Ձեր վստահելի աղբյուրը

Տեղեկատվական անվտանգության փորձագետ  Կարեն Վրթանեսյանը գրում է.

«Սեպտեմբերի 14-ին, երբ Նիկոլը սկսեց ձևեր թափել, թե բա. «Չբռնե՞մ ստորագրեմ... ախր չէ, բայց ո՞նց ստորագրեմ... բայց ախր ստիպում են էէէ», գրեցի, որ եթե հիմա այդ թատրոնը սկսվել է, նշանակում է, որ արդեն հստակ պայմանավորվածություններ կան՝ դրանք կամ արդեն ստորագրած են կամ էլ երաշխավորել է, որ կստորագրի։

Այդ օրը, եթե հիշում եք, սկսեցին հիստերիկ ձևով հերքել, թե ոչ մի բան ստորագրած չի, սուտ ա և այլն։

Նույն այդ քարոզչական սցենարի մաս էր դավաճանների ընտանեկան թերթի հոդվածների շարքը, որոնցով հանձնելու մեղքը գցում էին նախկինների ջեբը։ Ընդդիմությունը, բնականաբար, սկսեց գոռալ, թե հլը հո՛պ, այ մուտիլովշիկ, սուտ ես խոսում, բայց այդ հուսահատ ճիչերը լսեցին միայն իրենց փոքրիկ-քիպլիկ սոցիալական պղպջակներում, որովհետև 4 տարում ընդդիմությունն այդպես էլ չկարողացավ ստեղծել այնպիսի տեղեկատվական ենթակառուցվածքներ, որոնք կարողանային օրակարգեր հաստատել նեղ-ընդդիմադիր լսարաններից դուրս։

Սցենարի մի մաս էր երեկվա լուսանկարը... Նիկոլական օկուպացիոն վարչակարգի քարոզչամեքենան այն կկերցնի իրենց լսարաններին (որը ընդդիմության լսարանից մոտ 3–4 անգամ ավելի մեծ են), թե բա Նիկոլը մինչև վերջին խազը բազար էր անում Ալիևի ու Էրդողանի հետ, բայց ի՞նչ կարող էր անել խեղճ հարիֆը, եթե նախկիններն արդեն սաղ հանձնել էին։

Ընդ որում, ուշադիր դարձրեք, որ երեկ հենց ընդդիմությունն էր օգնում «բազարվող Նիկոլի» այդ լուսանկարը տարածել ու հենց ընդդիմությունն է անընդհատ սնուցում «դեբիլ ու ապիկար» Նիկոլի կերպարը։

Էդ անտերը որ ասում եմ. մի խաղացեք սրանց թելադրած խաղի կանոններով, խաբելու են, այ սրա համար եմ ասում, էդ գոռոզությունն ու ծաղրը մի կողմ դրեք, «ապուշն ու ապիկարը» ձեզ մատերի վրա ֆռցնում է, այ սրա համար եմ ասում»։