահման՝ ուժերի հարաբերակցությունը․ « Որքան ագրեսիաներ են անհրաժեշտ, որ Եվրոպան դուրս գա ընդարմացումից, որ պատժամիջոցներ լինեն դիվանագիտական ու տնտեսական»։

Ռետայոն նշեց, որ բանաձևով պահանջում են միջազգային հետաքննության իրականացում, տեղահանված բնակիչների համար պաշտպանություն, մշակութային ժառանգության պաշտպանություն։

«Ֆրանսիան չի կարող մեջքով շրջվել այս բարեկամությանը։ Երբ Ալիևը շներ է անվանում այդ մարդկանց, նա շներ է անվանում բոլոր հայերին։ Շատ լավ գիտենք, որ մարդկային էակի արժանապատվությունն ենք մերժում, մինչև ուր կարող է գնալ այս մոտեցումը։ Այն դամոկլյան սուրը, որ կախված է Հայաստանի գլխին՝ Ադրբեջանի ու Նախիջևանի այդ միջանցքի տրամադրմամբ, դավաճանել նրանց, կնշանակի ինքներս մեզ դավաճանել»,-ասաց Ռետայոն, հիշեցնելով Շառլ Ազնավուրին, Պատրիկ Դևեջյանին, Մանուշյանին։

«Համաշխարհային քարտեզում տառապանքների առումով հայ ժողովուրդը առանձնահատուկ տեղ է գրավում։ Ինչպես Դամասկոսից մի անգամ ասեց Ժառլ դը Գոլը, այս փոքր ժողովուրդը, որ հարուստ է պատմությամբ, մշակույթով, շատ բան է տվել մարդկությանը։ Այդ մարդկության պարտքը մենք այսօր՝ Ֆրանսիայի Սենատը պետք է ստանձնենք՝ ընդունելով այս բանաձևը»,-ասաց Ռոտայոն։

Ֆրանսիացի սենատոր Քրիստիան Կամբոնը նշեց, որ Լեռնային Ղարաբաղի այս հակամարտությանը Ֆրանսիան պետք է իր միջնորդի դերը կատարեր, սակայն բռնությունների պատճառով հայտնվել էին փակուղու մեջ ու անզոր գտնվել։

«Մենք միայն կոչ ենք անում զսպվածության։ Թուրքիայի կողմից Մերձավոր ու Միջին Արևելքում գործողությունները տեսնելով, մենք գիտեինք, որ այն կանգ չի առնի։ Իսկ ինչ ենք արել մենք, բացի հայտարարություններից։ Եվրոպան ևս մեկ անգամ ցույց տվեց, որ այն քաղաքական ուժ չէ։ Փոփոխվել են սամաններ, որոնք միայն բանակցություններ պետք է փոխեին։ Սա երկրորդ Աստանա է, որում Ռուսաստանն ու Թուրքիան նախընտրում են իրենց շահերի մասին խոսել՝ առանց մտահոգվելու միջազգային իրավունքի մասին։ Ահա այն պտուղը, որ մեր անգործությունը տվեց։ Այժմ ինչ պետք է անել․ այս բանաձևը չի փորձում կառավարությանը դատապարտել, պետք է այնպես անել, որ Սենատի այս բանաձևը կառավարության համար լինի ևս մեկ գործիք՝ տևական կարգավորման հասնելու համար։

Ֆրանսիան ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի միջոցով պետք է պաշտպանի մշակութային ժառանգությունը, պահանջի իսլամիստների հեռացումը, պատերազմական հանցագործությունները պետք է պատժվեն, ակտիվացվի ԵԱՀԿ Մինսկի խումբը։

Ինչ վերաբերում է Թուրքիային, այժմ գործելու ժամանակն է։ Պարոն նախարար, անցեք գործի, ՆԱՏՕ-ի շրջանակներում պետք է քննարկվի, այդյոք Թուրքիան այստեղ դեռևս դաշնակից է։ Այսօր խնդրելով ճանաչել Լեռնային Ղարաբաղի անկախությունը՝ Սենատը լուրջ նշան է ուղարկում, որ Ֆրանսիան իր պատասխանատվությունը ստանձնի, որովհետև Ադրբեջանի վարած պատերազմը Թուրքիայի աջակցությամբ, մեզ դժբախտաբար այլ ընտրություն չի թողնում»,-ասաց Կամբոնը։