Ձեր վստահելի աղբյուրը

Փոքր երկիր,  քիչ մարդ, մեծ սեր՝ էլ ի՞նչ է պետք ռացիոնալ լուծումների համար: Պարզվում է՝  կադրեր, կադրեր, կադրեր ու կրթություն: Ու հետո՝  որ մարդիկ չվախենան անել իրենց գործը: Միայն իրենց գործը:

Երեկ սոցցանցերում կրքերի ու մեմերի օր էր:  Պետք էր Փաշինյանին չընտրել, ու հետո էլի չընտրել, եթե ուզում են նա լինի վարչապետը:

Ինչ է սա, եթե ոչ՝ օրենքի ծաղր:

Վարչապետի պաշտոնակատարը երեկ հայտնեց, որ դա ոչ թե քաղաքական, այլ իրավական հարց է: Բայց արդյո՞ք միայն իրավական: Քաղաքական էթիկայի տեսակետից արդյո՞ք պատեհ չէր լինի, որ այն պարագայում, երբ այլ առաջադրվող չկար, ոչ ոք չառաջադրվեր, քան դառնալ զավեշտի թեմա՝  «մերժելով կողմ կըլլանք»:

Հիմա՝ կրթության մասով.  երկար ժամանակ իրավաբանների շրջանում բանավեճեր են ընթանում՝ արդյոք պետք է վարչապետի հրաժարականից հետո յոթօրյա ժամկետում թեկնածու առաջադրվի, Ազգային ժողովում առաջին փուլում քվեարկություն լինի, թե անհրաժեշտություն չկա։ Իրավաբանների որոշակի շրջանակ  գտնում էր, որ թեկնածու առաջադրելու անհրաժեշտություն չկա, մի մասն էլ գտնում էր՝ անհրաժեշտ է։

ՀՀ սահմանադրության 149-րդ հոդվածի 3-րդ մասի համաձայն՝ «Վարչապետ չընտրվելու դեպքում քվեարկությունից յոթ օր հետո անցկացվում է վարչապետի նոր ընտրություն, որին մասնակցելու իրավունք ունեն պատգամավորների ընդհանուր թվի առնվազն մեկ երրորդի առաջադրած վարչապետի թեկնածուները: Եթե պատգամավորների ընդհանուր թվի ձայների մեծամասնությամբ վարչապետ չի ընտրվում, ապա Ազգային ժողովն արձակվում է իրավունքի ուժով:
Հենց «քվեարկությունից յոթ օր հետո» սահմանումը  էր որոշ փաստաբաններին ու իրավաբաններին տարընթերցման առիթ է տվել։

Panorama.аm-ը հետաքրքրվեց իրավաբան Նիկոլայ Բաղդասարյանից՝  եթե երեկ թեկնածու չառաջադրվեր, արդյո՞ք  Ազգային ժողովը չէր արձակվի։ Նրա կարծիքով՝ առաջադրվելու անհրաժեշտություն չկար ու երկու տարբերակում էլ Ազգային ժողովը կարձակվեր։

«Սահմանադրության մեջ բավական սխալ ձևակերպում է  տված մի բառի, որը անհրաժեշտություն էր կայանում երկակի մեկնաբանության։ Ես որպես իրավաբան  կարծում եմ, որ եթե խոսքը ժամկետների  հաշվարկի մասին է, ապա ժամկետը հաշվարկելիս օրերով են հաշվարկում և այդ դեպքում ոչ մի խնդիր չկար չառաջադրվելու։ Որպեսզի, ինչպես վարչապետն ասաց, բացառել այս կամ այն հնարավոր մեկնաբանությունները, ցանկացած հնարավոր սցենարը, գնաց այդ ճանապարհով։  Ես անձամբ չէի գնա այդ ճանապարհով, չէի առաջադրվի»,- ասաց իրավաբանը։

Օրենքների տարընթերցման դեպքում կարող է «օգնության գալ» Սահմանադրական դատարանը, ինչպես դա եղել էր, օրինակ «Կուտակային կենսաթոշակների մասին» օրենքի դեպքում։

Դիմեցինք Սահմանադրական դատարան՝ օրենքի տարընթերցումը Սահմանադրական դատարանի՞ պարզաբանման գործառույթն է: Ու եթե ոչ, ապա ինչո՞ւ «Կուտակային կենսաթոշակների մասին» օրենքի դեպքում Սահմանադրականը պարզաբանեց:

ՍԴ-ից մեզ պատասխանեցին. «Դիմել էին այդ օրենքի սահմանադրականության հարցով: ՍԴ-ն օրենքի սահմանադրականությունը քննելիս գնահատում է նաև իրավակիրառական պրակտիկան»:

Հարցի առաջին մասի պատասխանը բացակա է:

Գուցե Վճռաբե՞կ դատարանը օրենքի մեկնաբանություն տալու գործառույթ ունի: Ասացին՝ օրենքի տարընթերցումը դատական իշխանության մեկնաբանելու հարցը չէ:

Կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովն էլ պատասխանեց, որ իր գործառույթը չէ։

Այսպիսով՝ իսկ ո՞ւմ գործն է:

Եթե օրենք գրողների,… բա որ ասում էինք, որ կրթությա՞ն հարց է: