Ձեր վստահելի աղբյուրը

Իրադարձություններն այս օրերին զարգանում են  սրընթաց արագությամբ և անկանխատեսելի ուղղություններով:  Թվում է, եթե կախարդական փայտիկ լիներ՝  նոյեմբեր ամիսը  օրացույցից կհանվեր, և  միանգամից կհայտվեինք  բաղձալի դեկտեմբերում՝ արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններ անցկացնելու համար: Իշխանությունների համար   Հայաստանի ներսում խնդիր չկա՝  ցանկացած հակառակություն ճնշող  զանգվածը մշտական մարտական պատրաստվածության վիճակում է:  Խնդիրն արտաքին աշխարհի առաջ որպես   ժողովրդավարական արժեքներին  հավատարիմ իշխանություն ներկայանալն է:  Բայց, այ, հենց արտաքին որոշ կառույցներ խոչընդոտում են հայ հեղափոխականներին՝ սեփական մեթոդներով իրենց ցանկություններն իրականացնելու  գործում: 

Օրինակ՝ Եվրոպայի խորհրդի խորհրդարանական վեհաժողովում (ԵԽԽՎ) Հայաստանի հարցով համազեկուցող Յուլիա Լովոչկինայի 03.10.2018 զեկույցից ակնհայտ է դառնում, որ մեր ներհանրապետական  առճակատումներն այնքան  էլ  քողարկված չեն  արտաքին աշխարհի աչքից:

Լովոչկինան Հայաստանի քաղաքական բոլոր ուժերին կոչ է արել Հայաստանի բոլոր քաղաքական ուժերին խոսքով ու գործով հարգել ժողովրդավարական սկզբունքներն ու օրենքի գերակայությունը:

Զեկույցի մի քանի առանցքային  շեշտադրումներ վերաբերվում են ժողովրդավարական նորմերին համապատասխան ընտրություններին,   քաղաքական ուժերի միջև առավելագույն լայն կոնսենսուսին, սահմանադրական ցանկացած փոփոխության համատեքստում պատշաճ խորհրդակցությունների և կոնսենսուսի համար բավականաչափ ժամանակի անհրաժեշտության փաստին, դատական համակարգում քաղաքական միջամտությունների անընդունելիությանը, օրենքի գերակայությանը  դատական անկախության և արդար դատավարության սկզբունքների պահպանմամբ՝  համաձայն Մարդու իրավունքների եվրոպական կոնվենցիայի....

Հենց այս արժեքների պահպանումն է միշտ ակնկալել հայ հանրությունը իշխանություններից, էական չէ՝ հին թե նոր: Ցավոք, անցած հինգ ամիսներում բազմաթիվ անգամ հարցականի տակ դրվեց դրանց պահպանումը: Զեկույցում հնչած մտահոգությունը ցույց է տալիս, որ նաև քաղաքակիրթ աշխարհն է տեսնում, թե ուր են տանում Հայաստանում առկա ներքաղաքական խնդիրները:

Հանրապետությունում հասարկության մի ստվար հատված շատ   լավ հասկանում է, որ ճնշման տակ կատարվող հապճեպ ընտրություններով Հայաստանն ամենևին չի ամրացնելու ժողովրդավարությունը, այլ վտանգվելու է ներքին կայունությունը, հաստատվելու է բռնապետություն... իսկ պատերազմատենչ հարևանը՝ դարանակալած սպասում է մեր ջլատմանը: Այն, որ նեղ շահադիտական նկատառումներով պայմանավորված  շտապողականությունը հղի է  բազմաթիվ աղետալի հետևանքներով,  տեսանելի է և դրսից, և ներսից:

Զեկույցի բացասական երանգին տարօրինակ ձևով է արձագանքել  Ն. Փաշինյանը   հոկտեմբերի  8-ին.   ՛՛ԵԽԽՎ հայաստանյան պատվիրակությունը ներկայացնում է նախկին կոռուպցիոն համակարգը, նրանց ասածներին լուրջ վերաբերվել պետք չէ՛՛:

Հավանաբար, այս արտահայտությունը կարելի էր դասել վարչապետի   ՛՛ներքին օգտագործման կարծիքների՛՛ շարքին, եթե չլիներ ԵԽԽՎ դրական գնահատականների կարևորությունը՝ արտահերթ ընտրությունների արդյունքները լեգիտիմ համարելու համար, ինչը հիանալի հասկանում է Փաշինյանը: Հետևապես և պետք է շահել նրանց բարեհաճությունը:

Եվ ահա՝  ՛՛168 ժամի՛՛ տեղեկություններով՝ ԱԺ «Ելք» խմբակցության ղեկավար Լենա Նազարյանը գիշերը շտապ մեկնել է Ստրասբուրգ: Մեր աղբյուրների փոխանցմամբ՝ շտապ այցի նպատակը եվրոպացիների հետ բանակցությունների միջոցով ՀՀ-ում տեղի ունեցող զարգացումների վերաբերյալ դրական դիրքորոշում կորզելն է՛՛  /մեջբերման ավարտ/:

Իսկ հոկտեմբերի 9-ին Էդմոն Մարուքյանը ԵԽԽՎ ամբիոնից հայտարարել է.  ՛՛... քաղաքական ճգնաժամի հաղթահարմանն ու հեղափոխության գաղափարների և արժեքների վերջնական հաստատմանն է միտված վարչապետի կողմից նախաձեռնված անհապաղ արտահերթ ընտրությունների անցկացումը, առանց որի Հայաստանը չի կարող դուրս գալ ստեղծված քաղաքական ճգնաժամից, որը իր հերթին հղի է սահմանադրական ճգնաժամի վերածվելու վտանգով՛՛։

Հիմա ինչպե՞ս ընդունել ԵԽԽՎ-ին ու այնտեղ ասվածներին՝ լուրջ, թե՞ անլուրջ:
      
Լիա Իվանյան