Ձեր վստահելի աղբյուրը

Հուրակը, որը նշանակում է կրակի ակունք, Հայաստանում արտադրված վառելիք է կամ ինչպես արտադրողն է սիրում անվանել՝ էներգակիր։ Եթե գործարարը հաջողություններ ունենա, հայաստանցիները գնահատեն այն, ապա կահույքի արտադրամասերը փայտի թափոնները, քաղաքացիներն էլ ստվարաթղթե տուփերը ստիպված չեն լինի թողնել աղբավայրերում ու աղբամաններում։ Դրա արդյունքում  համ նրանց, համ աղբահանություն իրականցնող ընկերության, համ քաղաքային իշխանության, համ էլ վառելիք արտադրողի գործը կհեշտանա։ Բայց կարևորն այստեղ էներգակիրի առավելություններն են։



Արտադրությունը Երևանում հիմնել է Գևիկ Դավուդին։ Նա ընտանիքով հարևան Իրանից Հայաստան է տեղափոխվել տասը տարի առաջ։ Սկզբում Հայաստան գործուղում էր միջազգային ծրագրի շրջանակում, հետո դարձավ հայրենիքում մշտական բնակություն հաստատելու որոշում։
Կանաչ բնության պահպանման, օդի չաղտոտման, ինչպես նաև հայրենիքում բիզնես հիմնելու մասին մտորումները մասնագիտությամբ էներգետիկին ու ինժեներին բերեցին վառելիքի արտադրելու որոշման։

Երեք տարի շարունակ փայտի թեփի ու ստվարաթղթի շաղախը նոսրացնել-խտացնելով, վերամշակելով, ապա այրելով ու արդյունքը չափելով, այսօր գործարարը հասել է իրեն բավարարող արդյունքի։ Իհարկե, բարելավման, կատարելագործման հնարավորություն միշտ էլ կա։



Այս տարվա սեպտեմբերից նա սկսել է հուրակի վաճառքը։ 10 հատ բրիկետ պարունակող կապոցներն անվճար տրամադրում է քաղաքացիներին՝ փորձելու և դրա արդյունավետության մասին արձագանք սանալու համար։ Panorama.am-ի հետ զրույցում Գևիկ Դավուդն ասաց, կապոցները տարած մարդկանց ավելի քան 50 տոկոսը վերադառնում է արտադրամաս՝ հուրակ գնելու։

Գործարարը չի ցանկանում անհամեստ թվալ ու թվարկել իր ստեղծած էներգակիրի  դրական կողմերը. «Ո՞վ կասի, իր մածունը թթու է»։



List.am  կայքում հրապարակված հայտարարության մեջ վառելիքը նկարագրվում է որպես «փայտին փոխարինող, էկոլոգիապես մաքուր, փայտի թեփի և թղթի թափոնների վերամշակումից ստացված հրաշալի վառելանյութ բրիկետ։ Այն  շատ լավ վառվում է ցանկացած վառարանում, կամինում, փայտի կաթսայում։ Վաճառքը կատարվում է պատվերով, ամեն մի հատիկ Հուրակ բրիկետը 60 դրամ է, մի հատիկի չափսերը մոտավոր (13-14) սմ x (13-14) սմ x (7-9) սմ, դրանցից յուրաքանչյուրը 300 գրամ քաշ ունի։ 2 անգամ փայտից ավելի շատ տաքություն է տալիս և երկու անգամ ավելի երկար է վառվում»։

Գևիկ Դավուդը նշում է, որ նման էներգակիր ստեղծելու համար շատ է ուսումնասիրել շուկան, էկոլոգիապես մաքուր վառելիք ստեղծելու վերաբերյալ միջազգային կազմակերպությունների իրականացրած ծրագրերը, նաև նայել է շուրջբոլորը՝ փնտրելով հասանելի ու էժան հումք։
Առայժմ  ավելի շատ ծախս է կատարել, 37 հազար բրիկետ տվել է տարբեր քաղաքացիներին, որպեսզի վառեն ու արդյունքների մասին իրեն պատմեն։ Դա պետք է արտադրանքի բարելավման համար։

«Արձագանքները դրական են։ Բնության պահպանության ուղղված ծրագրերը պետք է լինեն պետության հոգածության ներքո, դրանք իրականացնելու համար պետական կամք է պետք։ Եթե որոշել ենք, որ ծառածածկույթը պետք է փրկել վառելիք դառնալուց, ապա պետական մակարդակով քայլ է պետք։ Անցյալ տարվանից արդեն սկսել էին խոսել ապօրինի ծառահատումների, դրանց վերահսկողության մասին, հենց դրա շնորհիվ ես կարողացա հուրակ վաճառել։ Փայտի պահանջարկը կար, բայց փայտ չկար, ինչի հետևանքով գինը բարձրացավ»,-նշում է իրանահայ գործարարը։

Հիմա արտադրանքը ներկայացնելու  խնդիր ունի գործարարը։ Էներգակիրի մասին հայտարարությունները տեղադրում է ֆեյսբուքյան իր էջում,  List.am-ում, հեռուստաընկերություններում 15 րոպե հյուրընկալելու համար բավական բարձր գին են ուզել։

«Երկու աշխատողի աշխատավարձ էին ուզում, որ ես 15 րոպե եթերում խոսեի։ Ես չեմ կարող նման գումար տրամադրել։ Դեռ շահ չունեմ։ Վաճառքը իմ կատարած ամսական ծախսի 1/3-ն է ծածկել, բայց քայլը դեպի առաջ շատ երևելի է»,-ասում է նա։

Արտադրողը մինչ հուրակի վաճառքը խորհրդատվություն է տրամադրում, թե որ վառելիքում ինչ պայմաններում պետք է վառել հուրակը։ Հիմա հումքը նա գնում է փայտի արտադրամասերից, ստվարաթուղթը սուպերմարկետներից։

Գործարարը գիտի, որ կատարած ծախսը  հնարավոր է վերադարձնել տարիների ժրաջան ու եռանդուն աշխատանքի արդյունքում, բիզնեսի ընդլայնման համար նա հույս ունի սուբսիդավորում կամ վարկ ստանալ։