Հոբելյանական երեկո՝ նվիրված ՀՀ ժողովրդական արտիստ Արմեն Սանթրոսյանին
Իր 70-ամյա հոբելյանն է տոնում Պատանի հանդիսատեսի թատրոնի դերասան, ՀՀ ժողովրդական արտիստ Արմեն Սանթրոսյանը։ ՊՀԹ մամուլի ծառայությունից Panorama.am-ին տեղեկացրեցին, որ հունիսի 20-ին ժամը 19:00-ին` Պատանի հանդիսատեսի թատրոնում կկայանա ՀՀ Ժողովրդական արտիստ Արմեն Սանթրոսյանի ծննդյան 70 և ստեղծագործական 50- ամյակներին նվիրված երեկո:
Արդեն կես դար նա բեմում է, խաղացել է բազում դերեր, կերտել հետաքրքիր ու մեկը մյուսին չնմանվող կերպարներ։ Ասում է, որ մասնագիտության ընտրության հարցում կարևոր դեր է խաղացել հայրը՝ դերասան Պարույր Սանթրոսյանը։
«Մայրս ուզում էր, որ բժիշկ դառնամ կամ իրավաբան: Հայրս պնդում էր, որ Սանթրոսյան ազգանունը բեմից չպետք է իջնի: Ու նա եղավ իմ առաջին ուսուցիչը, քննադատը, ոգեշնչողը: Նրանից շատ շնորհակալ եմ, որ արգելք չեղավ, ու երբևէ որևէ ակնարկ չարեց, թե ինչի ընտրեցիր այս մասնագիտությունը: Անշուշտ, շատ դժվարությունների էի հանդիպում, ու երբ նա տեսնում էր, որ թևաթափ եմ լինում, անմիջապես ոգեշնչում էր։
«Բեմում լինում են և´ անկումներ, և´ վերելքներ, հաջողություններ ու անհաջողություններ։ Արվեստագետը պետք է հաղթահարի այդ ամենը»,- ասում էր հայրս: Ես միշտ մտածել եմ, որ հայրս բավական բան է արել մեր թատրոնի համար: Եվ ես իմ առջև խնդիր դրեցի, որ ամեն դեպքում նշաձողը չիջեցնեմ», - պատմել է Ա. Սանթրոսյանը:
Խոսելով մասնագիտության մասին, Ա. Սանթրոսյանն ընդգծել է. «Անկեղծ ասած, իմ կյանքն առաջին հերթին թատրոնն է, հետո նոր մնացածը։ Հանուն թատրոնի ես պատրաստ եմ զոհաբերությունների գնալ ու գնացել եմ... Ինձ համար թատրոնն այն հեքիաթային աշխարհն է, որտեղ չես դադարում զարմանալ, չես կարող ձանձրանալ, եթե իսկապես նվիրված ես բեմին, սիրում ես գործդ: Իսկ ես սիրում եմ իմ մասնագիտությունը, նաև շարունակում եմ հորս արած աշխատանքը, որը, ցավոք, կիսատ մնաց. նա շուտ հեռացավ կյանքից»:
Արմեն Սանթրոսյանը ծնվել է 1947 թվականին Երևանում։ 1964 թվականին ավարտել է Երևանի Ստեփան Շահումյանի անվան թիվ 1 միջնակարգ դպրոցը, 1968 թվականին՝ Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտի դերասանական բաժինը, 1972 թվականին՝ Երևանի պետական համալսարանի հայոց լեզվի և գրականության բաժինը: 1965-1967 թվականներին եղել է «Արշալույս», 1967 թվականից, միաժամանակ, Երևանի Պատանի հանդիսատեսի պետական թատրոնի և «Նորք» թատրոնների դերասան:
1997 թվականից բեմական խոսք է դասավանդում Երևանի Խաչատուր Աբովյանի անվան մանկավարժական համալսարանիկուլտուրայի ֆակուլտետում, 2006 թվականից` դոցենտ:
Գրել է «Ճառ ասեք, թե…», «Դալար շիվեր», «Հույս, հավատ, սեր», «Անհաղթ աքլորը», «Սարդոստայն», «Ախ, այդ փշերը», «Ռուբեն Սևակ», «Հրաշագործ սրինգը» և այլ պիեսներ, որոնք բեմադրվել են երևանյան թատրոններում, ինչպես նաև` Հալեպում: Բազմաթիվ թերթերում, ամսագրերում հանդես է եկել թատերական արվեստին վերաբերող հոդվածներով: «Լիր արքա», «Մի քաղաքի պատմություն» մոնոներկայացումներով մասնակցել է եվրոպական տարբեր երկրներում կազմակերպված փառատոների, արժանացել տարբեր մրցանակների:
Լրահոս
Տեսանյութեր
«Հավերժի ճամփորդներ». Զոհված տղաների պատմություններն ու երազանքները՝ առցանց ցուցադրությամբ