Ձեր վստահելի աղբյուրը

Պետական մարմինները, հասարակական կառույցները ցանկություն ունեն գտնել միջոցներ մարզային հեռուստաընկերությունների շարունակականությունն ապահովելու համար,- այսօր լրագրողների հետ հանդիպմանը նշեց «Հայաստանի հեռուստատեսային և ռադիոհաղորդիչ ցանց» ՓԲԸ-ի գլխավոր տնօրեն Գրիգոր Ամալյանն՝ անդրադառնալով մարզային հեռուստաընկերության խնդիրներին։

«Մարզային հեռուստաընկերությունները շարունակում են անալոգային հեռարձակում ապահովել, պետությունն այդ հնարավորությունը տալիս է: Դրանից բացի, կա այլընտրանք, մասնավորապես, կաբելային հեռուստատեսության փաթեթում ներառվելը, ինտերնետային հնարավորություններն օգտագործելը»,-ասաց Գրիգոր Ամալյանը:

Նրա տեղեկացմամբ, երբ շուկա մտնի մասնավոր մուլտիպլեքսերը (կառույց, որը հեռուստաընկերություննեի արտադրանքը թվային տարբերակով հասցնում է հեռուստադիտողին), ապա մարզային հեռուստաընկերությունների հարցերը կարգավորվելու հնարավորություն կստեղծվի:

Հեռուստատեսության և ռադիոյի ազգային հանձնաժողովի անդամ Տիգրան Հակոբյանի խոսքով՝ մասնավոր մուլտիպլեքսեր ունենալու համար հաջորդ մրցույթը հայտարարվելու է մայիսին: Այդ մրցույթը հայտարարվել էր դեռ 2016 թվականի երկրորդ կեսին, սակայն հետաքրքրվողներ չին եղել։

«Մրցույթի պայմանները բարդ չեն, սովորական պայմաններ են ներառված: Խելքին մոտ ներդրումներ են պահանջվում, մեծ իրավունքներ են տրված, որ մուլտիպլեքսերն իր գործունեությունը ծավալի: Սակայն նույնիսկ եթե հիմա մասնավոր մուլտիպլեքսեր լինի, միևնույն է մի քանի տարի հետո հեռուստաընկերություններն այլ ուղիներ պետք է փնտրեն, որովհետև շուկան փոքրանում է, գովազդները կրճատվում են: Եթերային հեռարձակումը դառնում է ոչ շահավետ: Հեռուստաընկերությունները պետք է հասկանան, որ եթերայինը միակ միջոցը չէ արտադրանքը տեղ հասցնելու համար»,-ասաց Տիգրան Հակոբյանը:

Ինչ վերաբերում է գովազդներին՝ Տիգրան Հակոբյանն ասաց, որ հեռուստաընկերությունները տարեցտարի կորցնում են իրենց գովազդատուներին և, որ հինգ տարվա ընթացքում Հայաստանի հեռուստատեսային գովազդային շուկան կրճատվել է 3.5-5 անգամ:

Նրա խոսքով՝ սրա պատճառները են տարբեր են` ժողովրդագրություն, հեռուստատեսության լսարանի կրճատում. «Մի մոռացեք, որ լայն տարածում գտած ինտերնետը հեռուստաընկերությունից կտոր-կտոր գովազդային շուկան տանում է։ Այսօր հանրությանը գովազդ հասցնելու համար միակ միջոցը հեռուստաընկերությունը չէ: Գովազդը գնում է սոցիալական ցանցեր, կայքեր, ինտերնետային հեռարձակում»:

Գրիգոր Ամալյանը հավելեց, որ ինտերնետում գովազդը շատ ավելի թիրախավորված է ու հասցեական:

«Վերգետնյա հեռարձակման ժամանակ, երբ ինչ-որ մի պահի սկսվում է գովազդը, քաղաքացին վերցում է վահանակը և փոխում է ալիքը: Ինտերնետայինի դեպքում, երբ ինչ-որ տեսանյութ եք դիտում, ապա ստիպված 10 վայրկյան սպասում եք, գովազդը` նայում, նոր սեղմում եք գովազդի անջատման կոճակը: Ստացվում է գովազդատուն հասավ իր նպատակին` այն հասցնելով հանրությանը։ Այստեղ գովազդատուի տեսանկյունից կա խիստ երաշխավորված դիտորդ, գովազդի արժեքն էլ ավելի էժան է: Հետևաբար, էականորեն գովազդը պակասում է հեռուստաընկերությունների համար»,-մանրամասնեց նա։