Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Լևոն Տեր-Պետրոսյանի թիկնազորի պետը կարող էր ասել, որ ես ընդհանրապես, մարտի 1-ին Հայաստանում չեմ եղել և դա ամենևին չի նշանակում, որ այդպես է եղել», -Panorama.am-ի թղթակցի հետ զրույցում հայտարարեց ԱԺ «Ժառանգություն» խմբակցության ղեկավար Ստյոպա Սաֆարյանը` մեկնաբանելով Լևոն Տեր-Պետրոսյանի թիկնազորի նախկին պետ, գնդապետ Սմբատ Գասպարյանի հայտարարությունը:

Այդ հայտարարությամբ, որը տպագրել է «Առաջին լրատվական»-ը, Գասպարյանը հերքում է Ստյոպա Սաֆարյանի` օրերս «facebook»-ում արված հայտարարությունն այն մասին, որ ինքը 2008-ի մարտի 1-ին Լևոն Տեր-Պետրոսյանի տանը հանդիպել է հենց Տեր-Պետրոսյանին ու նրանց միջև զրույց է տեղի ունեցել:

Նշենք, որ Սաֆարյանը սոցիալական ցանցում գրել էր, որ  ինքը Տեր-Պետրոսյանին պատմել է, թե մարտի 1-ին ինչ էր տեղի ունենում Մյասնիկյանի արձանի մոտ, Ֆրանսիական դեսպանատան հարևանությամբ ու հավելել «քանի որ Դուք եք առաջնորդը, ի՞նչ փոխանցվի այնտեղ հավաքված ժողովրդին որպես ուղերձ»: Ըստ Սաֆարյանի, ՀԱԿ առաջնորդն ի պատասխան ասել է. «Ես չգիտեմ, թե ովքեր են հավաքված այնտեղ: Դա իմ ժողովուրդը չէ: Իմ շտաբը այնտեղ որևէ հավաք չի պլանավորել: Մի՞գուցե սադրիչներ են հավաքվել: Այս պահին իմ շտաբի անդամները փախուստի մեջ են, և մինչևև շտաբը չհավաքվի, որևէ բան ես չեմ անի»:

«Այդ օրը ասուլիսի մասնակիցների խմբին ես եմ դիմավորել, ուղեկցել տուն, ներկա գտնվել ասուլիսի ողջ ընթացքին, այնուհետև ասուլիսից հետո մասնակիցների խումբն ամբողջությամբ ուղեկցել եմ տնից դուրս: Այսինքն` ասուլիսից հետո Լևոն Տեր-Պետրոսյանը խոսակցություն չի ունեցել այդ խմբի որևէ անդամի հետ: Ասուլիսին, ինձնից բացի, ներկա են եղել Լիլիթ Տեր-Պետրոսյանը, իմ տեղակալ Սարգիս Հովհաննիսյանը, ովքեր կարող են հաստատել իմ ասածը: Իսկ Լևոն Զուրաբյանը Տեր-Պետրոսյանի տուն առաջին անգամ եկել է ժամը 2-ի մոտակայքում»-, իր հայտարարության մեջ նշել է գնդապետ Գասպարյանը:

«Ես ասել եմ այն, ինչ գիտեմ ու ինչ եղել է: Ավելացնելու կամ դրանք փոխելու որևէ ցանկություն կամ հիմք չունեմ», -մեզ հետ զրույցում հավելեց Սաֆարյանը:
 
Հ.Գ.առանց խմբագրման ներկայացնենք նաև Ստյոպա Սաֆարյանի «facebook»-ում արված հայտարարությունը .

«Իմ համար շատ տարակուսելի «Դա իմ ժողովուրդը չէ» պատասխանն ստանալուց հետո թեւաթափ գնացինք (Վարդան Խաչատրյանը, Զարուհի Փոստանջյանը, լրագրող եւ իրավապաշտպան Ժաննա Ալեքսանյանը, ՀԱԿ-ից իմ վաղեմի ընկեր Սոնա Մուրադյանը) հրապարակ: Ես հասկացա, որ ինքը խուսափում է պատասխանատվություն ստանձնել: Մինչ Վարդան Խաչատրյանը բանակցում էր ոստիկանների հետ, Արմեն Մարտիրոսյանին ու Լարիսա Ալավերդյանին ուղարկեցինք ոստիկանապետ Հայկ Հարությունյանի մոտ: Վերջինս չէր ընդունել եւ հանդիպել էին փոխոստիկանապետ Մահտեսյանի հետ: Երկու հարթության վրա` Ալավերդյան/Մարտիրոսյան-Մահտեսյան եւ Վարդան Խաչատրյան-Գիզիրյան բանակցությունների արդյունքում նրանք համաձայնեցին ետ քաշել ոստիկանական ուժերը: Ապա տեղում զանգեցի Տիգրան Թորոսյանին, խնդրելով գալ դեպքի վայրը: Ինձ փոխանցվեց, որ չի կարող օգնել: Ապա Անահիտ Բախշյանի հետ միասին, հասկանալով, որ բոլոր կողմերից միայնակ ենք մնացել եւ իրավիճակի համար պատասխանատվություն ստանձնող չկա, գնացինք Ֆրանսիական դեսպանատուն` խնդրելով ընդունելություն դեսպանի հետ: Մեզ պատասխանեցին, որ դեսպանը «շատ զբաղված է»: Տեղում զանգահարեցի ԱՄՆ նախկին փոխդեսպան Սթիվ Բենքսին /այն ժամանակ ԱՄՆ-ը դեսպան չուներ/ եւ խնդրեցի ընդունելություն: Գնացինք եւս եւ Անահիտ Բախշյանը: Ներկայացվեց իրավիճակը եւ այն, որ ոչ մեկ չի ցանկանում պատասխանատվություն ստանձնել իրավիճակի համար եւ միակ հույսը դեսպանների միջնորդությունն է` Քոչարյան-Տեր-Պետրոսյան բանակցությունների առումով: Ասաց, որ անմիջապես կնախաձեռնեն, միայն թե մենք հորդորենք ժողովրդին ոխաղաղ մնալ, ոչ մի բան չվնասել ու չտրվել սադրանքների: Դրանից հետո, հանկարծ պարզվեց որ ժողովուրդը Լեվոն Տեր-Պետրոսյանինն է եւ ուղերձն էլ հետեւյալն է` «մնացեք այստեղ այնքան մինչեւ Լեվոն Տեր-Պետրոսյանը գա»: Սա հնչել է ժամը 15:00-ից հետո մեկնարկած հանրահավաքի բանախոսների շուրթերից: Այնպես որ սա է եղել ետնաբեմում, որին ես մասնակից եմ եղել եւ ասել, թե Լեվոն Տեր-Պետրոսյանը չէր կարող գալ, կամ չէր կարող նույն երեկոյան հրապարակը ոստիկանությունից մաքրած ու հաղթած ժողովրդին առնվազն տուն ուղարկել /ինչը իմ կարծիքով ամենաճիշտ որոշումը կլիներ` հաջորդ օրը հավաքվելու կոչով/, ճիշտ չէ: Այդ օրը բոլորի կողմից եղել է փախուստ պատասխանատվությունից: Իհարկե, չեմ կարող ասել, որ Լեվոն Տեր-Պետրոսյանը քրեական պատասխանատվություն է կրում 10 զոհերի համար, բայց իմ կարծիքով քաղաքական պատասխանատվություն կրում է, քանի որ եթե իմ համար տեսանելի էր, որ արյուն է թափվելու, ինքը հաստատ դա պետք է տեսներ: Հետևաբար կամ պետք է գար, կամ պետք է մարդկանց տուն ուղարկեր: Գիտեմ, թե ինչ ալիք է բարձրանալու գրածիցս հետո, բայց պատրաստ եմ դրան դիմակայել»: