Ձեր վստահելի աղբյուրը

«ՀՀ ընդերքի մասին օրենսգրքում լրացումներ ու փոփոխություններ կատարելու մասին» օրենքի նախագիծը բավականին լուրջ վերլուծության և ուսումնասիրության կարիք ունի:  Այս մասին այսօր Ազգային ժողովում օրենքի նախագծի քննարկման ժամանակ իր ելույթում ասաց ՀՀԿ խմբակցության պատգամավոր Խոսրով Հարությունյանը:

«Այդ փաստաթուղթը Հայաստանի համար ունի կամ կարող է ունենալ ռազմավարական նշանակություն: Եթե մենք  առաջարկում ենք, որ ուսումնասիրությունները լինեն մրցութային կարգով, ապա այստեղ որևէ խնդիր չկա: Խնդիրն նրանում է, թե այդ ռազմավարական կարևորության ընդերքը  հետագայում ինչպես ենք մտադիր օգտագործել: Ատոմակայան ունեցող երկրի համար ուրանի կամ ռադիոակտիվ հանքավայրեր ունենալը լուրջ առավելություն է»,- ընդգծեց նա:

Ըստ պատգամավորի՝ Ղազախստանն ու Ուզբեկստանը միասին տնօրինում են ուրանի համաշխարհային պաշարների 18 տոկոսը, երկու երկրներն էլ ատոմակայան չունեն, բայց այսօր տվյալ երկրները  մտածում են այդ հանքավայրերն օգտագործել, իրենց մոտ կազմակերպել  միջուկային վառելիքի արտադրություն, որպեսզի հետագայում դա օգտագործեն  իրենց տնտեսությունների զարգացման համար: «Սա է ռազմավարական նշանակությունը»,- նշեց պատգամավորը:

Խոսրով Հարությունյանի խոսքերով,  ինքն այս նախագծից հասկանում է հետևյալը՝  մենք ունենք ընդերք՝ միգուցե դեռևս չուսումնասիրված, մեզ համար դեռևս ոչ հայտնի պաշարներով, բայց հետագայում կարող ենք օգտագործել միջուկային վառելանյութ ստանալու համար՝ դրանով իսկ ապահովելով էներգետիկ անվտանգությունն ու անկախությունը:

«Այդ դեպքում ես հարցադրումը այսպես կձևակերպեի՝ հասկանալի պատճառով երկիրը չունի այն տեխնոլոգիաները, որով հնարավոր է արդյունավետ իրականացնել ընդերքի ուսումնասիրություն: Խնդրեմ, այս նպատակի համար ներգրավենք մրցութային կարգով առաջավոր տեխնոլոգիաներ տիրապետող ընկերությունների, բայց պայմանով, որ նրանց խնդիրը միայն դա է: Նրանք զբաղվում են ընդերքի ուսումնասիրությամբ  և պաշարների հաստատումից հետո դրանց բացառիկ իրավունքը վերապահված է Հայաստանին Հանրապետությանը, մենք այն կարող ենք օգտագործել մեր իսկ տնտեսական նկատառումների համար: Այսպիսի հարցադրումն ինձ համար հասկանալի կլիներ, բայց եթե դուք հարցին այսպես չեք մոտենում, նշանակում է ռազմավարական նշանակությանը վերապահումներով պետք է մոտենալ»:

Խոսրով Հարությունյանը մեկ անգամ ևս շեշտեց՝  նախագծում պետք է հստակություն մտցնել, որ խոսքը գնում է միայն ընդերքի ուսումնասիրության մասին և դրանից չի հետևում, որ հետագայում արդյունաբերական արտահանումը վերապահվում է ուսումնասիրություն կատարող ընկերությանը: Ըստ նրա՝ նաև պետք է ամրագրել հետևյալ թեզը, որ պետություն-պոտենցիալ արդյունահանողը կարող են համագործակցել պետական նշանակության խնդիրները կարգավորելու ուղղությամբ:

Մանրամասները՝ տեսանյութում: