Ձեր վստահելի աղբյուրը

Ոչ այնքան հեռու անցյալում՝ 2011թ. աշնանը Վրաստանի ներքաղաքական կյանքում լուրջ իրադարձություններ սկսեցին տեղի ունենալ: Շուրջ 8 տարի իշխանության ղեկին կանգնած Միխեիլ Սաակաշվիլիի իշխանությունը տապալելու մասին հայտարարությամբ հանդես եկավ այսօր արդեն շատերին հայտնի միլիարդատեր Բիձինա Իվանիշվիլին, ով իր հիմնական կարողությունը կուտակել էր Ռուսաստանում ծավալած բիզնես գործունեության արդյունքում:

Հիշյալից ընդամենը մեկ տարի անց տեղի էին ունենալու խորհրդարանական ընտրություններ, և երկիրն աստիճանաբար անցնելու էր խորհրդարանական կառավարման համակարգի: Այդ ժամանակ քչերը կարող էին հավատալ, որ Սաակաշվիլիի քաղաքական թիմին հնարավոր կլիներ հաղթել ընտրությունների միջոցով, սակայն Իվանիշվիլիի հիմնադրած «Վրացական երազանք» կուսակցությանը հաջողվեց դա անել: 2012թ.-ին խորհրդարանական, ապա 2013թ.-ին նախագահական ընտրություններում հաղթանակելուց հետո Իվանիշվիլիի քաղաքական թիմը ստիպված եղավ շարունակել երկրի կառավարումը առանց իր քաղաքական կնքահոր:

Նախորդ տարի կայացած խորհրդարանական ընտրություննում կրկին հաղթանակ տոնելուց հետո «Վրացական երազանքը» շարունակեց մեծամասնություն կազմել խորհրդարանում: Եվ թվում էր, թե ամեն ինչ հարթ ճանապարհով է ընթանում, և նշված քաղաքական ուժը կարողանում է խաղաղ ընթացք ապահովել թե՛ իր թիմին և թե՛ երկրի քաղաքական զարգացումներին, սակայն իրականում առկա էին խնդիրներ, որոնք աստիճանաբար ավելի խորացան: Դժգոհությունները, որոնք ձևավորվում էին հասարակության շրջանում՝ արտահայտված կառավարությանն ուղղված քննադատություններով պայմանավորված էին ոչ միայն ներքին, հատկապես՝ սոցիալ-տնտեսական, այլ նաև՝ արտաքին-քաղաքական՝ կապված և՛ արևմտյան ինտեգրացիոն գործընթացների, և՛ Ռուսաստանի հետ հարաբերություններում հաստատված լարված մթնոլորտի հետ:

Վերջին տարիների ընթացքում Իվանիշվիլին բազմիցս հայտարարել է, որ իր՝ քաղաքական ասպարեզ վերադառնալը գրեթե անհնարին է, քանի որ ինքը դրական է գնահատում գործող իշխանությունների գործունեությունը, իսկ կրկին ակտիվ քաղաքական գործունեությամբ զբաղվելու պատճառ կարող էր դառնալ այն իրողությունը, երբ կառավարությունը սկսեր ժողովրդի ձայնը չլսել, անտեսել: Վերջինս նույնիսկ մասնակցել է 2016թ. խորհրդարանական ընտրությունների նախընտրական քարոզարշավին՝ որպես «Վրացական երազանքի» համակիր:

2013թ. նախագահական ընտրություններից հետո այդ ժամանակ վարչապետի պաշտոնը զբաղեցնող Իվանիշվիլին հայտարարեց, որ ինքն իր առաքելությունն ավարտել է և հեռանում է քաղաքականությունից: Սակայն վարչապետական աթոռից հրաժարվելուց հետո Իվանիշվիլին շարունակեց անուղղակի  կառավարել երկիրը: Այդ մասին մշտապես արտահայտվել են ինչպես փորձագիտական–քաղաքական շրջանակներ, այնպես էլ՝ հասարակության լայն զանգվածը դա ընդունում էր որպես իրողություն, թեև դժգոհողների պակաս նշված իրողության հետ կապված չկար: Եվ իսկապես Իվանիշվիլիի ազդեցությունը թե՛ երկրի ներսում, թե՛ իր թիմի շրջանակներում բավական բարձր է, և ետնաբեմից այդ ազդեցությունը բավականին նկատելի է: Եվ ահա օրերս Վրաստանի վարչապետ Գիորգի Կվիրիկաշվիլին հայտարարել է, որ Բիձինա Իվանիշվիլին ընդունել է իր առաջարկը՝ վերադառնալու կուսակցական գործունեության:

Այսօր տեղի է ունենալու «Վրացական երազանք» կուսակցության քաղխորհրդի նիստը, իսկ մայիսի 11-ին կանցկացվի համագումար, որտեղ Բիձինա Իվանիշվիլին, անկասկած, կընտրվի կուսակցության նախագահ, որից հետո կարող ենք ականատես լինել Վրաստանում փոփոխվող ներքաղաքական զարգացումներին, որոնց հիմնական հանգուցալուծումը կլինի աշնանը սպասվելիք նախագահի ընտրությունը: Ամենայն հավանականությամբ, վարչապետի և նախագահի պաշտոնները կբաշխվեն Բիձինա Իվանիշվիլիի և Գիորգի Կվիրիկաշվիլիի միջև:

Հեղինակ՝ Վրաստանի հարցերով փորձագետ Ալիկ Էրոյանց