Ձեր վստահելի աղբյուրը

Ամերիկյան Atlantic Council վերլուծական կենտրոնը հոդված է հրապարակել՝ համեմատելով Ուկրաինայի նախկին նախագահ Պետրո Պորոշենկոյին ու ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանին, հոդվածը վերնագրելով «Պորոշենկոյի նախագահությունը Փաշինյանի համար պետք է նախազգուշացում լինի»։

Ինչպես ասվում է հոդվածում, Հայաստանի ներկայիս քաղաքական դրաման ակտիվացավ մայիսի կեսերին, երբ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը, արձագանքելով Ռոբերտ Քոչարյանին ազատ արձակելու դատարանի որոշմանը, կոչ արեց իր կողմնակիցներին շրջափակել երկրի դատարանները՝ սկսելու թավշյա հեղափոխության «երկրորդ փուլը»: Հունիսի 5-ին Փաշինյանը հայտարարեց կոռուպցիայի դեմ պայքարի միասնական դատարան ստեղծելու իր ծրագիրը՝ դատական համակարգը կոռուպցիայից մաքրելու նպատակով:

«Այս զարգացումներն ընդգծում են Փաշինյանի ջանքերը` լեգիտիմացնելու իրեն և իր իշխող կոալիցիայի հետհեղափոխական տեսլականը Հայաստանի համար: Դա անելու համար Փաշինյանն ու նրա կառավարությունը պետք է հետամուտ լինեն այն հիմնական բարեփոխումներին, որոնք խոստացել էին, երբ առաջնորդում էին զանգվածային բողոքի շարժումները, որոնք հեռացրեցին նախորդ կառավարությանն ու նրան բարձրացրեցին վարչապետի պաշտոնին 2018 թ. ապրիլին։

Այդ բարեփոխումների մեջ առաջնային է կոռուպցիայի դեմ պայքարը: Ուկրաինայի նախկին նախագահ Պետրո Պորոշենկոյի ճակատագիրը, որը հետխորհրդային մեկ այլ հեղափոխական առաջնորդ էր,  Փաշինյանին պետք է ցույց տա դատական կոռուպցիայի դեմ պայքարի խոստումների չիրականացման վտանգները։ Պորոշենկոյին պարտության մատնեց կատակերգուն։ Իր անձնական գոյատևման ապահովման համար Փաշինյանը պետք է իրեն ապացուցի որպես Երևանում ու նրա սահմաններից դուրս բարեփոխումների հետևողական և անխոնջ իրականացնող»,- ասվում է հոդվածում:

Նշվում է, որ Պորոշենկոյի նման, Փաշինյանը հայերին խոստացավ նախկին ստատուս քվոյի ճեղքում: Նրա նոր Հայաստանը պետք է լինի քաղաքականության վրա օլիգարխիկ վերահսկողությունից ազատ և տնտեսական հնարավորություններով:

Հեղափոխությունից հետո ավելի քան մեկ տարի անց շատ դիտորդներ կարծես համաձայն են, որ Փաշինյանն ու նրա կառավարությունը մինչ օրս պահել են քարոզարշավի խոստումները և անկեղծ են կոռուպցիան վերացնելու ծրագրերում:

Նշվում է, որ 2014թ․-ին իր նախընտրական պայքարի ժամանակ Պորոշենկոն էլ էր կոռուպցիայի դեմ պայքարի մեծ խոստումներ տալիս, ինչին հավատացին ուկրաինացիներն ու նրան տվեցին 56 տոկոս ձայներ։ Պորոշենկոն որոշ քայլեր կատարեց կոռուպցիայի դեմ պայքարում, սակայն որոշ ոլորտներում քիչ բան արեց։ Պորոշենկոյի անգործության հետևանքները դրամատիկ եղան ու Զելենսկու հաղթանակը ցույց տվեց, որ Ուկրաինային կոռուպցիայից դուրս բերելու ձախողումը ճակատագրական եղավ։

Նշվում է, որ, իհարկե, Փաշինյանը Պորոշենկո չէ, սակայն երկուսն էլ իշխանության են եկել կոռումպացված քաղաքական համակարգերը վերացնելու ու արդար ու թափանցիկ քաղաքականություն իրականացնելու համար։

«Այսպիսով, Պորոշենկոյի քաղաքական պարտությունը պետք է նախազգուշացում լինի Փաշինյանի ու նրա կառավարության համար»,- ասվում է հոդվածում ու հավելում, որ եթե Փաշինյանը կարողանա վերացնել  կոռուպցիան, ապա հայ ժողովուրդը կարող է նրան վստահություն հայտնել, իսկ եթե խոչընդոտները չափազանց մեծ լինեն, կամ բարեփոխումների հրատապությունը անհասկանալի, ապա Փաշինյանը կարող է նույն ճակատագրին արժանանալ, ինչպես Պորոշենկոն, երբ հայերը գնան ընտրատեղամասեր 2023 թ.-ին։