Ձեր վստահելի աղբյուրը

Հունիսին Երևանում կայացել է TOON EXPO 2022՝ անշարժ գույքի և կառուցապատման միջազգային ցուցահանդես։ 150-ից ավելի ընկերություն 3 օր շարունակ ներկայացրել են իրենց նախագծերը, տրամադրել անվճար խորհրդատվություն ու օգնել ընտրել ապագա բնակարանը: Մասնակցել են ընկերություններ Հայաստանից, Ռուսաստանից, Իտալիայից, Վրաստանից, Գերմանիայից, Իրանից: Ցուցահանդեսի շրջանակներում ներկայացվել է նաև «Նորակառույցների ցուցադրություն» նախագիծը:

Նորակառույցների հետ կապված Երևանում առկա են մի շարք խնդիրներ, որոնց Panorama.am-ի հետ զրույցում անդրադառնում է ճարտարապետ Աստղիկ Մալումյանը։

«Նորակառույցների մասին խոսելիս պետք է արձանագրենք մի շարք խնդիրներ»,- ասում է նա ու  առաջին հերթին նշում քաղաքաշինական նորմերի թերի լինելու հանգամանքը։

«Ընդհանրապես, բնական է, որ կառուցապատողը, երբ գնում է հողատարածք, որը քաղաքի մեջ, ըստ երևույթի, բավականին թանկ է լինում, քանի որ կա մեծ պահանջարկ արդեն իսկ շատ քիչ քանակությամբ մնացած ազատ հողատարածքների, փորձում է մաքսիմալ կառուցել դրա վրա, որպեսզի մաքսիմալ շահույթ ստանա վաճառքից։ Ու որպեսզի դա արվի գրագիտության սահմաններում, առանց վնաս պատճառելու շրջակա միջավայրին, քաղաքում չստեղծի գերծանրաբեռնված հանգույցներ, ներդաշնակ լինի միջավայրին և այլն, այդ բարդ խնդիրը պետք է լուծեն գրագետ, կրթված ճարտարապետները։ Բայց քանի որ մեր բնագավառում շատ են, ընդհանրապես, ճարտարապետական կրթություն չունեցող «ճարտարապետներ»-ը, կոնստրուկտերները, ովքեր որոշել են զբաղվել նաև «ճարտարապետությամբ», մեծ շինարարական ֆիրմաները, որոնք աշխատանքի են վերցնում սկսնակ, քիչ վարձատրությամբ ճարտարապետների, և շատ այլ թերի մասնագետների, կառուցապատողները հեշտությամբ գտնում են իրենց քմահաճույքները կատարողներին։

Այսպիսով, ունենում ենք ահռելի շինություններ՝ հողատարածքի մեջ մաքսիմում կառուցապատումով, որի հետևանքով շենքերում բնակարաններն իրենց մակերեսի համեմատ շատ քիչ սենյակներ են ունենում, շատ դեպքերում անհարմար են պլանավորված, կարծես այդպես պատահական է ստացվել, բակերում շատ քիչ կանաչապատ տարածքներ են, կամ, ընդհանրապես, բակեր չկան»,- ասում է երիտասարդ ճարտարապետը։

Նա նշում է, որ ճարտարապետական տեսքի մասին կարելի է ընդհանրապես չխոսել, որովհետև այսպիսի վերաբերմունքի դեպքում այն մոռացության է մատնվում։

«Կառուցապատողները պետք է հասկանան, որ այսօր ավելի շատ պահանջարկ ունի և ավելի բարձր է գնահատվում լիարժեք մտածված, գերազանց պլանավորմամբ, որակյալ շինարարությամբ և շրջակա միջավայրի հետ ներդաշնակ շինությունները։ Բայց այստեղ ամեն ինչ չէ, որ կախված է գումարից։ Նույնիսկ քիչ միջոցներով սոցիալական նշանակության բնակելի շենքերը կարելի է այնպես մտածել, որ լինի մաքսիմում ֆունկցիոնալ և ներդաշնակ միջավայրին։ Աշխարհում շատ օրինակներ կան։ Չէ որ սուղ միջոցներ ունեցող նորաստեղծ ընտանիքներին հետաքրքիր է, որ հնարավորինս փոքր տարածքում հնարավորինս ֆունկցիոնալ և հարմարավետ բնակարան կարողանան ձեռք բերել»,- ասում Ա. Մալումյանը։

Նա նշում է, որ էքսպոն չի զարմացրել իրեն, վերը նշված մոտեցումները, կարելի է ասել, չեն փոխվել, ուղղակի փոքր ինչ արտաքին տեսքերն են մոդեռնիզացիայի ենթարկվել. «Սակայն չեմ ուզում գնահատական տալ, քանի որ դրանք պետք է դիտարկել իրենց գտնվելու միջավայրի մեջ։
Բայց տպավորվել է օրինակ Amanoo թաղամասի պրոյեկտը։ Շատ ներդաշնակ էր տեղանքին, բավականին կանաչապատ տարածքով, բայց բնակարանների հատակագծերը դեռ չեմ տեսել»։

Աստղիկ Մալումյանի կարծիքով, խնդիրների լուծումը նորմատիվ կարգավորումներն են և խիստ ու անաչառ հսկողությունը։