Ձեր վստահելի աղբյուրը

Ի՞նչ կլինի, եթե ԱԺ պատգամավորները, կառավարության անդամները, քաղաքապետը... պարգևավճար ստանան: Ինչ կլինի որ՝ Նոր տարի է, ուրախություն ծախսեր: Ընտանիք ունեն, երեխաներ, թոռներ, շրջապատ՝ ծախսերը շատ են:

Ու նկատեք՝ միսը, կարագը, պանիրը, չիրը, եթե դու չես սարքել, նույնիսկ ձվերը՝ ճոխություն են արդեն: Փոխհատուցում է պետք, պարգևավճար: Ընդունվեց որոշում թանկացումների, հիմա փոխհատուցում պիտի լինի: Նրանց համար, ովքեր օգտագործում են այս «ճոխությունները», ոչ թե կարտոֆիլ ուտողների համար:

Կարտոֆիլը էժան է: Էլ ինչ է պետք երջանիկ լինելու համար: Դու՞ք չէիք նկարում վառարանի վրա շերտ-շերտ եփած կարտոֆիլը ու գցում ֆեյսբուք, գրում՝ ուրախ ենք: Էլ ինչ եք ուզում:

Ուրախությունից ավե՞լ բան եք ուզում:

Տնտեսական շրջապտույտը կախարդական օղակ է Հայաստանում դառնում: Նեղացող օղակ: Մթերքների գները բարձրանում են, գնաճ է, դրանով բյուջե է լցվում, չէ՞: Հետո պարգևավճարներ են տալիս այդ բյուջեից, որ ստացողները գնեն իրենց կազմակերպած թանկացումներով ապրանքները:

Ճոխության սահմանագիծը սկսել է իջնել: Երբ ճոխ էր ոսկա ճարմանդը, ժամացույցը, գրիչը... հասկանալի էր՝ կա ինչ-որ, թեկուզ հնարած, էթիկա,  որ գործարարները, քաղաքական գործիչները, պաշտոնյաները հետևում են, թե ով ինչ է կրում: Դա հետաքրքիր էր կողքից նայելը: Սկզբունքորեն՝ ժամացույցը ժամացույց է, գրիչը՝ կարևորը լավ գրի, չէ՞: Բայց եթե կան մարդիկ, որ դրանց համար փող ունեն ու կարևոր են համարում թանկը կրելը՝ լավ է, ծախսված գումարը կատարում է շրջապտույտ, մտնում բյուջե, ուղղակիորեն չի էլ հարվածում էժան ժամացույց կրողին, կամ վերնաշապիկի թևքը կոճկողին:

Բայց հիմա սահմանաձողը իջել է: Միսն ու կարագը ճարմանդ չեն: Ու դա չի էլ անհանգստացնում պարոնայք ընտրյալներին:

Կարտոֆիլ ունեք՝ հերիք է: Ուրեմն դեռ կաք:
Ի՞նչ անուն ունի սա:  Ի՞նչ անուն ունի այս որոշումներից հետո պարգևավճարներ ստանալը:

Ուր է ազգ-ԱԺ-ն: Ուր է ազգ-պաշտոնյան: Ուր է ազգ-գործադիրը: Ուր է ազգ-բանակը:
Հազարական դրամ հավաքել ու հետո հարյուր հազարավոր պարգևավճարներ ստանա՞լ:

Ես գիտեմ ազգ-բանակը՝ ճանաչում եմ մարդկանց, որ պահում են ու ապրում են բանակով՝ առանց գովազդի. Տատի գիտեմ, որ աչք չի խնայում բրդե գուլպա գործելով, որ զինվորի ոտքերը չմրսեն: Պարգևավճար տվեք տատիին: Գոնե՝ բրդե թել...

Նոր տարին Ռուբիկոն է դարձել: Ո՞վ այն անցնելու մարդավայել կամք կունենա: