Ձեր վստահելի աղբյուրը

Աշխատանքային օրենսգրիք 107-րդ հոդվածի համաձայն, գործատուն իրավունք ունի պարապուրդի ժամանակահատվածում աշխատողին տեղափոխել այլ աշխատանքի, սակայն ոչ միշտ է, որ գործատուն այդ հնարավորությունն ունենում է։ Եթե գործատուն  այդ հնարավարությունը չի ունենում, փոխհատուցում է պարապուրդի համար միջին ժամային աշխատավարձի չափով ոչ ավելի, քան օրենսդրության սահմանված նվազագույնի չափով։

Կառավարության մամուլի կենտրոնում կայացած ասուլիսում աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարարության աշխատանքի և զբաղվածության վարչության պետ Ժորա Սարգսյանը հստակեցրեց, որ սա այն դեպքում, երբ ոչ աշխատողի մեղքով առկա է աշխատավայրում պարապուրդ։

Նա նշեց, որ նույն օրենսգրքում առկա է մեկ այլ կարգավորում, որը վերաբերում է անհաղթահարելի ուժին, սահմանված է, որ այս դեպքում գործատուն չի վճարում պարապուրդ։

«Հաշվի առնելով, որ այս երկու հոդվածների,  կարգավորումների միջև առկա են մի շարք տարընկալումներ, տարբեր գործատուներ, աշխատողներն առաջնորդվում են առաջին կարգավորումով, իսկ որոշները երկրորդով՝  համարելով, որ իրենց համար անհաղթահարելի ուժ է, չեն վճարում աշխատողներին»,- ասաց Ժ. Սարգսյանը։

Նրա խոսքով, նախարարության կողմից մշակվել է օրենքի նախագիծ, որն այս պահին քննարկումների փուլում է,  ինչը հստակություն կմտցնի։

Ժ. Սարգսյանն ասաց, որ  հիմա քննարկում են նաև՝ թե հստակ որ դեպքերում է գործատուն վճարելու, որ դեպքերում  անհաղթահարելի ուժով պայմանավորված չի վճարելու։

«Աշխատանքային օրենսգրքով հեռավար աշխատանք հասկացություն կամ վճարումների մասին կարգավորումներ առկա չեն։ Կան մասնագետներ, որոնք ասում են՝  Աշխատանքային օրենսգրքում կան տնաշխատողներին վերաբերող կարգավորումներ, բավարար է, որպեսզի համարենք հեռավար։ Սակայն դա այդպես չէ, 98-րդ հոդվածն այն դեպքերի համար է, երբ աշխատանքներն ի սկզբանե նախատեսված են եղել, որ պետք է իրականացվեն տանը, աշխատանքային պայմանագիրն այդպես է կնքված գործատուի և աշխատողի միջև։

Սակայն հեռավար աշխատանքն այն դեպքն է, երբ աշխատանքն արտակարգ դրությամբ պայմանավորված այլևս հնարավոր չէ իրականացնել աշխատանքի վայրից, աշխատանքն իրականացվում է, օրինակ, տանից։ Սահմանում ենք տվել նաև տվյալ պարագայում. եթե աշխատանքը կատարվում է հեռավար եղանակով, ենթադրվում է, որ աշխատանքի արդյունավետությունը  կամ աշխատանքի բնականոն գործունեությունը սահմանված աշխատաժամի տեսակետից ամբողջությամբ  պահպանվում է, հետևաբար՝ նախատեսել ենք, որ այս պարագայում պետք է վարձատրությունն էլ ամբողջությամբ պահպանվի»,- մանրամասնեց նա։

Նա ներկայացրեց ևս մի քանի առաջարկություն, որոնք ներառված են նախագծում. երբ որ աշխատողը պայմանավորված, բնականաբար, արտակարգ դրությամբ, չի կարողանում աշխատանքի ներկայանալ ժամանակին կամ այդ օրվա ընացքում չի կարողանում ներկայանալ աշխատանքի, գործատուն իր նախաձեռնությամբ չի կարող ազատել նրան։

Մեկ այլ կարգավորմամբ. հաշվի առնելով, որ ստեղծված իրավիճակում նաև ուսումնական հաստատություններն են արձակուրդներում, այս պարագայում շատ ծնողներ, ովքեր երեխաներին խնամելու համար ստիպված են մնալ տանը կամ ուշացումով են ներկայանում,  առաջարկում են իրենց բացակայությունը կամ ուշացումները գործատուն համարի հարգելի, կարգապահական տույժ չկիրառի անհարգելի բացակայության հիմքով։ Այդ դեպքում վարձատրության փոփոխություն է առաջարկվում. ուշացումը երկու ժամ գերազանցելու դեպքում մինչև 14 տարեկան երեխա խնամող ծնողները կվարձատրվեն փաստացի աշխատած ժամանակին համապատասխան։

Ժ.Սարգսյանն ասաց, որ աշխատողներն ամենամյա արձակուրդի իրավունք ունեն, հետևաբար, տվյալ իրավիճակում առաջարկում են. «Հաշվի առնելով որ ամեն դեպքում աշխատողին պետք է տրամադրվի արձակուրդ, իսկ ստեղծված իրավիճակում ստացվում է, որ աշխատողները չեն կարողանում աշխատել, գործատուի ապագա ծախսերը բերվում են ներկա։ Այսօր տրամադրում են արձակուրդ, երբ վաղը դուրս գան արտակարգ դրությունից, արդեն ողջ ներուժով կանցնեն աշխատանքի, արձակուրդ չեն գնա ու ավելի ինտենսիվ կաշխատեն։

Այս իրավիճակում որտեղի՞ց գործատուները վճարեն ամենամյա արձակուրդը։ Այս մասով էլ գիտենք, որ կառավարության կողմից քննարկվում են մի շարք աջակցության ծրագրեր՝ նպատակուղղված ստեղծված իրավիճակում գործատուներին օգնելուն»։

Նա ընդգծեց, որ եթե աշխատողը չի ցանկանում դիմել ամենամյա արձակուրդից օգտվելու համար այս ընթացքում, կարող է չդիմել։

Հարցին, թե արդյոք արտակարգ դրությունը որակվում է անհաղթահարելի ուժ, թե ոչ, կամ որ դեպքերն են որակվում անհաղթահարելի ուժ, Ժորա Սարգսյանն ասաց.

«Քննարումներ են իրականացվում։ Խնդիրը տարանջատված է երկու մասի՝ ո՞վ է վճարում՝ գործատուն, թե հատուցում պետք է տրամադրվի տվյալ պարագայում, որովհետև անհաղթահարելի ուժ է, ենթադրաբար գործատուն չէր կարող այլևս շարունակել վճարել։ Հարցն արդիական է, առաջանային հարցերից մեկն է, որ քննարկում ենք»։

Ժ.Սարգսյանն ասաց, որ նախագիծն ընդունվելուց հետո, հետադարձ ուժ է նախատեսում տալ հենց մարտի 16-ից սկսած։