Ձեր վստահելի աղբյուրը

Փետրվարի 26-ին նշվում է օրիգինալ տոն՝ Չշտապելու օրը (կամ Դանդաղկոտության օրը), որն այս պահին արդեն միջազգային օրվա «կարգավիճակ» է ստացել։ Լուրը հաղորդում է «Կալենդարս ռու»-ն:

Նման տոն ստեղծելու գաղափարը պատկանում է իտալացիներին։ Հենց նրանք՝ շատ ակտիվ ու զգացմունքային մարդիկ, առաջին անգամ 2007 թվականին նշեցին Չշտապելու օրը՝ նպատակ ունենալով հանգիստ վայելել կյանքը՝ իր յուրաքանչյուր չկրկնվող պահով։ Սա զարմանալի չէ. արագության և առաջընթացի մեր դարում շատերը մոռանում են հաճելի առօրյա մանրուքների, սիրելի զբաղմունքների և, ընդհանրապես, կյանքի որակի մասին։

Աշխարհի աշխատունակ բնակչության մեծ մասը ստիպված է օրական ավելի քան 12 ժամ անցկացնել գրասենյակներում կամ այլ աշխատավայրերում, ինչն անկասկած վնասում է ֆիզիկական և բարոյական առողջությանը։ Սա ազդում է նաև մարդկանց մերձավոր շրջապատի վրա՝ ընտանիքի, ընկերների, սիրելիների: Հետևաբար, նման տոնը պարզապես անհրաժեշտ էր ժամանակակից հասարակությանը, և այն նախաձեռնել է իտալական «Դանդաղ ապրելու արվեստը» ասոցիացիան՝ հռչակելով «Ժամանակ վերցրու և վայելիր պահը» կարգախոսը:

Այս ասոցիացիան մշակել է նաև չշտապելու 14 պատվիրաններ, որոնց պետք է հետևել, որպեսզի ժամանակ ունենալ ապրելու կյանքի բոլոր հաճույքները և կյանքն ավելի հարմարավետ դարձնել: Դրանց թվում է առավոտյան մի քանի րոպե շուտ արթնանալու խորհուրդը՝ նախաճաշելու համար, կամ, օրինակ, խցանման մեջ կանգնելիս չնյարդայնանալ, այլ այդ ժամանակը նվիրել սիրելի երաժշտությունը լսելուն, գիրք կարդալուն կամ կողքի մեքենայի վարորդի հետ զրուցելուն:

Չշտապելու օրվա շրջանակներում շատ հետաքրքիր իրադարձություններ են տեղի ունենում։ Օրինակ՝ Հռոմում անցկացվում է «Դանդաղ մարաթոն», որին մասնակից կարող է դառնալ Իտալիայի ցանկացած բնակիչը կամ երկրի հյուրը։ Մարաթոնի հեռավորությունը 300 մետր է (կարելի է ասել՝ սպրինտ), բայց այն պետք է հաղթահարել ոչ ավելի արագ, քան 87 րոպեում , և միևնույն ժամանակ երբեք կանգ չառնել։ Միլանում՝ Ապենինների հայտնի տնտեսական մայրաքաղաքում, նրանք ավելի հեռուն գնացին և այս օրը շտապող անցորդներին նույնիսկ խորհրդանշական տուգանքներ են նշանակվում։ Նմանատիպ «շտապելու տույժեր» ներդրվում են Իտալիայի այլ քաղաքներում։

Իտալիայի շատ շրջաններում, արդեն ավանդույթի համաձայն, Չշտապելու օրը բնակիչները նախապատվությունը տալիս են այն բաներին, որոնց համար «խրոնիկապես ժամանակը չի բավարարում»՝ նրանք հաճախում են պոեզիա և գրական ընթերցանության միջոցառումների, երաժշտական համերգների:

Հետագա տարիներին Չշտապելու օրը անցկացման նախաձեռնությանն աջակցել են աշխարհի բազմաթիվ մայրաքաղաքներ՝ Լոնդոնը, Փարիզը, Նյու Յորքը և այլն։ Ավելին, օրվա շրջանակներում միջոցառումների անցկացմանը, չնայած իրենց թեթև բնույթին, վերաբերվում են միանգամայն լրջությամբ։ Ի վերջո, այն կոչ է անում բոլորին՝ զբաղված մարդկանց, ովքեր անընդհատ ժամանակ չունեն պարզ աշխարհիկ ուրախությունների համար, կանգ առնել և դանդաղ մտածել իրենց կյանքի մասին և վայելել դրա ամեն պահը այդ պահին:

Բացի այդ, այսօր ավելի ու ավելի հաճախ կոչ է արվում ոչ միայն աջակցել «կյանքի անշտապ վայելքի», այլ նաև «ոչ հապճեպ, դանդաղ ուտելու» նախաձեռնությանը, որն առաջացել է որպես ի հակադրություն արագ սննդի։ Այսինքն՝ օրվա գաղափարախոսները կոչ են անում հրաժարվել անառողջ «ֆասթֆուդից» և սնվել դանդաղ՝ վայելելով և համտեսելով ընդունել առողջ և որակյալ սննդի յուրաքանչյուր կտոր։