Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Պատմության ընթացքում հենց ներքին հակամարտություններն ու դավաճանություններն են ջլատել մարդկանց։ Մեր կողքին էլ այսօր կան դավաճաններ, դա այնքան բացահայտ է»,- այսօր լրագրողների հետ հանդիպմանն ասաց արվեստի վաստակավոր գործիչ Արփեն Մոսվեսյանը։

Նրա խոսքով,  այդ ամենը տեսնելն ու գիտակցելը բերում է անզորության, որ երբեմն մարդկանց մոտ ինքնասպան լինելու ցանկություն է առաջացնում։

«Ես կարծում եմ, որ իմ մտավորական հայրը և մայրը, որ երազել է դերասան դառնալ, սակայն լինելով պատերազմի սերունդ, չի հասել իր երազին, հիմա գերեզմանում շուռ են գալիս, նախատում են մեզ, թե այս ինչ ենք անում։ Շուշիի անունը հիմա հայության շրջանում սավառնում է, և ինչպե՞ս կարելի է Շուշին անվանել թուրքական համայնք։ Այդ անառիկ բերդը, մեր ամենաշեն վայրերից մեկը, ո՞նց կարելի է ասել ադրբեջանական, կամ դժբախտ ու դժգույն»,- հարց հնչեցրեց նա։

Արփեն Մովսեսյանը նշեց՝ իր հարամար անհասկանալի է նաև՝ ինչպես կարող է հայ մարդը Շուշին այդ մակերեսի վրա տեսնել..., տեսնել նսեմացված ու հաղթանակված։

«Կամ ինչպես կարելի է նման բառերով նկարագրել Շուշիի անառիկ կերպարը։ Շուշիի հանձնման դեպքում նույն Կարսի հանձնման պատկերն է, երբ գեներալներն այն ուղղակի հանձնեցին։ Կգան ժամանակներ, երբ մենք շատ ավելի պարզ կհասկանանք՝ ով և երբ այս ծրագրավորված պատերազմին գնաց։ Ամեն մանրուք կպարզվի ժամանակի ընթացքում, ինչպես հաճախ է եղել պատմության մեջ»,- ասաց նա։

Արվեստի գործիչը անդրադարձավ նաև այն մարտակոչերին, որոնք արվում էին իշխանությունների կողմից, երբ մարդկանց հորդորում էին զրահաբաճկոն վերցնել և զինվորագրվել հայրենիքին.

«Սա մխրճվել է իմ սրտի մեջ։ Ինչպե՞ս կարելի էր»։

Նրա խոսքով, ամեն հայ զինվոր պատրաստ էր իր կյանքը նվիրել հայրենի ամեն մի թիզ հողին, և հայ զինվորը չէր պարտվի, եթե ի վերուստ դավաճանություն չլիներ։

«Ամեն արցախցի ո՜նց էր մշակում ամեն թիզ հողը, նրանցից յուրաքանչյուրը ո՜նց էր վայելում մեր ունեցած հրաշքը։ Իսկ այսօր բոլորս անտուն մնացինք»,- նեղսրտեց Արփեն Մովսեսյանը, ապա հավելեց, որ Շուշիի հանձնումը, և այն ամենն, ինչ տեղի ունեցավ, նախապես պլանավորված ծրագիր է եղել, և այս իշխանությունները բերվել էին՝ այդ ծրագիրն իրագործելու համար։