Ձեր վստահելի աղբյուրը

«Մեզ համար արդեն 9-րդ տարին վերապրվող մարտի 1-ը 17-18 տարեկան երիտասարդների համար չիմացված տարածք է»,- «Մարտի 1-ն իրականում» խորագրով քննարկում-հանդիպման ժամանակ նման դիտարկում արեց «Ալիք մեդիա» լրատվականի գլխավոր խմբագիր Արսեն Խառատյանը։

Նա շեշտեց, որ բոլոր հարթակներում անհրաժեշտ է խոսել այն մասին, որ Երևանում պետք է լինի մարտի 1-ի զոհերի հիշատակի հուշարձան, որպեսզի փողոցով անցնող երեխան ծնողին հարցնի՝ սա ինչ է,  ծնողները պատմեն դրա մասին։

«Պետք է դա լինի ազատության համար պայքարողների հուշարձան։ Քաղաքացիական հասարակությունն ու քաղաքական այն խմբերը, որոնք մարտի 1-ի բացահայտումը համարում են իրենց համար օրակարգային խնդիր, պետք է դա դարձնեն հստակ օրակարգային ծրագրի մաս։ Առաջիկայում քաղաքապետի ընտրություններ են, քաղաքական խմբերը պետք է խոսեն հուշարձանի տարածի ու տեսքի մասին»,- նշեց Արսեն Խառատյանը։

Նա խոսքով՝ միջազգային կառույցներում ՀՀ ներկայացնող անձինք մարտի 1-ի մասով նեղություն չեն կրում և արտաքին հարաբերությունների քաղաքական դիսկուսում մարտի 1-ը չկա։

Քննարկմանը մասնակից «Մարտի 1» ՀԿ համակարգող Առաքել Սեմիրջյանի կարծիքով՝  մարտի 1-ից հետևություններ արվել են։

«Ինձ համար գոյություն ունի մարտի 1-ից առաջ ու հետո Հայաստան։ Այսօր ապրում ենք ավելի բացահայտված Հայաստանում։ Նույն հուլիսյան Սարի թաղի դեպքերի ժամանակ, փառք աստծո, որևէ զոհ չեղավ, այն դեպքում, երբ զինված տղաներ էին այնտեղ։ Ես տեսնում եմ, որ մարտի 1-ին զոհված տղաների կյանքի գնով այսօր Հայաստանում իրավիճակ է փոխվել»,-ասաց նա։

Արձագանքելով նրան՝ «Ալիք մեդիա» լրատվականի գլխավոր խմբագիրը նշեց, որ այս հարցին թերահավատորեն է մոտենում, քանի որ 2008-ի վտանգային մասշտաբը չկար հուլիսյան դեպքերի ժամանակ։

«Հայոց ցեղասպանության հարցում կիրառվող «Այլևս երբեք»-ի խնդիրը առկա է նաև մարտի 1-ի համար»,-հավելեց նա։

«Մարտի 1-ի» գործով «Փաստահավաք խմբի» անդամ փաստաբան Սեդա Սաֆարյանն անդրադառնալով խմբի գործունեության դադարին՝ նշեց, որ ձախողումները պայմանավորված էին իրենց միջև առկա անվստահության և նպատակների միասնության բացակայությամբ։

«Որքան էլ փորձեցինք փաստեր հավաքել, դրանց ճակատագիրը մինչև հիմա անհայտ մնաց, սակայն որոշակի պատկեր կարողացանք ստեղծել։ Փասատահավաք խումբն ավելի կարող էր անել, սպառված չէր, աշխատելու հնարավորությունը»,-ասաց փաստաբանը։

Քննարկմանը ներկա էր նաև մարտի 1-ի զոհերից Գոռ Քլոյանի հայրը` Սարգիս Քլոյանը, ով իր խոսքում նշեց. «Մարտի 1-ն ինձ ու իմ ընտանիքի համար սև գարուն է։ Խոստացան, որ կբացահայեն, ով է սպանել իմ տղային, բայց մինչև հիմա գործը մնում է չբացահայտված։ հավատում եմ, որ կգա ժամանակ ու անպայման կպատժվեն մեղավորներ»։

Արսեն Խառատյանը վերջում ավելացրեց. «Անձնական ողբերգությունից մինչև կոլեկտիվ ողբերգություն է մարտի 1-ը, բայց սրանից զատ պետք է վերաիմաստավորել, որ սա մեր ժողովրդի, կամքի, ազատության, պայքարի օրն է։ Մարտի 1-ը պետք է լինի ոչ աշխատանքային օր, բայց ոչ թե սգո, այլև ազատության համար պայքարի օր։ Սգո օրվա պակաս ցավոք այսօր չունենք, պետք է այս օրը մեր սերունդներին ներկայացնել որպես ազատության համար պայքարի օր՝ աշխատելով տեղի ունեցածի բացահայտման ուղղությամբ»։