Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Առավոտ»-ի խմբագիր Արամ Աբրահամյանը գրել է. «Հայաստանում անընդհատ կրկնվող իրավիճակները, երկու տասնամյակից ավելի չլուծվող սոցիալական խնդիրները, քաղաքական անփոփոխ հռետորաբանությունն ու գործելաոճը՝ իշխանության կողմից՝ բրեժնևյան-լճացած, ընդդիմության կողմից՝ ագրեսիվ-հեղափոխական, այս ամենը հիմք են տալիս մտածելու, որ անհրաժեշտ է փնտրել ավելի ֆունդամենտալ, ավելի սկզբունքային լուծումներ, քան առաջարկում է ներկայիս քաղաքական վերնախավը: Գուցե կամ միամիտներ, որոնք հավատում են «մի քիչ համբերեք, լավ կլինի», կամ «որ մենք գանք, լավ կլինի» տիպի խոսակցություններին՝ դա էլ կարելի է վերագրել մեր դյուրահավատությանը: Քաղաքական դաշտի բոլոր խաղացողներն արդեն հասցրել են մի շրջան գալ ու գնալ, բոլորն իրենց դրսևորել են «լավ» (այն իմաստով, որը ժողովուրդն է ակնկալում) երբեք չի եղել: Չի էլ լինելու այնքան ժամանակ, քանի դեռ ա) մենք չենք վերահաստատել անկախ պետություն ունենալու մեր ցանկությունը, բ) մենք չենք որոշել, թե ինչպիսի պետությունում ենք ուզում ապրել:…Մեր գլխավոր թերություններից մեկն այն է, որ միակ գաղափարախոսությունը, որ կայացել է հայ իրականության մեջ, որի ձևակերպումներից և «ծածկագրերից» օգտվում են գրեթե բոլոր քաղաքական ուժերը, հրապարակախոսները, մեկնաբանները և այն՝ ազգային-ազատագրական պայքարի գաղափարախոսությունն է: 1990-ական թվականների սկզբին ՀՀՇ-ն, ի պատիվ իրեն, փորձում էր քաղաքական միտքը զարգացնել այլ ուղղությամբ: Բայց սկսվեց պատերազմը, որը գրեթե պարտադրում էր վերոհիշյալ գաղափարախոսությունը: Իսկ 1994 թվականից հետո այս առումով որևէ բան փոխելու փորձ այլևս չի արվել: Բայց ամեն ինչ, իհարկե, առջևում»:

Մանրամասները՝ թերթի այսօրվա համարում: