Ձեր վստահելի աղբյուրը

Երևանի Գևորգ Քոչար փողոցում գտնվող Գրապալատի շենքի՝ Մնջախաղի թատրոնի վերածման, վերակառուցման գործընթացները հստակ օրենքի պահանջի խախտմամբ են տեղի ունենում: Լրագրողների հետ հանդիպմանն ասաց ճարտարապետ, քաղաքաշինարար Սարհատ Պետրոսյանը:

«Կա նման անընդունելի մեկնաբանություն, որ ամրակայման համար  անհրաժեշտ չէ օրենքով սահմանված գործընթացներ, որը մենք չենք ընդունում: Օրենքը բավականին հստակ սահմանում է, որ դրա համար անհրաժեշտ է կոնկրետ գործընթացներ»,- նշեց նա:
Ճարտարապետի խոսքով, նախագծին դրական եզրակացություն տված ԿԳՄՍ նախարարության գիտամեթոդական խորհրդի համաձայնության հետ կապված հակասական ինֆորմացիա է հայտնվում մամուլում, մասնագետներ կան, որոնք ասում են, որ ներկա չեն եղել, բայց իրենց անունը կա արձանագրությունում, հետևաբար,  հաշցի առնելով այդ ողջ գործընթացը, խելամիտ է և օրինական դադարեցնել այս պահին այնտեղ ընթացող շինարարական աշխատանքները:
Ս. Պերոսյանի խոսքով, գործ ունեն պետության կողմից պահպանվող պատմական միջավայրի հետ, որն այսօր իր մեջ ունի Երևանի գոնե երեք պատմական շերտ՝ 1930-ականներ, 1960-ականներ, 1980-ականներ:

«21-րդ դարում հենց մի բան ենք ավելացնում, դա պետք է լինի 21-րդ դարին համարժեք, չպետք է  խղճուկ, զոռով խցկենք մի էքսպերիմենտալ թատրոն, որը չի տալու այդ  հնարավորություններն այդ շենքում»,- ասաց ճարտարապետը:

Ս. Պետրոսյանը նշեց, որ այս առումով գոնե ունեն պետական կառավարման համակագի, այդ թվում Երևանի քաղաքապետարանի  գոնե գործընկերներ ավագանու անդամների համաձայնությունը, որ ներկայացված նախագիծը թույլ է, պետք է փոխվի. «Կարծում եմ՝  համատեղ տեքստի շուրջ համաձայնության կգանք, որ կլինի բաց ճարտարապետական մրցույթ, կգտնենք լավագույն լուծումը, որտեղ  կարող ենք ունենալ նոր իրողության պայմաններում ժամանակակից թատրոն»:

Ս. Պետրոսյանը նշեց, որ շենքերը, շինություններն ապրող օրգանիզմներ են, ժամանակի ընթացքում պարտավորված են լինում դրանց համար այլ գործառնական նշանակություններ մտածել կամ ինչ-որ մի ձև փորձել այլ կերպ մոտենալ:

«Եթե որոշենք, որ բոլոր այն կառույցները, որոնք հուշարձանների ցանկում են, ամբողջովին անխաթար պետք է պահապավեն, խնդիր կլինի ամբողջ աշխարհում:

Մասնագիտական համընդհանուր գիտելիքն ու փորձը գտել է այն բալանսավորման միջազգային և տեղական տարբեր գործիքներ: Պետք է հասկանալ, որոնք են ներգործության սահմաննեը: Տպարանից անցումը դեպի մնջախաղի թատրոն պետք է լինի՝ օրենքի շրջանակում, պետք է բխի հուշարձանի շահից,  լինի հնարավորինս բաց և հասկանալի։ Այս երեք պայմանների առկայության դեպքում մենք կարող ենք գտնել լավագույն լուծումը, որ տեղավորենք Մնջախաղի թատրոնն այդտեղ: Վստահ եմ, որ Հայաստանում կա այն մասնագիտական ներուժը, որ գտնենք ճիշտ կոնսենսուս այդ խնդիրը բավարարելու համար»,- ասաց ճարտարապետը:
Հարցին՝ դեմ չե՞ք, որ շենքը փոփոխության ենթարկվի, նա պատասխանեց. «Նախագիծը սխալ է, այդ նախագծով չի կարելի վերականգնել շենք: Շենքի վրա ներգործությունը, միջամտությունը պետք է լինի գրագետ, մասնագիտական շրջանակների համար ընդունելի»:

Համեմատելով Ծածկած շուկայի հետ, ճարտարապետն ասաց.   «Երկու դեպքում էլ ունենք հանրապետական նշանակության հուշարձան,  երկու դեպքում էլ օրենքի խախտում է տեղի ունեցել: Մի տեղ ունենք ներդրող, մի տեղ պետություն: Ասուն ենք՝ պետություն ջան, եթե ինքդ ես պատվիրատուի դերում ու ինքդ չես կարողանում հանդես գալ հուշարձանի պահպանության շահից, վաղը, մյուս օրը բազմաթիվ ծածկած շուկաներ ես ունենալու: Ծածկած շուկայի դեպքում շենքի ներքին տարածությունը հուշարձանի կարևորագույն բաղադրիչն էր, այս դեպքում շենքի ներքին տարածությունը կամ այն ձևով, որ մեզ հասել է, կորցրել է իր հուշարձանային էլեմենտը:  Ուստի, այդ պատճառով, կարծում եմ, հնարավոր է գտնել այնպիսի լուծում, որ շենքը չտուժի, ներսում կարողանանք վերաձևակերպել ու ստեղծենք թատրոն»:

Ս. Պետրոսյանն ասաց, որ այսօր այդ տարածքից դեռ աղբի հեռացում է տեղի ունենում, ու եթե այսօր, վաղը դադարեցվի, կարող են ասել, որ այդ գործընթացում հուշարձանը շոշափելի կորուստներ չի ունեցել:

«Այնպես որ, այնքան էլ անհույս չենք, ինչպես ես զգում էի Ծածկած շուկայի դեպքում: Չորս պահանջ ենք արել, երեքը համաձայնության ենք եկել, մեկը դեռ բանակցում ենք, հնարավոր է լուծում ունենանք»,- ասաց ճարտարապետը

«Փրկենք տպարանի շենքը» ֆեյսբուքյան նախաձեռնության հեղինակներից Իզաբելլա Սարգսյանն ասաց, որ շենքն ունի բազմաթիվ սեփականատերեր, բացի երրորդ հարկի այն հատվածից, որը պետությանն է, տրվել է Մնջախաղի թատրոնին:

«Պետք է հասկանալ, թե պատմամշակութային հուշարձաններն ինչպես են սեփականաշնորհել, որոնք են սեփականաշնորհվել, ինչ փոփոխություններ են արվել ու այդ ամեն ինչի հետ ինչ անել, ինչպես է նոր իշխանությունը վերաբերում դրան»,- նշեց նա: