Ձեր վստահելի աղբյուրը

«ԱՄՆ-Ռուսաստան հարաբերությունները մեծ անկում են ապրում, բայց կողմերից և ոչ մեկը շահագրգռված չէ գնալ էսկալացիայի: Երկու կողմերն էլ ցանկանում են հարթել ներկայիս սուր իրավիճակը»,-Panorama.am-ին տված հարցազրույցում ասում է ԱՄՆ Կոլումբիայի համալսարանի դասախոս, ԱՄՆ Արտաքին Հարաբերությունների Խորհրդի (CFR) նախկին աշխատակից Ռոբերտ Լեգվոլդը՝ մեկնաբանելով Սիրիայում տեղի ունեցող վերջին իրադարձությունները:   
  
Նրա կարծիքով, իրական խնդիրն այն է, որ այն հարցերը, որոնց շուրջ կան տարաձայնություններ (Ուկրաինա, Սիրիա և այլն) իրենց բնույթով դժվար լուծելի են:

«Երկու կողմերն էլ կարծես թե ընդունում են, որ հարաբերությունները խորը փոսի մեջ են, բայց միևնույն ժամանակ կարծես ասում են, որ պետք է ամեն ինչ անել այդ փոսից դուրս գալու»,-նշում է նա: 

Այն հարցին, թե արդյոք ԱՄՆ-ը դիտարկում է Ռուսաստանը որպես սպառնալիք, Լեգվոլդը պատասխանում է` «Այս օրերին այո, ԱՄՆ-ի համար Ռուսաստանը սպառնալիք է: Քլինթոնի կամ Օբամայի վարչակազմի օրոք կային նման մտահոգություններ, բայց Ռուսաստանը չէր ընկալվում որպես հակառակորդ: Սակայն 2011թ.-ից հետո` Ուկրաինայի ճգնաժամի հետանքով, երկու երկրներն այժմ միմյանց տեսնում են որպես հակառակորդներ, և երկուսն էլ համապատասխանաբար կառուցում են իրենց պաշտպանական մարտավարությունը: Մենք տեսնում ենք, որ ԱՄՆ-ի պաշտպանական բյուջեն արդեն իսկ սկսել է օգտագործվել այդ ուղղությամբ – մենք արդիականացնում ենք մեր միջուկային զենքի համակարգը, Ռուսաստանն էլ իրենն է արդիականացնում: Այսպիսով իրավիճակը շատ է փոխվել 2017-ի կամ նույնիսկ հինգ տարի առաջվա հետ հեմամատ»:

Այն հարցին, թե արդյոք Սիրիայի ռմբակոծումը Թրամփի կողմից միանգամյա գործողություն էր, թե այն ազդարարում է ԱՄՆ ռազմական գործողությունների սկիզբը Սիրիայում՝ ուղղված Ասադին իշխանությունից հեռացնելու վերջնական նպատակին (ինչպես դա արվեց Իրաքում Սադամ Հուսեինի պարագայում), Լեգվոլդը պատասխանում է, որ ռմբակոծումն ավելի շուտ նպատակ ուներ «պատժել» Սիրիային քիմիական զենքերի օգտագործման համար և կանխարգելել հետագա այդպիսի գործողությունները: Նրա կարծիքով, ԱՄՆ-ը նպատակ չունի ներքաշվել Սիրիայի դեմ երկարաժամկետ պատերազմի մեջ Ասադին հեռացնելու կամ կողմերի միջև հավասարակշռությունը փոխելու համար: Ասադին տապալելը ներկայումս ԱՄՆ օրակարգում չէ:

Միևնույն ժամանակ ամերիկացի փորձագետը չի բացառվում, որ ինչ-ինչ հանգամանքների բերումով, օրինակ այն դեպքում, եթե Սիրիան պատասխան հարված հասցնի այնտեղ տեղակայված ամերիկյան զորքերին, ԱՄՆ-ը ավելի մեծ ռազմական ներգրավվածություն ունենա հակամարտության մեջ: Ըստ նրա՝ այդ ռիսկն առկա է: 

Խոսելով Սիրիայի դեպքերի շուրջ մամուլի արձագանքների մասին՝ նա ընդգծում է, որ ամերիկյան մամուլը շատ բացասական ու սև գույներով էր ներկայացնում ԱՄՆ-Ռուսաստան հակամարտությունը, ի տարբերություն ռուսական մամուլի, որը ավելի շատ փորձում էր շեշտել խնդրի լուծմանն ու հարաբերությունների բարելավմանն ուղղված պաշտոնական հայտարարությունները:

Անդրադառնալով Ռուսաստան-ԵՄ հարաբերություններին և մասնավորապես նախկին ԽՍՀՄ երկրներում ԵՄ ընդլայնման ծրագրերին՝ Լեգվոլդը նշեց, որ լավագույն տարբերակը կլիներ, եթե ԵՄ-ն և Ռուսաստանը փորձեին ընդհանուր հայտարարի գալ իրենց «մենամարտող» ինտեգրման ծրագրերի շուրջ և գտնել այն հավասարակշռությունը, որը թույլ կտար հետսովետական երկրներին օգուտներ քաղել երկու նախագծերից միառժամանակ: Այդ դեպքում նրանք ստիպված չէին լինի անել ծանր ընտրություն երկուսի միջև:

«Ուկրաինայի ողբերգությունը, որը Ռուսաստանին և արևմուտքին հասցրեց նոր սառը պատերազմի շեմին, այն էր, որ ո՛չ Մոսկվան և ո՛չ էլ Բրյուսելը չէին հետապնդում այս նպատակը: Սակայն այժմ կարծես թե երկու կողմերն էլ հասկանում են, որ երկու մենամարտող ինտեգրման ծրագրեր ունենալը չի բխում ո՛չ Ռուսաստանի, ո՛չ ԵՄ-ի և ո՛չ էլ նրանց արանքում հայտնված երկրների շահերից»,-ասում է նա:     

Ինչ վերաբերում է Հարավային Կովկասում ԱՄՆ-ի քաղաքականությանը, ապա փորձագետի կարծիքով, այս առումով որևէ էական փոփոխություն պետք չէ ակնկալել: Թե՛ Ղարաբաղյան հակամարտության և թե՛ այլ հարցերի շուրջ ունեցած դիրքորոշմամբ Թրամփի վարչակազմը դժվար թե տարբերվի Օբամայի վարչակազմից: