Արա Պողոսյան. «Միայն ոսկե մեդալ եմ ակնկալում»
Հունիսի 28-ից Հայաստանի բասկետբոլի ազգային հավաքականը կմեկնարկի Եվրոպայի փոքր երկրների առաջնությունում: Մինչև 20 տարեկանների ազգային ընտրանին էլ նախապատրաստվում է հուլիսին մեկնարկելիք Եվրոպայի առաջնությանը: Այս օրերին հավաքականները մարզումներ և ստուգողական հանդիպումներ են անցկացնում Երևանում: ՀԱՕԿ-ի պաշտոնական կայքի թղթակցի հետ զրույցում Հայաստանի բասկետբոլի ֆեդերացիայի փոխնախագահ Արա Պողոսյանը խոսել է տարվող աշխատանքների, ակնկալիքների և թիմերի մասին:
- Պարոն Պողոսյան, Հայաստանի բասկետբոլի հավաքականն ունի նոր մարզիչ՝ Տիգրան Գյոկչյանը: Ինչո՞ւ հենց նա ընտրվեց:
- Տիգրան Գյոկչյանը ծնվել և մեծացել է Հայաստանում: Որպես բասկետբոլիստ՝ կայացել է հենց այստեղ: Այնուհետև տեղափոխվել է Լիբանան, որտեղ դարձել է առաջատար խաղացող, ապա՝ մարզիչ: Մարզել է Լիբանանի տարբեր տարիքի հավաքականները, աշխատել է Լիբանանի ազգային հավաքականում, իսկ այժմ գլխավորում է լիբանանյան հայտնի ակումբներից մեկը: Մեր խնդիրը թիմում շատ հայեր ընդգրկելն է: Քանի որ միայն դրա շնորհիվ հայկական բասկետբոլը վերածնունդ կապրի:
- Հայաստանի բասկետբոլի հավաքականն ի՞նչ խնդիրներ պետք է լուծի:
- Այժմ Հայաստանի ազգային հավաքականը խնդիր ունի դառնալ Եվրոպայի փոքր երկրների չեմպիոն: Հենց այդ չեմպիոնությունը կլինի հայկական բասկետբոլի վերածննդի սկիզբը:
- Ինչպե՞ս եք կատարել խաղացողների ընտրությունը:
- Շատ բարդ: Հայ բասկետբոլիստները սփռված են ամբողջ աշխարհով: Սկզբում մենք պարզում էինք, որ տվյալ խաղացողը հայ է, այնուհետև կապվում էինք ծնողների, մարզիչների և գործակալների հետ: Ցավոք, ոչ բոլորին կարողացանք ընդգրկել Հայաստանի հավաքականում: Տարբեր պատճառներ կային: Օրինակ՝ Իրանի Իսլամական Հանրապետության թիմում կան հայ խաղացողներ, ովքեր, ցավոք, դեռ չեն համալրել հավաքականը, բայց աշխատանքներ են տարվում այդ ուղղությամբ: Մեր թիմը պետք է օրեցօր ուժեղանա:
- Հավաքականը կարող էր համալրել միայն մեկ օտարերկրացի. ինչո՞ւ ընտրվեց Բրայան Դանսթոնը:
- Դանսթոնը շատ լավ բասկետբոլիստ է: Երկու տարի անընդմեջ Եվրոպայում ճանաչվել է լավագույն պաշտպան: Բացի այդ, մեզ համար կարևոր են նաև մարդկային որակները: Դանսթոնը բավական հայտնի բասկետբոլիստ է, բայց չի տառապում աստղային հիվանդությամբ: Մեծամիտ չէ, շատ բարի է և սիրում է Հայաստանը, հայերին:
- Ի՞նչ ակնկալիքներ ունեք Եվրոպայի փոքր երկրների առաջնությունից:
- Ինձ կբավարարի միայն ոսկե մեդալը: Հնարավոր է՝ լինեն մարդիկ, ովքեր կբավարարվեն ուրիշ հարգի մեդալներով, բայց դա ինձ չի գոհացնի: Ես վաղուց եմ երազել այս թիմն ունենալու մասին և միայն հաղթանակ եմ ցանկանում:
- Հուլիսից 15-ից Հայաստանի երիտասարդական հավաքականը մեկնարկելու է Եվրոպայի առաջնությունում: Նրանից ի՞նչ սպասելիքներ կան:
- Բարդ է ասել: Մեր երիտասարդական հավաքականը բավական ուժեղ խաղացողներով է համալրված, սակայն կանխատեսումներ չեմ ցանկանում անել: Եթե հնգյակ մտնեն, կհամարեմ լավ արդյունք:
- Իսկ Մ18 աղջիկների հավաքականից ի՞նչ ակնկալիքներ կան:
- Աղջիկները հանդես են գալու C դիվիզիոնում, որը շատ անկանխատեսելի է: Հույս ունեմ, որ առաջին տեղը կգրավեն:
- Պարոն Պողոսյան, հավաքականները համալրած մարզիկները դրսում ապրող հայեր են: Ի՞նչ աշխատանքներ են տարվելու երկրի ներսում մարզաձևը մասսայական դարձնելու ուղղությամբ:
- Դա մեր բոլորի ցավն է: Այդ ամենը կախված է ֆինանսներից: Հույս ունենք, որ մեր կողքին հովանավորներ կկանգնեն: Չենք կարող պետությունից փող խնդրել կամ պահանջել, քանի որ երկիրը պատերազմի մեջ է: Հույս ունենք երկրի ներսում զարգացնել աշխարհում շատ հայտնի սթրիթ բոլը: Աստիճանաբար պետք է ավելանա բասկետբոլով զբաղվողների թիվը:
Լրահոս
Տեսանյութեր
Հրապարակային ասում եմ՝ ԿԳՄՍ փոխնախարար Դանիել Դանիելյան, պետք է ներողություն խնդրես. Բագրատ Սրբազան