Ձեր վստահելի աղբյուրը

Ադրբեջանի կողմից Լաչինի միջանցքը փակելը սադրանք է, որն ունի երկու նպատակ. առաջինը` կոտրել Լեռնային Ղարաբաղի հայերի կամքը` ապրելու սեփական հայրենիքում, երկրորդ՝ Հայաստանին ներքաշել ավելի մեծ սադրանքի մեջ։ Այս մասին այսօր տեղի ունեցած ասուլիսում ասաց Նիկոլ Փաշինյանը՝ պատախսնելով հարցին, թե ինչ է անելու Հայաստանը, եթե Ադրբեջանի «բնապահպանները» չբացեն ճանապարհը։

Նրա խոսքով՝ Լաչինի միջանցքի հետ կապված իրադրությունը թղթի վրա սևով սպիտակի վրա գրված է, և Հայաստանի տեսլականն այն է, որ միջազգայնորեն ստանձնած պարտավորությունները պետք է կատարվեն։

«Այն միջազգային արձագանքը, որը կա, պետք է փորձենք կապիտալիզացնել հենց Լաչինի միջանցքում։ Այստեղ կարևոր է ՌԴ դիրքորոշումն ու խաղաղապահների գործունեությունը։ Ես արդեն ասել եմ` եթե պարզվի, որ ՌԴ–ն չի կարողանում այդ պարտականությունները կատարել՝ օբյեկտիվ կամ սուբյեկտիվ պատճառներով, որպես ՄԱԿ Անվտանգության խորհրդի մշտական անդամ, պետք է դիմի ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդին կամ ռուսական խաղաղապահ զորախմբին միջազգային մանդատով օժտելու, կամ Լեռնային Ղարաբաղ նոր բազմազգ խաղաղապահ առաքելություն ուղարկելու համար, որը կապահովի նոյեմբերի 9-ի եռակողմ հայտարարությամբ հաստատված անվտանգային ճարտարապետությունը», - նշեց Նիկոլ Փաշինյանը։

Անդրադառնալով ճանապարհի փակմանն՝ ասաց, որ կա տեսակետ, թե Ադրբեջանն ուզում է վերացնել հայկական պետությունը։ Նման տեսակետ ունեցողների հայտարարությունները, ըստ Փաշինյանի, մերկապարանոց համարվել չեն կարող, քանի որ տեսնում է, թե ինչ խոսույթ է զարգացնում Ադրբեջանը։

«Մասնավորապես, ինչ-որ կազմակերպություններ, նախաձեռնություններ, «պատմական փաստեր» և այդպես շարունակ։ Երբ մենք փորձում ենք հասկանալ՝ ինչու է Ադրբեջանն այդպես վարվում, կան փորձագետներ, որոնք հետևյալն են ասում՝ Ադրբեջանը այդպես վարվում է, քանի որ մտածում է՝ հայերն էլ իրենց հերթին ուզում են վերացնել ադրբեջանական պետությունը»։
Նիկոլ Փաշինյանի խոսքով՝ Ադրբեջանը շարունակաբար, այդ թվում՝ կրթական համակարգում,  ատելության խոսք է զարգացնում, սակայն նրանք էլ իրենց հերթին ասում են, թե իբր մեր մեջ են տեսնում նման դրսևորումներ։

Ըստ նրա՝ հարաբերություններ կարգավորելը և խաղաղություն հաստատելը կարող է տեղի ունենալ մի քանի հենքերի վրա, մասնավորապես, փոխադարձաբար տարածքային ամբողջականությունը ճանաչելու։

«Երբ հարց է հնչում, թե արդյո՞ք Հայաստանը և Ադրբեջանը ճանաչում են միմյանց տարածքային ամբողջականությունը, առաջին պատասխանն «այո»-ն է՝ և Ադրբեջանը, և Հայաստանն ասում են, որ ճանաչում են միմյանց տարածքային ամբողջականությունը։ Հետո հնչում է երկրորդ հարցը՝ ի՞նչ նկատի ունի Հայաստանը՝ Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականություն ասելով, ի՞նչ նկատի ունի Ադրբեջանը՝ Հայաստանի տարածքային ամբողջականություն ասելով։ Այս հարցերի պատասխաններից է կախված մեր ապագան»,- նշեց նա։