Ցեղասպանություն, Հայրենիք ծախել ենք մերժում. Էդգար Էլբակյան
Ռազմավարական հետազոտությունների կենտրոնի փորձագետ Էդգար Էլբակյանն իր ֆեյսբուքյան տեսաուղերձում ասում է.
«Ես երբեք չեմ մասնակցել ցույցի: Միշտ ասել եմ, որ միայն մի հարցի համար կգնամ, հիմա եկել է այդ հարցը:
Ամենակարևորը՝ ի՞նչ է փորձում ասվել, այս ժողովրդական ըմբոստությունը, այս ցասումն իբր ապալեգիմիտացնելով: Մեղքը բարդել ժողովրդի, բանակի վրա՝ պարտության մեղքը՝ ծիծաղելի, ստորագույն թեզերով: Ասենք՝ պարտվելուն էլ ձև կա էլի: Այսպիսի պատություն, ինչը որ հավանականությամբ բոլորի օրոք կարող էր լինել, բայց հետո այս տեսակ բա՞ն: Ի՞նչ է նշանակում ջոկատները չեն գնացել կռվելու: Ի՞նչ ջոկատ: Վերջին անգամ 1994 թվականին ենք մենք ջոկատով կռվել: Պետությունը նրա համար էր, որ մոբիլիզացիա աներ:
Այդպիսի մարդ չկա երկրագնդի վրա, այդպիսի հայ չկա, որը չունենա այդպիսի ծանոթ կամ ինքն այդպիսին չլինի, որը չի գնացել վայենկոմատ, ասել են՝ սպասի կկանչենք: Պետության մոբիլիզացիոն պլանն ինչի՞ համար է: Ի՞նչ է նշանակում անձնակազմի խնդիր է եղել: Ուրեմն 100 հազար մարդ այս պետությունը չէր կարա հաներ տաներ: Բա պետությունը պետք է տանի, 1993-ին ինչպես էին տանում մուտքերի մոտից, ովքեր որ չէին ուզում կռվել: Դա պետության ֆունկցիան է ու պետությունը պետք է կազմակերպեր: Ոչ էլ էական սպառազինության պակաս է եղել: Նույնիսկ այդ չարաբաստիկ օդ-օդ կոչվածը, օդը փակել- բացելը: Վերջին օրենին քանի՞ հատ բայրակթար ընկավ մեր տարածքում, մինչև այդ էլ էինք գցել:Էդ իրենք իրենց սկսեցի՞ն ընկնել այդ բայրակթարները:
Կամ ի՞նչ է նշանակում Հայաստանում հիմա այսքան մարդ դասալիք է: Պերեսմենկից իջած մարդիկ են, ընկեր կորցրած, այս կորցրած, այն կորցրած՝ բոլորը դառան դասալի՞ք: Լո՞ւրջ: Կամ ասում է՝ վայենկոմատների մոտ պետք է հերթ գոյանար: Հերթով չէ է, եթե հերթի կարիք կա, մարդու քանակի կարիք կա, պետք է պետությունը տաներ: Շատ կան մարդիկ, որ այս թեզերը կրկնում են, թե՝ վայ, բա գիտե՞ք, փախել են: Եթե նույնիսկ այդ փախնելու դեպքերն էլ առանձին եղել են՝ կռիվ է, կարող է և լինել, դա էլ է պետության վրա, որ պետությունը կարողանա կազմակերպի այդ պրոցեսը, փախնողներին էլ, եթե պետք է, ընդհուպ մեջքից խփի: Գեներալ Մանվել դատեցին 2-2.5 տարի: Հիմա իրենց դատաստանի հերթն է եկել: Այդպես էր էդ մարդն անում, այդ հարցն էլ էդ ձևով լուծեիք:
Բայց պետությունը պետք է այդ բոլոր հարցեր լուծի, ժողովուդը ՀԿ չէ, որ պատերազմ հաղթի: Ամենակարևորեը: Ասում են՝ հա դե ի՞նչ աներ: Է թող չթողներ այս օրվան հասնի: Իհարկե, պատերազմն այս կամ այն ծավալով ձևով լինելու էր, բայց լինելուն էլ ձև կա՝ ե՞րբ կլիներ, ի՞նչ ծավալով: Կարող է 10 տարուց էր լինում 5 տարուց, երբ որ Ադրբեջանի գործերն այսքան լավ չէին լինում, Թուրքիայի գործն այսքան լավ չէին լինում և վերջապես՝ ամենատարբեր արդյունքով: Խնդրում եմ սա հաղորդակցելի դարձնեք ձեր լսարանների և ենթալսարնների համար, որովհետև կան մարդկանց այդպիսի խմբեր, որ կռիվը պրծել է և վեջերն էլ չի, թե ինչպես է պրծել, հանգստացել են:
Ի՞նչ տարբերություն 17 կուսակցություն, 28, թե 1: Ուզում է Աբդուլա Գյուլը լինի սրանից հետո ղեկավարը, տարբերությո՞ւն կա: Գյուլը թող գա, օրինական ընտրենք, ասենք՝ օրինական ընտրված իշխանություն է: Եթե ընկնում են զուտ ձևի հետևից, էլ ի՞նչ տարբերություն, թե ով կլինի, ինչ կլինի: 2018 թվին այստեղ հավաքվածներն ասում էին, դե մենք Նիկոլի արևը չենք խնդում, բայց մենք հանուն գաղափարին ենք եկել՝ Սերժին ենք մերժում: Դե հիմի էլ հանուն գաղափարի եկեք: Հիմա էլ ցեղասպանությունն ենք մերժում, հայրենիք ծախելն ենք մերժում»,- հայտարարում է Էդգար Էլբակյանը:
Լրահոս
Տեսանյութեր
Հայաստանում փոքրահասակ բնակչության շրջանում բավականին տարածված է գժախոտով թունավորումը. Ռ. Աբովյան
