Ձեր վստահելի աղբյուրը

Բաքուն ակնհայտորեն քաղաքական իմպոտենտություն է դրսևորում: Նման եզրահանգման է եկել ռուսական Сегодня.ру պարբերականը` հանրագումարի բերելով Լեռնային Ղարաբաղի խաղաղ կարգավորման գործընթացն ու Աստանայի գագաթաժողովի արդյունքները:

Տեղեկացնելով, որ ՀՀ նախագահը խոստացել է ագրեսիայի դեպքում դե-յուրե ճանաչել Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունը` պարբերականը գրում է.

«Ղարաբաղի հարցով բանակցությունների ակտիվացումը վկայում է`  տարածաշրջանում իրավիճակը գնում է դիմակայության երկրորդ շրջան: Մի քանի ամիս առաջ նաև զինված բախումներ են տեղի ունեցել: Ադրբեջանը, որ նվաստացուցիչ պարտություն է կրել Լեռնային Ղարաբաղի համար պատերազմում, հավանաբար, ուզում է փոխհատուցել իր տարածքային ու հոգեբանական կորուստները»:

Հոդվածագիրը նաև պատմական անցքերին է ուշադրություն հրավիրել.
«Վերադառնալով 80-ականների վերջի և 90-ականների սկզբի Ադրբեջանին` հիշում ես ազգամիջյան այլ բախումներ ևս: Հենց այդ ժամանակ  Կովկասից ռուսներին, հրեաներին, հույներին դուրս մղելու ակտիվ արշավ էր սկսվել. մարդիկ Ադրբեջանից ու Վրաստանից փախչում էին: Անդրկովկասյան այդ հանրապետություններն իրենց կյանքն սկսեցին հենց էթնիկական զտումներից: Եվ հենց այդ անիմաստ կոշտության պատճառով էլ նրանք այսօր տուժում են հակամարտություններից»:

Այնուհետև հեղինակն անդրադառնում է կողմերի մոտեցումներին.

«Հայաստանի դիրքորոշումը պարզ է. հայկական անկլավը Ադրբեջանի կազմում հայտնվել է բոլշևիկների քաղաքականության շնորհիվ, ովքեր համասեռ հանրապետությունների տարածքում գիտակցաբար փոքրիկ էթնիկական անկալվներ էին թողնում: Նրանց թվում էր, որ տարբեր էթնոսների միջև մանևրելով կպահեն իշխանությունը: Իրականությունն այն է, որ Լեռնային Ղարաբաղի հայերը երբեք չեն ապրելու Ադրբեջանում, որքան էլ Բաքուն դա ուզենա: Սակայն, փոխզիջումներ գտնելու ու իրավիճակից դեմքը փրկելով դուրս գալու փոխարեն, Ադրբեջանը ձգտում է պնդել տարածքային ամբողջականության իր իրավունքը: Մոռանալով, որ միջազգային իրավունքում առկա է ժողովուրդների ինքնորոշման իրավունքը: Արցախի ժողովուրդը, ինչպես իրենց պետական կազմավորումն անվանում են ԼՂՀ հայերը, արդեն պնդել է իր վճռականությունը` գոյություն ունենալ կամ որպես անկախ պետություն, կամ, առնվազն` Հայաստանի կազմում»:

Ռուս հեղինակի վստահեցմամբ, որևէ կասկած չկա, որ կրկնակի հանրաքվեում ևս արցախցիները նույն ընտրությունը կանեն: Մինչդեռ Բաքուն փոխզիջումների փոխարեն զբաղված է ռազմատենչ հայտարարություններով:

«Իլհամ Ալիևը վերջին շրջանում ոչ մեկ, ոչ էլ երկու անգամ է պնդել, թե Ադրբեջանը պատրաստ է նոր պատերազմում հաղթանակի: Ակնհայտ է, որ նման թեզիսները ամենևին էլ չեն նպաստում վստահությանն ու փոխզիջումների որոնմանը»,- նշում է հեղինակն ու հավելում.

«Դրանից բացի, Վրաստանի փորձը ապացուցում է. ոչ ազդեցիկ արևմտյան հովանավորների աջակցությունը, ոչ քաղաքական գործիչների ու լրագրողների ջանքերը, ոչ անվերջ կեղծիքն ու լոբբինգի վրա կատարված ծախսերը հաջողություն չեն բերում, եթե ագրեսորը ռազմական ներխուժում է իրականացնում»:

Հեղինակը նաև վստահեցնում է, որ ագրեսիային հետևելու է նաև Ռուսաստանի արձագանքը: «Արժե՞, որ Ադրբեջանը պատերազմի դեպքում ակնկալի Ռուսաստանի միջամտությունը: Վստահաբար` արժե: Եվ թեև Մոսկվան ու Բաքուն բազմաթիվ ընդհանուր շահեր ու պայմանավորվածություններ ունեն, մասնավորապես նավթի ու գազի արդյունահանման և արտահանման բնագավառում, բայց Մոսկվայի ու Երևանի միջև պայմանավորվածությունները վերաբերում են հենց ռազմական ոլորտին»,- նշում է Сегодня.ру-ն` կեսկատակ տոնով հավելելով. «Իհարկե, եթե ագրեսիան հայկական կողմը սկսի, Ռուսաստանն Ադրբեջանի կողմից կմիջամտի»: