Ձեր վստահելի աղբյուրը

Թուրքիայի վարչապետ Ահմեդ Դավութօղլուի ներկայացրած 62-րդ կառավարության ծրագրում Արցախյան հիմնախնդրի վերաբերյալ նշված դրույթը կրկնում է նախորդ կառավարության ծրագրում ամրագրվածը: Այս անգամ արդեն տարբերությունն այն է, որ «Լեռնային Ղարաբաղի և այսպես կոչված ադրբեջանական տարածքների գրավման վերացումը» սահմանվել է որպես կառավարության ռազմավարական առաջնահերթություններից մեկը: Այս մասին Panorama.am-ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց թուրքագետ Լևոն Հովսեփյանը` մեկնաբանելով Թուրքիայի վարչապետի կողմից նոր կառավարության ծարգրի ներկայացման ժամանակ Լեռնային Ղարաբաղի վերաբերյալ արված հայտարարությունը:

Ըստ նրա` Թուրքիայի նոր կառավարության ծրագրում Հայաստանի հետ հարաբերությունների կարգավորման հարցը դիտարկվում է Ա. Դավութօղլուի` դեռևս արտգործնախարար եղած ժամանակ ձևակերպում ստացած «արդար հիշողության» սկզբունքի համատեքստում: Կառավարության այս ծրագիրն արտաքին քաղաքականության մասով հիմնականում կրկնում է նախորդ կառավարության ծրագիրը, որոշ իրավիճակային խմբագրումներով ու լրացումներով: Նոր ծրագրում ևս Թուրքիայի արտաքին քաղաքականության առաջնահերթություններից է շարունակում մնալ Եվրա-ատլանտյան կառույցների հետ հարաբերությունների զարգացումը: ԵՄ-ին Թուրքիայի անդամակցությունը դիտվում է որպես ռազմավարական առաջնահերթություն, սակայն անդամակցության հարցում առկա խոչընդոտների վերաբերյալ արտահայտվում նաև հուսահատություն ու մտահոգություն: Ի տարբերություն նախորդի` սրանում շեշտվում է ՆԱՏՕ-ի դերը Թուրքիայի անվտանգային ու պաշտպանական քաղաքականության տեսանկյունից:

Վերջին զարգացումների ու գործընթացների հետ կապված տեղ է հատկացվել ուկրաինական ճգնաժամին, այն որակվել որպես Թուրքիայի ռազմավարական գործընկեր երկիր, իսկ Ղրիմի թաթարների անվտանգության ապահովումը որպես առաջնահերթություն թուրքական կառավարության համար: Շեշտվել է նաև վերջին տարիներին Թուրքիայի կողմից նախաձեռնված եռակողմ ձևաչափով հանդիպումների` Թուրքիա-Վրաստան-Ադրբեջան, Թուրքիա-Ադրբեջան-Իրան, Թուրքիա-Ադրբեջան-Թուրքմենստան, արդյունավետությունը:

«Ինչ վերաբերում է Մերձավոր Արևելքում և ընդհանրապես տարածաշրջանում անվտանգության ու խաղաղության ապահովման հարցում Թուրքիայի քաղաքականության ու նպատակների ծրագրային դրույթներին, ապա դրանք իրական քաղաքականության մեջ ձախողվել են, քանի որ Թուրքիայի քաղաքականությունն ու գործողությունները նպաստել են տարածաշրջանում հակամարտությունների թեժացմանն ու ընդլայնմանը»,-նշեց Լ. Հովսեփյանը: