Ինչպես են Մոսկվան ու Անկարան խուսանավում սիրիական հարցում
Դեռ մեկ տարի առաջ ՌԴ-ն ու Թուրքիան գործնականում պատերազմի շեմին էին, այսօր բոլորը խոսում են լարվածության թուլացման մասին: Այս շաբաթվա սկզբին Մոսկվա է այցելել Թուրքիայի վարչապետ Բինալի Յըլդըրըմը: «Der Spiegel» թերթում հրապարակման հեղինակները փաստում են, որ Թուրքիայի սիրիական քաղաքականությունը փակուղի է մտել:
Նախագահ Էրդողանը փորձում է թաքցնել այդ փաստը աղմկոտ արտահայտությունների տակ: Օրինակ՝ անցյալ շաբաթ նա հայտարարել էր, որի իր բանակը ներխուժել է Սիրիա, որպեսզի վերջ դնի Ասադի տիրապետությանը:
Սակայն աղմուկից հետո, որը բարձրացրել էին ռուսական ԶԼՄ-ները, ինչպես նաև Պուտինի հետ հեռախոսազրույցից հետո, Էրդողանն անսպասելի փոխել է արտահայտությունների տոնը: Հիմա արդեն ասում են, որ թուրքական հարձակողական օպերացիան ուղղված է բացառապես ահաբեկչական կազմակերպությունների դեմ:
Լրագրողները նշել են, որ այս դրվագը ևս մեկ ապացույցն է սիրիական պատերազմում ուժերի դասավորության փոփոխության: Ռուսական ռազմական օդուժի օպերացիայի սկսելուց մեկ տարի անց հաջողվել է խլել նախաձեռնությունը Թուրքիայից: Հոդվածագիրները նշել են, որ ներկայումս Սիրիայի իշխանությունը ռուսական օգնությամբ վերադարձնում է Հալեպը:
Թուրքիայի վարչապետը Մոսկվայում քննարկել է տնտեսական հարցեր: Հեղաշրջման փորձից հետո Անկարան տնտեսական խթանների կարիք ունի: Սա արդեն բարձր մակարդակի երրորդ ռուս-թուրքական հանդիպումն է վերջին մի քանի ամսում: Վերլոււծաբանները դա պարտադրված միություն են անվանում: Միաժամանակ փորձագետները խորհուրդ են տալիս հեռու մնալ ռուս-թուրքական հարաբերությունների հետ կապված էյֆորիայից: Չնայած մերձեցմանը՝ Մոսկվան վերջնականապես չի հանել առևտրական սահմանափակումները:
Էրդողանը ևս փորձում է խուսանավել, մեկ դրական ազդակներ է ուղարկում Սաուդյան Արաբիա, որը շահագրգռված է Ասադի գահընկեցության մեջ, մեկ էլ՝ Ռուսաստան, որը պաշտպանում է Ասադին: Սակայն չափից շատ խուսանավել չի կարող, ռուսները Էրդողանին շատ են պետք: Ամենայն հավանականությամբ, սիրիական հարցում Մոսկվան ու Անկարան յուրատեսակ համաձայնության են եկել՝ ՌԴ-ն Թուրքիային քարտ-բլանշ է տալիս Սիրիայի հետ սահմանակից շրջաններում, ի պատասխան Անկարան հաշտվում է ռուսական տիրապետության հետ Հալեպի երկնքում և ընդունում Ասադին որպես անցումային կառավարության մաս:
Էրդողանը միաժամանակ պետք է հաջողություն ցուցադրի: Պուտինը կթույլատրի թուրքերին գործել սահմանակից շրջաններում այնքան ժամանակ, քանի դեռ առաջընթաց է նկատվում: Մոսկվան, ինչպես նաև Անկարան, ոչ մի դեպքում մտադիր չեն թույլ տալ քրդական ինքնավարության ստեղծում, քանի որ դա կարող է բերել Սիրիայի քայքայման: Հավանական է, որ Էրդողանը կպնդի տարածաշրջանում զորքերի երկարաժամկետ տեղակայման մասին, իսկ դրա համար պետք կլինի Պուտինի համաձայնությունը: