Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Կարևոր է օգտվել մեր ունակություններից, փորձից ոչ հետ նայելու համար, այլ առաջ նայելու՝ փորձելով իսկապես ուղերձ հղել աշխարհին առ այն, թե ինչքան կարևոր է ոչ թե պասիվ, այլ ակտիվ լինելը»,- «Ավրորա» մարդասիրության ցուցիչի նոր միջազգային հետազոտության արդյունքների ներկայացմանն ասաց «Ավրորա» մարդասիրական նախաձեռնության և UWC Dilijan միջազգային դպրոցի համահիմնադիր Ռուբեն Վարդանյանը:

Նրա խոսքով, հայերի համար պատմությունը դեժավյուի պես կրկնվում է. «Տեսեք, թե ինչ է կատարվում Միջին Արևելքում: Դժբախտաբար, տեղի է ունենում այն, ինչ 100 տարի առաջ»:

Ռ.Վարդանյանն ասաց, որ իրենք փորձում են ստեղծել նոր վերաբերմունք շուրջը կատարվածի հանդեպ:

«Մենք տարբեր գործիների ենք դիմում:  Օրինակ, «Ավրորա» մրցանակը: Կան այլ գործիքներ ևս, որոնք նույնպես վճռական դեր կարող են խաղալ փոխելու համար աշխարհը դեպի լավը: Գործիքներից մեկը հենց մարդասիրական ցուցիշն է»,- հավելեց նա: 

«Ավրորա» մարդասիրական նախաձեռնության համահիմնադիրն ընդգծեց, որ ոչ բոլորն են հերոս, բայց կարող են մի բան փոխել, մի բան դեպի լավն անել:

«Չնայած մեր մարդասիրական ցուցիչը շատ դրական արդյունքներ ցույց չի տալու, որովհետև մարդիկ ի վերջո վստահության պակաս ունեն հաստատությունների հանդեպ, կորցրել են վստահությունը միջազգային հաստատությունների հանդեպ, չեն հավատում, որ կարող են դրանք ինչ-որ բան փոխել, ազդեցություն ունենալ: Չնայած բոլոր պրոբլեմներին, նեգատիվիզմին, մեր ապագան մեզանից է կախված, մեր սեփական ձեռքերում է, մենք կարող ենք ազդել դրա վրա: Թեկուզ փոքր ջանքերով, քայլերով, բայց կարող ենք հասնել տարբերության»,- ասաց Ռ. Վարդանյանը:

«Ավրորա» մարդասիրական նախաձեռնության կողմից իրականացված 2017թ. «Ավրորա» մարդասիրության ցուցիչի հիմնական արդյունքներն են.

• Հումանիտար գործունեության մեջ սեփական ուժերով ազդեցություն ունենալու հանդեպ վստահությունը ցածր է:

o Հարցվածների միայն 9 տոկոսն է կարծում, որ կարող է փոփոխություններ բերել հումանիտար խնդիրների լուծման հարցում:
o Չնայած, որ հարցվածների 56 տոկոսը ցավում է Սիրիայից փախստականների վերապրած դժվարությունների համար, 51 տոկոսը կարծում է, որ չի կարող արդյունավետ ազդեցություն ունենալ այդ հարցում:

• Հումանիտար գործունեության նկատմամբ աջակցությունն անկում է ապրում:

o Թեև հարցվածների մեծամասնությունը համաձայն է, որ փախստականներին անհրաժեշտ է օգնել, միայն 37 տոկոն է պատրաստ սեփական երկրում հյուրընկալել փախստականներին:
o Հարցվածների 42 տոկոսը կարծում է, որ իրենց երկրներն արդեն չափազանց շատ փախստականներ են ընդունել:
o 12 երկրներից հարցվածները նշել են Գերմանիան, Ֆրանսիան և ԱՄՆ-ը՝ որպես ամենաշատ փախստականներ ընդունող երկրներ: Իրականում, ամբողջ աշխարհում ամենաշատ թվով փախստականների ընդունել են Պակիստանը, Իրանը և Թուրքիան:

• Մեկուսացումն ու ազգայնականությունը քաղաքականության սահմաններից վեր են:

o Հարցվածների 34 տոկոսը համաձայն է, որ ներգաղթյալներն իրենց երկրները դարձնում են ավելի լավ վայրեր՝ չնայած, որ նրանց մեկ երրորդը կարծում է, որ միգրանտները սպառնալիք են իրենց կրոնական համոզմունքների հանդեպ:
o Հարցվածների 44 տոկոս մտածում է, որ իրենց երկրների համար ազգային փոքրամասնությունները սպառնալիք են: Այս ցուցանիշը աճում է հատկապես Մեծ Բրիտանիայում (56 տոկոս), Քենիայում (56 տոկոս), Թուրքիայում (55 տոկոս) եւ Ֆրանսիայում (54 տոկոս):

• Կոմպետենտ առաջնորդության ճգնաժամ.

o Հարցվածների 32 տոկոսը չի կարողացել նշել որևէ առաջնորդի, որն ի վիճակի է կարգավորել փախստականների ճգնաժամը:
o Ըստ հարցվողների՝ ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփը (33) և Գերմանիայի կանցլեր Անգելա Մերկելը (31 տոկոս) առավել լավ դիրքում են այսօրվա փախստականների ճգնաժամին լուծումներ տալու համար, ինչը կտրուկ զիջում է 2016թ. «Ավրորա» մարդասիրության ցուցիչի արդյունքերին, որի համաձայն՝ հարցվածների 46 տոկոսը մտածում էր, որ ԱՄՆ նախագահ Բարաք Օբաման այդ հարցը կարգավորելու համար ամենաունակ համաշխարհային առաջնորդն էր:
o Չնայած իրենց խիստ տարբերվող հայացքներին՝ Հռոմի կաթոլիկ եկեղեցու առաջնորդ Ֆրանցիսկոս պապը, Մեծ Բրիտանիայի վարչապետ Թերեզա Մեյը և Սիրիայի նախագահ Բաշար ալ-Ասադը հավասար են ընկալվում՝ որպես փախստականների ճգնաժամը կարգավորելու համար ունակ առաջնորդներ (յուրաքանչյուրը 15-ական տոկոս):
o Ուսումնասիրված յուրաքանչյուր ոլորտում 2017թ. ավելի քիչ գործունեություն է ծավալվում Սիրիայից փախստականների ճգնաժամի կարգավորման ուղղությամբ, քան 2016 թվաանին, ինչպես ցույց էր տվել նախորդ տարվա «Ավրորա» մարդասիրության ցուցիչը: 2016 թվականից ի վեր գործունեության տեսանկյունից ամենաշատ անկումը գրանցել են մեդիան, միջազգային հանրությունը, հարցվածների կառավարություններն ու զարգացած երկրները:
o Եվրոպական միությունն ու ՄԱԿ-ն ընկալվում են որպես ամենաունակ կառույցները այս ճգնաժամի կարգավորման հարցում, սակայն 2016 թվականի համեմատ ընդհանուր առմամբ միջազգային կազմակերպությունների հանդեպ վստահությունն անկում է ապրում:

• Հույսը հումանիտար գործիչների հաջորդ սերնդի վրա է.

o Ընդհանուր առմամբ, երիտասարդներն ավելի դրական են տրամադրված և վստահ են ազդեցություն գործելու իրենց կարողության վրա. 18-ից 34 տարեկանների շրջանում հարցվածների 68 տոկոսը համաձայն է այն մտքին, որ փախստականներին անհրաժեշտ է օգնել, իսկ 47 տոկոսը ցանկանում է օգնել Սիրիայից փախստականներին:
o Երիտասարդ հարցվածներն արժևորում են բազմազանությունը. հարցվածների 29 տոկոսը համաձայն է, որ իրենց երկիրն ավելի լավը կդառնար, եթե բոլորի ավանդույթներն ու սովորույթները հավասարապես ընկալվեին:
o 18-ից 34 տարեկան հարցվածներն ամենահավանականն է, որ առաջիկա 12 ամսվա ընթացքում գործունեություն կծավալեն փախստականների ճգնաժամի կարգավորման ուղղությամբ:

Համաշխարհային հարցումն իրականացվել է հետազոտական գործընկեր Kantar Public ընկերության կողմից, իսկ մեկնաբանությունները կատարել է ակադեմիական գործընկեր Բրյուսելի ազատ համալսարանը: Այն իրականացվել է 2017թ. փետրվարի 21-ից մարտի 19-ը: Հարցազարույցներին մասնակցել են 6466 մարդ՝ 12 երկրում, որոնցից 6-ն ընդգրկված են եղել նաև 2016թ. ցուցիչի հետազոտությանը: