Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Կամո Նիգարյան. Շիզոպոլիս». այս խորագրի ներքո Գաֆէսճեան արվեստի կենտրոնում մեկ ամսից բացվելու է Կամո Նիգարյանի աշխատանքների ցուցահանդեսը: Այս մասին տեղեկանում ենք արվեստի կենտրոնի ֆեյսբուքյան էջից:

«Իշխանության և բռնության հարաբերության թեման համակցում են Կամո Նիգարյանի այն տասնութ աշխատանքները, որոնք առաջին անգամ միասին ներկայացվում են այս ցուցադրությունում (համադրող՝ Վիգեն Գալստյան)։ 1970-ականներին արված դիզայներական իր առաջին գործերից սկսած` Նիգարյանը քննադատական դիրք ուներ պետական ու մասսայական մշակույթի գաղափարաբանությունների հանդեպ: Որպես սովետական ռեժիմի վերջին տասնամյակներին ասպարեզ իջած այլախոհ արվեստագետ` նա խորապես մտահոգ էր մարդկային էության մեջ սաղմնավորված բռնության և իշխելու` բոլորիս ծածուկ ցանկությունից: Ազդագրային ու թանգարանային ձևավորումից մինչև գեղանկարչություն ու լուսանկարչություն` Նիգարյանի արվեստը զննում է հասարակական ու քաղաքական համակարգերի ենթաշերտային տեռորը: Ցուցահանդեսը քարտեզագրում է նրա համարձակ փորձարկությունները էքսպրեսիոնիզմի, սյուրռեալիզմի ու փոփ-արվեստի ավանդույթների հետ, որոնց միջոցով արվեստագետը փորձում էր արտաբերել արդի քաղաքակրթության ճգնաժամի հանդեպ իր տագնապը: Ինչպես սարսափների մի դահլիճ` Շիզոպոլիսը հնարավորություն է տալիս դիտարկելու իրականության «նեգատիվ» կողմը ու մտորելու մեր առօրյայի մեջ արմատակալած անգիտակից խելագարության մասին»,- նշված  է ցուցահանդեսի մասին անոնսում:

Ցուցահանդեսը բացվելու է սեպտեմբերի 19-ին, գործելու է մինչև դեկտեմբերի 20-ը:

Կամո Նիգարյանը մահացել է 2011 թվականի դեկտեմբերի 23-ին: 2012 թ. դեկտեմբերի 11-ին Երևանի Ժամանակակից արվեստի թանգարանում բացվել էր Նիգարյանի «Նախակերպեր» ցուցահանդեսը: Ցուցահանդեսի համադրողն էր Սիդնեյի համալսարանի դոկտորանտ, արվեստաբան Վիգեն Գալստյանը:

Ավելի վաղ Panorama.am-ի հետ զրույցում արվեստաբանն ասել էր. «Կամո Նիգարյանի արվեստը բազմաշերտ է ու հնարավոր չէր միաժամանակ ներկայացնել բոլոր աշխատանքները: Նախատեսվում է կազմակերպել ևս մի քանի ցուցահանդեսներ` նրա արվեստի մասին ընդհանուր պատկերացում տալու համար: Նրա արվեստը միանգամից ներկայացնելը չափազանց բարդ է: Ավելի տրամաբանական է այն ներկայացնել առանձին, առանձին»:

Պատասխանելով հարցին, թե ինչո՞ւ է Կամո Նիգարյանի արվեստը քիչ ցուցադրվել, Վ. Գալստյանը մի քանի պատճառ էր նշել. «Քանի որ նրա արվեստը քննադատական-վերլուծական էր, քննադատորեն էր մոտենում հայկական մշակույթին, այդ կարգի արվեստը ոչ պետք էր Սովետական միությանը, ոչ Հայաստանի: Նա չէր անդրադառնում կոնկրետ երևույթի, այլ մանրամասներից զերծ մնալով` ներկայացնում էր իրականությունն իր ընկալմամբ, նրա արվեստը սոցիալական ուղղվածություն չուներ»:

Նախորդող հրապարակարում՝
Կամո Նիգարյան… Դիզայնից մինչև դիալեկտիկ արվեստ